HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΒιβή Κοψιδά-Βρεττού: για τους ποιητές μας που έφυγαν…

Βιβή Κοψιδά-Βρεττού: για τους ποιητές μας που έφυγαν…

Βιβή Κοψιδά-Βρεττού

Mνήμη Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ, Κικής Δημουλά, Γιάννη Δάλλα

ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Έρχεται, φτάνει απ’ τα βουνά
Ο Ακάλεστος έξι η ώρα πρωινή
Μάρτης είναι 25 του μηνός
Και χρόνος αιώνες πια το πριν
Ο ποιητής χέρι λευκό άγαλμα
Καλεί συντρόφους τα βιβλία του
-Και είναι μόλις το προοίμιον ζωής-
Σε προσκλητήριο αποχαιρετισμού
Οκνές σελίδες δεν τον αποχωρίζονται
Μάνα αδερφή Σοφία- παγερή πάντα Σοφία

Προσεύχεται κοχλάζουν οι καρποί στο
Βάισσενφελς κι η άνοιξη πισωπατεί
Στο Οφτερντίνγκεν κι οι λόφοι αντηχούν
Τον ήσυχο του ιππέα καλπασμό
Λευκά ψιθυρίζουν δάχτυλα στο πιάνο
το Νυχτερινό του Σοπέν σιωπητήριο
Σιωπά η μέρα τη φωνή
το φως της άναυδο
κι αναδεύει τον ύστατο λυγμό στο
Στήθος το εαρινό της

Στις δώδεκα η ώρα ακριβώς…
Ο υμέναιος είναι λευκός
Το χιόνι είναι λευκό
Η αρρώστια είναι λευκή
Και η ελπίδα λευκήν εσθήτα φέρει

Ποιος είπε για τον ποιητή
πως μαύρος είναι ο θάνατος;
«Ανάμεσα σε σας τους στοχαστές
Ολόκληρος έγινα κι ο ίδιος
Ένας στοχασμός…»

Προηγουμενο αρθρο
Η Λούκα Κατσέλη σε πολυεθνική διαχείρισης κόκκινων δανείων!
Επομενο αρθρο
Κούλουμα στην πλατεία της Καρυάς

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.