ΑΣΕΠ καραμανλισμού
Του Ανδρέα Πετρουλάκη
Επιτέλους πρέπει να μπει ένα τέλος στην αναξιοκρατία. Η καραμανλική δεξαμενή είναι ανεξάντλητη και οι ανάγκες αυξανόμενες, και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθούν οι καλύτεροι γιατί είναι σεμνοί και δεν διαφημίζουν την αυθεντική καραμανλικότητά τους
Επιτέλους καταντά σκάνδαλο που απαιτεί απαντήσεις. Εννοώ τη συστηματική αγνόηση από τον Πρωθυπουργό του Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος μένει αναξιοποίητος μετά από δύο ολόκληρα χρόνια αριστερής διακυβέρνησης. Δε μπορώ να βρω άλλη εξήγηση, κάτι προσωπικό έχει μαζί του ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά θα πρέπει να σκεφτεί ότι τα προσωπικά πρέπει να παραμερίζονται όταν μιλάμε για τοποθέτηση σε δημόσιες θέσεις που τα κριτήρια οφείλουν να είναι μόνο αξιοκρατικά. Και αξιότερο εκφραστή των αρχών αυτής της Κυβέρνησης από τον κ. Λιάπη δεν μπορεί κανείς να βρεί.
Είναι απαράδεκτο κάθε φορά που συζητούνται πρόσωπα για να καλύψουν κρίσιμα δημόσια πόστα, είτε Προέδρου της Δημοκρατίας, είτε Υπουργών, είτε επικεφαλής Δημοσίων Οργανισμών και Ανεξαρτήτων Αρχών, να γίνεται βουτιά στην Καραμανλική ιεραρχία και να ανασύρονται Παυλόπουλοι, Παπαγγελόπουλοι και Πολύδωρες και να μένει πάντα εκτός συζητήσεων το κορυφαίο και εμβληματικότερο πρόσωπο του χώρου αυτού. Η αδικία είναι προφανής. Ο Μιχάλης είναι εξ απαλών ονύχων Καραμανλικός, εμφορείται εξίσου από τις απαράγραπτες αρχές του κρατισμού, είναι το ίδιο ή και ακόμα περισσότερο καλοπερασάκιας, επιπλέον είναι σαφώς αντιμνημονιακός αφού ανήκει στο κίνημα «δεν πληρώνω τέλη κυκλοφορίας». Το κυριότερο, είναι αδιανόητο μια Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με αποδεδειγμένη την ευαισθησία στους οικογενειακούς δεσμούς όσον αφορά την πλήρωση δημοσίων θέσεων, να αγνοεί επιδεικτικά το αποκλειστικό προνόμιο του κ. Λιάπη να έχει το ίδιο αίμα με τον Καραμανλή.
Επιτέλους πρέπει να μπει ένα τέλος στην αναξιοκρατία. Η καραμανλική δεξαμενή είναι ανεξάντλητη και οι ανάγκες αυξανόμενες, και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθούν οι καλύτεροι γιατί είναι σεμνοί και δεν διαφημίζουν την αυθεντική καραμανλικότητά τους, και να παραγκωνίζονται από διάφορα περιφερικά παρακλάδια του Καραμανλισμού που εμφανίζονται σήμερα σαν Ηρακλείς του. Η κατάσταση αυτή πρέπει να σταματήσει εδώ. Είναι επείγον να δημιουργηθεί ένα ΑΣΕΠ Καραμανλισμού το οποίο θα κρίνει με πραγματικά Καραμανλικά κριτήρια και θα επιλέγει τους αξιότερους να καταλάβουν τα κρατικά αξιώματα. « Πόσα χρόνια μαθήτευσες παρά τω Καραμανλή;» «Πόσες φορές έγινες υπουργός του;» «Πόσες ώρες δούλευες την ημέρα ως υπουργός;» «Πόσους διόρισες;» «Πόσες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς δημιούργησες;» «Ποιους επιχειρηματίες ξέρεις καλά;» «Ξέρεις τι σημαίνει η λέξη ΕΣΠΑ;» «Με πόσους Μητροπολίτες είσαι φίλος;» «Πόσες εργατοώρες έχεις περάσει σε δοξολογίες, λιτανείες και σταυροπροσκυνήσεις;» «Υπέγραψες για τις ταυτότητες;» «Με πόσους δικαστές είσαι φίλος;» «Σε πόσες παρελάσεις έχεις πάει;». Και όλα αυτά θα αποδεικνύονται με ντοκουμέντα ή δυνατόν επικυρωμένα από τον ίδιο τον άρχοντα της Ραφήνας ή έστω τον Ευάγγελο Αντώναρο, αφού ο φόρτος για τον μεγάλο σιωπηλό θα είναι όντως δυσβάσταχτος.
Πηγή: www.protagon.gr
The Author All posts
2 Σχόλια
Τον κοπανιστό αέρα επιδοτούμενο κρατικά το 2008 , μέσα στα ελαστικά των μεγάλων ιχε ( με πολύ cc στο μοτέρ), ως οικονομική πολιτική το 2008 , ποιος την επέβαλε.
Γιατί ο ίδιος και οι ίδιοι αυτοί που την επέβαλαν ως κρατική οικονομική πολιτική, δεν αντέδρασαν όταν υπερφορολογήθηκαν ( τέλη και φόρο πολυτελείας) τα μεγάλα αυτά ιχε , μειωμένης φορολογίας που αγοράστηκαν το 2008, στο πλαίσιο της τότε κυβερνητικής ιδεολογικά ευημερίας.???
Και η συνέχεια του κράτους – αυτού που μείωσε τους φόρους των μεγάλων ιχε- γιατί δεν υποστηρίχτηκε – για να μην φορολογηθούν αυτά τα μεγάλα ιχε που το 2008 είχαν μειωμένος δασμούς, στο όνομα της συντηρητικής ιδεαλιστικής ευημερίας.????
Και γιατί ο πολίτης που νοιώθει ότι η εξουσία των εμπαίζει να μην νοιώθει ότι και αυτός θα παίζει ( θα εμπαίξει) την εξουσία. Άλλο αν τελικά δεν μπορεί.
Και δεν μπορεί, γιατί η εξουσία είναι απρόσωπη, νομοθετεί απρόσωπα, ενώ ο παιχνιδιάρης πολίτης ( αυτόν που έκανε η εξουσία παιχνιδιάρη) είναι προσωποποιημένος, σε μια συνολική δομή εξουσίας- πολιτών που το απρόσωπο και αδιαφανές το κρυψίνους εξουσιαστικά προηγείται του προσωποποιημένου των πολιτών.
Δηλαδή όποιος πιάνει καρέκλες και χερούλια εξουσίας, νομιμοποιείται να θεσμίζει απρόσωπα, αρκεί οι πολίτες ως υποκείμενα των θεσμίσεων, οφείλων να πληρώνουν προσωποποιημένα.
Και αυτοί που νομοθετήσανε ( την μειωμένη φορολόγηση του κοπανιστού αέρα στα λάστιχα των μεγάλων ιχε) , δεν γνωρίζανε ότι,το ίδιο το νομοθέτημα , όπως και κάθε θέσμιση, εγκαινιάζει και την δυνατότητα της παραβάσεως του στην κοινωνική διεργασία.???
Ή απλά η θέσμιση του 2008 για τα φτηνά μεγάλα ιχε, ήταν εκτός της κουλτούρας και της αναγκαιότητας της συνέχειας του κράτους και της όποιας κρατικής εξουσίας, απέναντι στους πολίτες.???
Αφού υπερβλήθηκε ως αναγκαιότητα αυτή η συνέχεια, τότε μένει η αναγωγή στην ηθική δήθεν των πολιτών.
Δηλαδή την ηθική που διαμόρφωσε ως πρακτική, η ίδια η ασυνέχεια της κρατικής εξουσίας,δηλαδή της έμφασης στον κοπανιστό αέρα.
Και όποιος πολίτης πλέον διαλέγει και παίρνει εκφάνσεις και δόσεις ηθικής.
Πολύ ωραία τα λες, Πετρουλάκη μου αλλά δεν είσαι δίκαιος! Γιατί να μην αξιοποιηθεί και ο Πανίκας Ψωμιάδης ως Πρόεδρος του ΑΣΕΠ ας πούμε? Και από τη ΝΔ γιατί δεν έχουν λίγη ευαισθησία και αλληλεγγύη? Πολύδωρα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, Καρανίκα να προτείνει η ΝΔ σαν αστικό κόμμα που πρέπει να έχει τακτ και αστική ευγένεια και να ανταποδίδει!