«Αίγλη»: Η βασίλισσα της φιλοξενίας στη Λευκάδα

Όσες φορές τα τελευταία χρόνια βρέθηκα στην παλιά πόλη, τριγύρισα και τον παραδοσιακό μαντρότοιχο της «Αίγλης». Φωτογράφισα όλους τους εξωτερικούς χώρους, την καλαίσθητη ταμπέλα, και την πρασινάδα που περιβάλει το χώρο. Πάντα όμως έφευγα με το ανικανοποίητο, γιατί δεν είχα καταφέρει να γνωρίσω το εσωτερικό αυτού του παλιού αρχοντικού, που σήμερα είναι ένα μικρό ξενοδοχείο υψηλής αισθητικής. Βρίσκεται δυο βήματα από την κεντρική αγορά, αλλά είναι -με φυσικό σχεδόν τρόπο- προστατευμένη η ησυχία και η ιδιωτικότητα του χώρου.

Απ’ το μυαλό περνούσαν εικόνες ομορφιάς και ρομαντισμού για το εσωτερικό του κτιρίου, αέρινες κουρτίνες, παλιά έπιπλα, διακριτική πολυτέλεια και αρχοντιά. Έτσι είχα πλάσει την «Αίγλη» στο μυαλό μου και σήμερα που επιτέλους πέρασα το κατώφλι του παλιού αρχοντικού, όλα όσα είχα πλάσει με τη φαντασία μου, δεν διαψεύσθηκαν στο παραμικρό.

Το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα η «Αίγλη» χρονολογείται από το 1800. Πρόκειται για ένα από τα πιο ιστορικά κτίρια του νησιού. Η ιστορία του είναι συνδεδεμένη με το καλοκαίρι του 1807, όταν ο Αλή Πασάς αποφασίζει να επιτεθεί στη Λευκάδα. Αυτό το κτίριο φιλοξένησε πολλούς από τους οπλαρχηγούς που πήραν μέρος στη συνέλευση των κλεφταρματολών στη Λευκάδα, που έγινε στην τοποθεσία «Μαγεμένο».

Ιδιοκτήτης της «Αίγλης» είναι ο Μάνος Μανωλικάκης. Είναι γιος της Άιγλης Λιβιτσάνου, που αγόρασε ένα ιστορικό, αλλά σχεδόν ερειπωμένο κτίριο, δίπλα από το πατρικό της σπίτι. Ο σημερινός ιδιοκτήτης ξεκίνησε την επισκευή του κτιρίου το 2002. Σεβόμενος την ιστορία, και την αρχιτεκτονική αξία του, ακολούθησε στις επισκευές, πιστά και απαρέγκλιτα, τόσο την εξωτερική όσο και την εσωτερική αρχιτεκτονική του χώρου.

Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσει ένα κτίριο στολίδι για τη Λευκάδα. Ένα κτίριο που αιχμαλωτίζει τα βλέμματα ντόπιων και ξένων και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη συνέχεια της πόλης μέσα στο χρόνο. Η εσωτερική διακόσμιση τονίζει την αρχοντιά του χώρου, εκπέμπει ποιότητα και καλό γούστο.

Η «Αίγλη» διαθέτει 8 διαμερίσματα και λειτουργεί όλο το χρόνο. Δεν είναι ξενοδοχείο για «πλούσιους», αλλά για όσους θέλουν να γευτούν την ποιότητα και την παράδοση ενός τόπου.

Έφυγα από την «Αίγλη» γοητευμένη, όχι μόνο από το χώρο, αλλά και από τους ανθρώπους, τον Μάνο Μανωλικάκη και τη μητέρα του. Κακά τα ψέματα, η ταυτότητα ενός χώρου προσδιορίζεται από την ταυτότητα του ιδιοκτήτη. Και τούτος ο Λευκαδίτης με το Κρητικό επώνυμο, είναι λεβεντάνθρωπος. Δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει και να διευθύνει τίποτε λιγότερο από την «Αίγλη».

Βιολέττα Σάντα