Εκδηλώσεις «Μνήμης και Τιμής» – «Μαγεμένος» 6 ή 7 Ιουλίου 1807: Μια ιστορική συνάντηση

Πραγματοποιήθηκαν απόψε οι εκδηλώσεις «Μνήμης και Τιμής», όπως έχουν ονομαστεί, που είναι αφιερωμένες στην 1η Συνέλευση των οπλαρχηγών το 1807 στη θεση Μαγεμένος, που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νικιάνας «οι Σκάροι».

Το πρόγραμμα περιλάμβανε επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνου στο Ηρώο, ομιλία με θέμα «Ι. Καποδίστριας: Εθνική παλιγγενεσία» του μελετητή και συγγραφέα Ιωάννη Κορνιλάκη και ολοκληρώθηκαν με παραδοσιακούς χορούς από τα συγκροτήματα: Χορευτικός Όμιλος Θεσσαλονίκης, Απόλλωνας Καρυάς, χορευτικό του Πολιτιστικού Συλλόγου Νικιάνας «οι Σκάροι».

Μετά τις φωτογραφίες ακολουθούν ιστορικά στοιχεία για το γεγονός.

Στις αρχές του 1800 ο Αλή Πασάς αρχίζει να απειλεί τη Λευκάδα. Προς το παρόν ο κίνδυνος αποσοβείται, αλλά το 1806 οι συμμαχικοί δεσμοί Ρώσων και Τούρκων διασπώνται και ο Αλή Πασάς, παρακινημένος από τη γαλλική διπλωματία, στρέφεται εναντίον των Ρώσων. Ξεκινώντας έναν πόλεμο νεύρων, συγκεντρώνει σταδιακά τα στρατεύματά του και πραγματοποιεί όλες τις απαιτούμενες προπαρασκευαστικές εργασίες. Στις αρχές του 1807 αρχίζει την πολιορκία του Φρουρίου της Αγίας Μαύρας. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, οικοδομεί το οχυρό «Τεκές» και επίσης, κατασκευάζει το οχυρό του Αγίου Γεωργίου στην περιοχή της Πλαγιάς, προκειμένου να πλήξει τα οχυρά των αντιπάλων, «Αλέξανδρος» και «Κωνσταντίνος».

Η κυβέρνηση της «Επτανήσου Πολιτείας» δεν παραμένει αδρανής, αλλά στέλνει ως έκτακτο πληρεξούσιο τον Κερκυραίο Ιωάννη Καποδίστρια, μετέπειτα πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας. Ο Καποδίστριας θα επιβλέψει την κατασκευή πρόσθετων οχυρωματικών έργων από τον Γάλλο μηχανικό Μπισσώ και θα οργανώσει την άμυνα του νησιού, σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, με πρωτοπόρο τον Μητροπολίτη Λευκάδος και Αγίας Μαύρας Παρθένιο Β” Κονιδάρη. Παράλληλα, από κοινού διοργανώνουν την σημαντική συνάντηση κλεφτών και αρματωλών στου «Μαγεμένου» με την συμμετοχή του Κολοκοτρώνη, που υπηρετούσε στον αγγλικό στόλο, του κλέφτη Κατσαντώνη, του μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αρτης (μετέπειτα Ουγγροβλαχίας) Ιγνατίου κ.ά.

Στην άμυνα του νησιού συνέδραμαν και άλλοι Επτανήσιοι, καθώς ο κίνδυνος δεν στρεφόταν απλώς κατά του νησιού της Λευκάδας, αλλά εναντίον ολόκληρης της «Επτανήσου Πολιτείας». Μετά από παρασκηνιακές διπλωματικές διαβουλεύσεις, ο Αλή Πασάς έλυσε την πολιορκία τα ξημερώματα της 20ής Οκτωβρίου 1807.

Γράφει ο ο Καποδίστριας στην αναφορά του προς την Κυβέρνηση της Επτανήσου Πολιτείας για τη συγκέντρωση στου Μαγεμένου: «Ο σεβασμιώτατος Ιγνάντιος, μολονότι επισφαλούς υγείας, επήγε στην εξοχή στη θέση που λέγεται Μαγεμένο, και κατασκήνωσε κάτω από τα δένδρα των κήπων που είναι εκεί, ανάμεσα στους ανδρείους οπαδούς του, που ξεπερνούσαν τους 400. Η μέρα ήταν ωραιοτάτη. Καθισμένοι κάτω από την πλατειά σκιά μιας φουντωμένης καρυδιάς, ο σεβασμιώτατος Ιγνάντιος, ο στρατηγός Παπαδόπουλος κι εγώ, περιτριγυριστήκαμε από τους Έλληνες καπεταναίους, και μάλιστα το συνετό και ανδρείο Μπότσαρη, το φοβερό Κατσαντώνη και μερικούς άλλους, που δεν είναι εύκολο να συγκρατήση κανείς τα όχι συνηθισμένα ονόματά τους. Αυτό τον πρώτο κύκλο πλαισίωναν οι υπόλοιποι σε κύκλο επίσης καθισμένοι. Περιμέναμε το πρωί ακούοντας από τους πιο εύγλωττους τη διήγηση των κατορθωμάτων τους, που την ακολούθησε ένα γεύμα, που είχε όλα τα χαρακτηριστικά των ηρωικών συμποσίων που έψαλε ο Όμηρος, τέλος, μουσική, τραγούδι και χορός…».*

* «Ιστορία Νήσου Λευκάδας» Π.Γ. Ροντογιάννης