HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΕυρωπαϊκή Ένωση: Το τέλος ενός φιλόδοξου οράματος;

Ευρωπαϊκή Ένωση: Το τέλος ενός φιλόδοξου οράματος;

Γράφει ο Απόστολος Βεργής

Θαυμάζω τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Θλίβομαι όμως για τις αντιφάσεις των Ευρωπαίων, ειδικά των ηγεσιών από κάποιες χώρες που ακόμα και τώρα, στην όξυνση της θανατηφόρου πανδημίας, κρατούν τον οικονομικό τους βούρδουλα στο χέρι και δέρνουν με αυτόν λαούς που πιστεύουν πως είναι υποδεέστεροι των ιδίων. Όχι λέει στο πανδημιακό ευρω-ομόλογο η φράου Μέρκελ, αρνείται και την υλικοτεχνική βοήθεια και κρατά όλα τα υλικά για την πανδημία που παράγει ή (το πιο πρόστυχο) που περνάνε από την ίδια για να πάνε κάπου αλλού, για τούς Γερμανούς πολίτες, Γερμανούς πολίτες τούς οποίους είχε μέχρι χθες στο δρόμο αμελώντας; επίτηδες; σίγουρα εγκληματικά.

Για την Μεγάλη Βρετανία τι να πω; Καλά που έφυγε νωρίς, παίρνοντας μαζί της τις ανοησίες του πρωθυπουργού της. Η Ισπανία, από ότι έχω καταλάβει, είναι ακυβέρνητη ενώ η Ιταλία τρέχει και δεν φτάνει, μην παραλείποντας βέβαια να παρακρατήσει και αυτή απαραίτητο υγειονομικό υλικό που προοριζόταν για την χώρα μας – εκεί όμως χαλάλι. Για το αντί-παράδειγμα τής Ολλανδίας λίγοι μιλούν, εκεί πήγαν να εφαρμόσουν το σύστημα για την ανοσία της αγέλης του ηλιθίου Τζόνσον και πια μετρούν θανάτους σε ποσοστά (δεν έχει μεγάλο πληθυσμό η Ολλανδία) Ιταλίας -πόσο χαζοί. Ενώ στη Γαλλία ο τάχατες προοδευτικός πρόεδρος Μακρόν αντί να μαζέψει έγκαιρα τού Γάλλους πολίτες στα σπίτια τους, έκανε δημοτικές εκλογές για να κολλήσουν πιο πολλοί; για πολιτικούς λόγους; εγώ λέω λόγω βλακείας. Λόγω αυτής τής ακατανίκητης βλακείας που σε μας έχει οδηγήσει ένα ολόκληρο (παλιότερα πολύ σημαντικό) πολιτικό χώρο να είναι δεμένος χειροπόδαρα με προωθητές ψευδών ειδήσεων, σιχαμερών σχολίων, μισανθρωπισμού και μισαλλοδοξίας. Τι κρίμα…

Δεν έχουμε πια να κάνουμε (δεν πιστεύω ότι είχαμε ποτέ) με μια Ευρώπη ενωμένη. Έχουμε για ακόμα μια φορά μια Ευρώπη των ηγεμονιών, έχουμε μια Ευρώπη των ανταγωνισμών και τής μελαγχολίας, μια Ευρώπη τής βλακείας, τής διάλυσης, μια Ευρώπη στην οποία εμείς οι Έλληνες, οι λίγοι και οι πάντα διχασμένοι, φαίνεται να ‘μαστε πιο μπροστά απ’ τούς υπόλοιπους (μακάρι αυτό να διατηρηθεί) περίπου όπως το 1940.

Προβλέπω ότι τα επόμενα χρόνια οι χώρες θα μπούνε μέσα στα κουκούλια τους. Κάποιες από αυτές θα κάνουν μαύρους απολογισμούς σε οικονομία, ανθρώπινο δυναμικό και φήμη. Κάποιες (Γερμανία, Βρετανία κτλ) εύχομαι να λάβουν περιφρόνηση από παντού και κάποιες παρόλα τα μεγάλα τούς προβλήματα θα στέκονται περήφανες με ψηλά το κεφάλι. Εύχομαι και πιστεύω πως η πρώτη χώρα απ’ αυτές θα είναι η Ελλάδα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΡΓΗΣ

Προηγουμενο αρθρο
Με βέτο απειλούν Ιταλία-Ισπανία αν δεν γίνει δεκτό το κορωνοομόλογο
Επομενο αρθρο
Την ικανοποίησή της εκφράζει η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων για τα μέτρα στήριξης των Αθλητικών Σωματείων

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.