HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΑπό την έλευση του Ρωσσικού στόλου στην ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας -Του Δημήτρη Σπ. Τσερέ

Από την έλευση του Ρωσσικού στόλου στην ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας -Του Δημήτρη Σπ. Τσερέ

[Σύνοψη του παρόντος κειμένου διαβάστηκε στην εκδήλωση: «Ρωσική εβδομάδα-Στρογγυλό Τραπέζι»- Λευκάδα, Κυριακή, αίθουσα εκδηλώσεων Διοικητηρίου, 02.10.2016]

Καλοκαίρι 1797. Ο Βοναπάρτης, με μιά σειρά προσωπικών αριστοτεχνικών μηχανορραφιών αναγκάζει τη Βενετία πρώτα εν μια νυκτί από αριστοκρατική πολιτεία να μεταβληθεί σε ακραιφνώς δημοκρατική και ύστερα διαμοιράζει τα ιμάτιά της με την Αυστρία. Η Γαλλία στη μοιρασιά παίρνει τα Επτάνησα, πολύτιμο σκάκι στη σκακιέρα των προς Ανατολάς φιλοδοξιών του. Η άφιξη των Γάλλων στα Ιόνια νησιά, τέλεια σκηνοθετημένη, με την ενετική σημαία να κυματίζει στα πλοία του γαλλο-ενετικού στόλου, εκπέμπει το σαφές μήνυμα ότι δεν έρχονται νέοι κατακτητές αλλά ότι απλώς η μητρόπολη Βενετία εν τη μεγαθυμία της θα παραχωρήσει και στα Ιόνια νησιά το δημοκρατικό πολίτευμα, που μόλις η ίδια είχε εγκαθιδρύσει εμπνεόμενη από το παράδειγμα του μεγάλου γαλλικού έθνους! Μέσα από αυτή τη σκηνοθεσία όμως οι ως τότε απαγορευμένες λέξεις δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα βγαίνουν από το καβούκι τους και μπαίνουν με ηγεμονικές φιλοδοξίες στην αρένα του δημόσιου λόγου. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ο βηματισμός της ιστορίας γίνεται με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που θα ικανοποιούσε τον εκλεπτυσμένο ορθολογισμό ή και τις ιδεολογικές ευαισθησίες του μελλοντικού ιστορικού. Το πόπολο ονειρεύεται και εξεγείρεται, τα ηγετικά στρώματα είτε προσχωρούν οπορτουνιστικά στη νέα κατάσταση είτε τηρούν στάση αναμονής.

Στη διεθνή σκακιέρα όμως αυτής της εξαιρετικά ταραγμένης, πολιτικά και στρατιωτικά, εποχής οι ισορροπίες είναι λεπτές και μεταβάλλονται δραματικά σε χρόνο ντετέ. Τον Αύγουστο του 1798 ο γαλλικός στόλος συντρίβεται από τον αγγλικό στο Αβουκίρ. Εναντίον του αμυνόμενου πλέον Βοναπάρτη επιτίθεται ο αντιγαλλικός συνασπισμός Αγγλίας, Ρωσίας, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Πορτογαλίας και Βασιλείου της Νεάπολης.

dscn2640

Φθινόπωρο του 1798. Οκτώβριος. Μετά από ένα χρόνο και κάτι. Ο ενωμένος ρωσσο-τουρικός στόλος, υπό την ηγεσία του ναυάρχου Ουσακώφ και του Καδήρ μπέη, αρχίζει την κατάκτηση των γαλλοκρατούμενων Ιονίων Νήσων διαδοχικά, αρχίζοντας από τα Κύθηρα και αναπλέοντας προς βορρά. Τέλη του ίδιου μήνα ο ρωσικός-τουρκικός στόλος βρίσκεται έξω από τη Λευκάδα, στον όρμο του Αλεξάνδρου, 10 χιλιόμετρα περίπου νότια της πόλης. Η πόλη και ολόκληρο το νησί βρίσκεται σε αναβρασμό. Ο ενθουσιασμός από την προ ενάμιση έτους άφιξη των Γάλλων Δημοκρατικών έχει ξεθυμάνει, το αίσθημα ασφαλείας έχει ατονήσει εντελώς. Στην απέναντι ακτή τα στίφη του Αλήπασα είναι έτοιμα να εισβάλλουν στο νησί. Η εφιαλτική μνήμη της πρόσφατης σφαγής της Πρέβεζας προκαλεί ρίγη πανικού. Χήρες γυναίκες και μικρά παιδιά, ορφανά ελεεινά λείψανα της πρόσφατα κατεστραμμένης Πρέβεζας περιφέρονται στους δρόμους της πόλης θυμίζοντας στους λευκάδιους με την παρουσία τους τι περίμενε και τους ίδιους αν το νησί έπεφτε στα χέρια του Αλή.

Η άφιξη των ομόδοξων Ρώσων φαντάζει στα μάτια τους ως η μοναδική σανίδα σωτηρίας. Η πόλη καταλαμβάνεται αμαχητί – καλύτερα: παραδίδεται. Οι Γάλλοι, κλεισμένοι στο Κάστρο, βλέπουν από κει να κατεβαίνει από το δημοτικό κατάστημα η γαλλική σημαία και να υψώνεται η ρωσική. Την 16η Νοεμβρίου η γαλλική φρουρά, μετά από ολιγοήμερη ηρωική αλλά μάταιη αντίσταση, συνθηκολογεί, όταν πληροφορείται ότι ο πολιορκητής Ουσακώφ, ανυπομονώντας να καταλάβει γρήγορα το Κάστρο, αναγκάζεται να αποδεχτεί την πρόταση του συναυάρχου του Καδήρ Μπέη και του Αλή να έρθουν προς επικουρία τους 12.000 σκληροί Αλβανοί πολεμιστές. Τον Φεβρουάριο του 1799 με την κατάληψη της Κέρκυρας ολοκληρώνεται η κατάκτηση των Ιονίων Νήσων. Ο Μέγας Πρωτόπαππας της Κέρκυρας, αυτός που πριν ενάμιση έτος υποδέχθηκε τον Γάλλο Γεντιλύ εγχειρίζοντάς του ένα αντίτυπο της Οδύσσειας, υποδέχεται τώρα τον ναύαρχο Ουσακώφ προσφέροντάς του ένα σταυρό. Η σύντομη γαλλική κατοχή των Επτανήσων έχει τελειώσει. Η ιστορία τους αλλάζει σελίδα. Περνάμε σε άλλη φάση, που διαρκεί 8 χρόνια. Είναι η περίοδος της έντονης ρωσικής παρουσίας, της οποίας ο Ουσακώφ άνοιξε την αυλαία.

dscn2643

Η θετική στάση των κατοίκων των Ιονίων προς τους Ρώσους και η αποδοχή της ρωσικής προστασίας δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο της συγκεκριμένης συγκυρίας. Έχει ρίζες. Είναι τοις πάσι γνωστόν πόσο βαθιά είχε εντυπωθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των Επτανησίων, όπως και όλων των Ελλήνων, το «ομόδοξο» των δύο λαών και η ελπίδα ότι η Ρωσία, το «ξανθό γένος» των λαϊκών θρύλων, θα απελευθερώσει το δουλωμένο Γένος από τον οθωμανικό ζυγό. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Πολλοί επτανήσιοι ναυτικοί και έμποροι είχαν δοσοληψίες με τη Ρωσία αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη και τα πλοία τους διέπλεαν τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο υπό την προστασία της ρωσικής σημαίας μετά τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774).

Και άλλοι γίνονταν ευνοϊκά δεκτοί στις τάξεις του ρωσικού στρατού και στόλου καταλαμβάνοντας υψηλές θέσεις. Αυτές οι διηνεκείς σχέσεις, το ομόδοξον και ο κίνδυνος της συγκυρίας συντέλεσαν στη δεδομένη στιγμή να αναγεννηθούν και να ισχυροποιηθούν οι ισχυρές υπέρ της Ρωσσίας συμπάθειες στα Επτάνησα. Η επιστολή του Πατριάρχη, του μετέπειτα Γρηγορίου του Ε΄, προς τους Επτανησίους μεγαλώνει τον ερεθισμό κατά των Γάλλων και τις συμπάθειες προς Ρωσία. Το ίδιο και η επιστολή του Ουσακώφ, που υπόσχεται ελεύθερη εκλογή πολιτεύματος και σεβασμό των προνομίων τους. Η παρουσία του Οθωμανικού στόλου βέβαια, αν και γινόταν προσπάθεια η παρουσία του να περνάει σε δεύτερο πλάνο, μετρίαζε σαφώς τον ενθουσιασμό των Ιονίων αλλά, όπως εύστοχα γράφει ο Μαυρογιάννης, αφού «πλησίον αυτών ήρχοντο οι ομόδοξοι Ρώσοι οι υποψίαι των εμετριάζοντο και κατεσιγάζοντο εξ ανάγκης». Ο ενθουσιασμός υπέρ των Γάλλων Δημοκρατικών δεν είχε προλάβει να αποκτήσει βαθύτερες ρίζες ώστε ν’ αντέξει την επίθεση των αντιπάλων του. Αποδείχθηκε πρόσκαιρος όπως και η κατοχή τους.

dscn2659

Από τη σύντομη αυτή εξιστόρηση έγινε αντιληπτό ότι η περίοδος αυτή, την έναρξη της οποίας αποτελεί η έλευση στα Ιόνια του ρωσικού στόλου υπό την ηγεσία του ναυάρχου Ουσακώφ, ανήκει σ’ εκείνες που παράγουν τόσο πολλή ιστορία που οι ενδιαφερόμενοι λαοί δεν προλαβαίνουν καλά καλά να την καταναλώσουν. Δυο αιώνες μετά και κάτι, ας κάνουμε έναν στοιχειώδη υπολογισμό: Από το μεγάλο εύρος των παντοειδών συνεπειών, που άφησαν πίσω τους αυτές οι κοσμογονικές οσμώσεις, τι θα αποτιμήσουμε ως άξιο λόγου για τα Επτάνησα αλλά και για την Ελλάδα συνολικά.

Το πρώτο σπουδαίο γεγονός, που στην ιστορική παιδεία των Νεοελλήνων δεν έχει λάβει την προσήκουσα θέση, είναι το ότι τα γεγονότα του 1798-99 δεν οδήγησαν σε απλή αλλαγή κυριάρχου στα Επτάνησα αλλά στην ίδρυση του πρώτου ν.ε. κράτος, 21 χρόνια πριν το 1821. Είναι η «Επτάνησος Πολιτεία», η Republica delle Sette Isole Uniti, ένα ημιαυτόνομο κράτος φόρου υποτελές στον Σουλτάνο και υπό ρωσική προστασία.

Αλλά το πρώτο νεοελληνικό κράτος! Και, από μια ορισμένη οπτική ιδωμένο, το πρώτο ελληνικό κράτος μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τη Ρώμη το 146 π.χ. Η υπόσχεση για την ίδρυσή του είναι σαφώς διατυπωμένη μέσα σε 2 γνωστά και βαρυσήμαντα έγγραφα, με τα οποία επιχειρείται να μεταστραφούν υπέρ των επερχόμενων Ρώσων και εναντίον των Γάλλων οι διαθέσεις των κατοίκων των Ιονίων Νήσων κατά το φθινόπωρο του 1798: στην επιστολή του ναύαρχου Ουσακώφ και στην εγκύκλιο του Πατριάρχη.

dscn2677

Επί πλέον: Μέσα στο ταραγμένο κλίμα της εποχής και την όσμωση ιδεών και γεγονότων οι νέοι επικυρίαρχοι, εκτός από την υπόσχεση της ίδρυσης κράτους, προέβησαν και σε ανοίγματα πολιτικά αδιανόητα υπό άλλες συνθήκες – ανοίγματα τα οποία αποτελούσαν την υλοποίηση των υποσχέσεών τους προς τους Επτανήσιους, όταν τους καλούσαν, με την αποφασιστική συνδρομή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να εκδιώξουν από τα νησιά τους «άθεους» Γάλλους. Η προαναφερθείσα επιστολή του Ουσακώφ και η εγκύκλιος του Πατριάρχη περιείχαν συγκεκριμένες και δελεαστικές υποσχέσεις προς τους Επτανήσιους, κυριότερη των οποίων ήταν η ελεύθερη επιλογή πολιτεύματος. Οι υποσχέσεις αυτές και η υλοποίησή τους αποτελούν κέρδος για τους Επτανήσιους, που έρχεται ως αποτέλεσμα των ιδεολογικών-πολιτικών αναταράξεων της ταραγμένης αυτής εποχής, που άλλαξε τον κόσμο. Και παρά την επιδίωξη των νέων κυριάρχων και των πολιτικών ελίτ με τα Συντάγματα του νέου κράτους να απενεργοποιήσουν τις κατακτήσεις αυτές, διατηρώντας ανέπαφο το κοινωνικό staus quo της ενετικής περιόδου, ιδίως με το Βυζαντινό Σύνταγμα, τελικά όμως από τις ισχυρές ιδεολογικο-πολιτικές αναταράξεις, που προκάλεσαν τα κατακλυσμιαία γεγονότα της εποχής, στο πολιτικό και κοινωνικό status των Ιονίων Νήσων εγγράφηκαν βήματα προόδου. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:

dscn2667

Τρία συντάγματα και τρία σχέδια συνταγμάτων αριθμούνται μέσα σ’ αυτή την οκταετία. Πραγματικός συνταγματικός οργασμός! Τα πρώτα συντάγματα στον ελληνικό χώρο. Συντάγματα, που δεν ψηφίστηκαν βέβαια σύμφωνα με τις σημερινές αυστηρές δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά πάντως καταστατικοί χάρτες σε έναν χώρο, στον οποίο αυτή η έννοια ήταν άγνωστη ως τότε. Από το προσωρινό σχέδιο Συντάγματος, που συνέταξαν οι ‘Οριο και Ουσακώφ (1799), προς αντιμετώπιση των πρώτων επειγουσών πολιτειακών αναγκών των Ιονίων Νήσων, περνάμε στο Βυζαντινό Σύνταγμα (1800), έργο αποκλειστικά των νέων κυριάρχων, ένα σύντομο σύνταγμα με 37 άρθρα, το πρώτο σύνταγμα με τη σύγχρονη έννοια του όρου, ήτοι του θεμελιώδους νόμου με αυξημένη τυπική ισχύ, που άφηνε σημαντικά περιθώρια αυτονομίας σε κάθε νησί, γι’ αυτό θεωρήθηκε ότι εισάγει ομοσπονδιακό πολίτευμα. Το άνοιγμα, που έκανε όμως το Βυζαντινό Σύνταγμα στις λαϊκές τάξεις, ήταν οριακό: Στα Γενικά Συμβούλια, πλην των ευγενών, γίνονταν δεκτά ως εκλόγιμα και άτομα με «ιδιαίτερες ικανότητες». Γι’ αυτό και δικαίως θεωρήθηκε ότι αποτελεί οπισθοδρόμηση προς το βενετικό μοντέλο και προκάλεσε διάψευση των ελπίδων των έξω της κληρονομικής ευγένειας στρωμάτων και αντιδράσεις, οι οποίες οδήγησαν στην κατάργησή του.

Μια τέτοια αντίδραση σηματοδοτεί η «Ονοράδα» της Κέρκυρας (1801), μια προσπάθεια διείσδυσης του λαϊκού στοιχείου στις πολιτικές διαδικασίες, η οποία όμως συνάντησε την ισχυρή αντίδραση της Γερουσίας και της Υψηλής Πύλης και ματαιώνεται.

dscn2678

Στο Σύνταγμα όμως του 1803 οι αντιδράσεις των έξω της κληρονομικής ευγένειας στρωμάτων αφήνουν ευκρινές αποτύπωμα: εισάγεται μια καινούργια έννοια, η «συνταγματική ευγένεια», ως υποκατάστατο της παλιάς «κληρονομικής ευγένειας». Δηλαδή, στο Μητρώο των Ενεργών Πολιτών, η ψήφος των οποίων θα αναδείκνυε την 40μελή Βουλή (Νομοθετικό Σώμα) και την 17μελή Κυβέρνηση (Γερουσία) πέραν των παλαιών ευγενών, θα μπορούσε να εγγραφεί κάθε χριστιανός επτανησιακής καταγωγής, εφόσον είχε το ελάχιστο προβλεπόμενο κατά νησί εισόδημα (ακόμα και από εμπορική δραστηριότητα), αρκεί να μην ασκούσε ο ίδιος ατομικά «καμιά κατώτερη επαγγελματική τέχνη ή χειρωνακτική εργασία» και να μη συντηρεί ατομικά «μαγαζί ή εργαστήριο».

Να σημειώσουμε και 3 πρωτοτυπίες των επτανησιακών συνταγμάτων: πρώτον την απουσία κληρονομικού βασιλιά σε όλα τα συντάγματα, αντιθέτως με ότι συνέβαινε στην Ευρώπη την ίδια εποχή. Δεύτερον όχι μόνο την προαναφερθείσα διεύρυνση του εκλογικού δικαιώματος με τη «συνταγματική ευγένεια» αλλά και την ηθικοπολιτική θεμελίωση αυτής της διεύρυνσης, όπως φαίνεται στο απόσπασμα της από 23.11./05.12 1803 εισήγησης της αρμόδιας Συντακτικής Επιτροπής προς το Νομοθετικό Σώμα, το οποίο είναι από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα μετριοπαθούς πολιτικού φιλελευθερισμού στη νεότερη ιστορία μας: «ήταν μισητό και άδικο (che era odioso et ingiusto) να χορηγείται κληρονομικά το πολιτικό δικαίωμα σε ένα καθορισμένο αριθμό ευγενών οικογενειών ανεξάρτητα από τα οποιαδήποτε χαρακτηριστικά τους……». Και τρίτον: Τη διοργάνωση της Δικαιοσύνης (διάκριση αστικών ποινικών-Δικαστηρίων, υποχρέωση δημοσίευσης δικαστικών αποφάσεων, εισαγωγή θεσμού ενόρκων, απαγόρευση υποβολής ανώνυμων καταγγελιών).

dscn2682

Από αυτή την εποχή όμως έμεινε και κάτι άλλο: Για πρώτη φορά στη νεότερη Ελλάδα καθιερώθηκε θεσμικά με το Σύνταγμα του 1803 η δημόσια εκπαίδευση. Να σημειωθεί ότι ήδη από την 02.06.1799 ο ναύαρχος Ουσακώφ σε διακοίνωσή του προς τη Γερουσία είχε κάνει νύξη για δημόσια εκπαίδευση. Στη συνέχεια το 1804 με ειδικό νόμο συστάθηκαν δύο Προκαταρκτικά Σχολεία αρρένων σχολείων μέσης εκπαίδευσης θα τα λέγαμε σήμερα, σε καθένα από τα 3 μεγάλα νησιά και ένα σε κάθε μικρότερο. Και με θέσπισμα της Γερουσίας το 1804 ρυθμίστηκαν τα της στοιχειώδους εκπαίδευσης: σύσταση 40 ενοριακών σχολείων (από 10 σε Κέρκυρα, Κεφαλλονιά, Ζάκυνθο, 4 στη Λευκάδα, και από 2 στα υπόλοιπα 3), τα οποία θα λειτουργούσαν στις πόλεις και στην ύπαιθρο εντός των ναών. Ακολούθησε η σύσταση μηχανισμού εποπτείας.

Αυτό είναι, σε γενικές γραμμές, το αποτύπωμα, που άφησε στα Ιόνια Νησιά η πλημμυρίδα των γεγονότων, που άνοιξε με την άφιξη στον τόπο μας του ρωσικού στόλου υπό την ηγεσία του ναυάρχου Ουσακώφ και που αποτελούν την αφορμή της σημερινής μας συνάντησης.

Καταλήγουμε σε τούτο: μεταξύ Ρώσων και Ελλήνων υπάρχουν δεσμοί παλαιόθεν. Δεσμοί πολυειδείς και όχι μόνο θρησκευτικοί. Δεν είναι σχήμα λόγου και διπλωματικής αβροφροσύνης. Ούτε είναι ανάγκη να πιστεύουμε ότι οι δεσμοί αυτοί σφυρηλατούνται αποκλειστικά στο πλαίσιο ενός ανεπίληπτου αλτρουισμού. Οι δεσμοί των λαών, πολύ περισσότερο οι διακρατικές σχέσεις, είναι ένα συνεχές κιάρο-σκούρο. Αλλά είναι και πιο σίγουρες, όταν βασίζονται πάνω σ’ αυτή τη στέρεη γνώση. Εμάς των Ελλήνων αυτά μάς τα έχει μάθει καλά ο Θουκυδίδης εδώ και 25 αιώνες. Να προστεθεί σ’ αυτό όμως ότι οι δεσμοί, μεταξύ των λαών, ακόμα κι αν κάποια συστατικά στοιχεία της ταυτότητας τους αλλάζουν προϊόντος του χρόνου, είναι πιο ανθεκτικοί από τις διακρατικές σχέσεις και παραμένουν διαχρονικά ζωντανοί στις συλλογικές συνειδήσεις. Η σημερινή μας συνάντηση είναι μια έγκυρη διαπίστωση αυτού του γεγονότος.

Προηγουμενο αρθρο
Φωτορεπορτάζ από τον αγώνα ποδοσφαίρου Καρυάς – Αγίου Πέτρου
Επομενο αρθρο
Μια πανέμορφη θαλαμηγός στο λιμάνι της Λευκάδας

2 Σχόλια

  1. Θοδωρής Αραβανής
    5 Οκτωβρίου 2016 at 22:44 — Απάντηση

    Είναι σημαντική η παραπάνω παρουσία του Κου Δ. Τσερέ
    , για την Ρώσικη της εποχής παρουσία και τα όσα δρομολόγησε για την Ιόνιο πολιτεία και την ίδρυσή της.
    Και είναι θέμα, που δεν είναι ικανοποιητικά μελετημένο, από την ιστορική έρευνα ένεκα και της λιγόχρονης Ρώσικης παρουσίας στα Ιόνια Νησιά.
    Παραπέμπει στον μόχθο και την εντρύφηση του μελετητή Κου Τσερέ στις λίγες πηγές που θα υπάρχουν. Και ταυτόχρονα
    καταγράφει και την ειδοποιό διαφορά του Ιστορικού Ερευνητή , από τον προκατειλημενο- άρα χωρίς γνώση και αναφορά στις πηγές- δογματικά κομματικά δημισιογραφικο’ι’στορικής απόχρωσης , που βρίσκει τη ανακούφιση στην μεγαλοσύνη της επανάληψης του ανιστόρητου αλλά κομματικά ορθόδοξου δήθεν αριστερο ψευτοντετερμινιστικού στερεότυπου :” για την εκ των υστέρων ιδεολογική χρήση της ιστορίας”,… των κάθε λογής αυτοσχέδιων άσχετων λογοδιάρροιων για την ιστορία και την δήθεν μόνιμη ταξικοτητά της.
    Μπορεί η παραπάνω αναφορά του Κου Τσερέ, να αποτελέσει έναυσμα και αρχή για την παραπέρα μελέτη του θέματος της Ρώσσικης παρουσίας στα Ιόνια Νησιά , ως σημείο της μεταβατικότητας της κυριαρχίας που γνώρισε η Επτάνησος, μέσα στο διεθνές των συνθηκών γίγνεσθαι. Και αυτή η αίσθηση της ένταξης των Επτανήσων μέσα στο διεθνές της εποχής γίγνεσθαι, δια των συνθηκών που αφορούσαν τα ίδια τα Επτάνησα, αυτή η αίσθηση λοιπόν , είναι κύριο στοιχείο αναφοράς που αναδικνύει ο Κος Τσερές. Προσεγγίζοντας έτσι το μεγάλο ιστορικό συμβάν , ως συμβάν που οφείλει και πρέπει να διέπει τις σχέσεις των λαών και του πολιτισμού.
    Η παραπάνω αναφορά- παρουσίαση για την Ρώσικη παρουσία στα Επτάνησα του Κου Δ. Τσερέ, δεν είναι αναφορά για την ιστορία, είναι η ίδια ένα ιστορικό ντοκουμέντο, που οφείλουν οι νεότεροι φερέλπιδες ιστορικοί ερευνητές να το πάνε παραπέρα ως ιστορική διαλεκτική και έρευνα.

  2. Σταυρος Γρηγόρης
    4 Οκτωβρίου 2016 at 17:03 — Απάντηση

    Μπράβο φίλε Τάκη για την έγκριτη και ιστορικά τεκμηριομένη επιστημονική παρουσίαση γιατί εδώ και10 μέρες στα περισσόπτερα και σε συγχωρδία τοπικά, έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ εμφανίστηκε κάθε πονεμένος να το παίζει και ιστορικόςκαι να αναμασά το σλόγκαν ” καλα οιΡώσοι γιορτάζουν ,εμείς γιατί” τις περισσότερεςφορές με ένα εκ πρώτης όψεως ανεξήγητο μένος΄αν και κάθε νοήμονας ήξερε που στόχευε.
    Λυπάμε που για λόγους ανωτέρας βίας δν μπόρεσα να σε παρακολουθήση από κοντά

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.