Η Λευκάδα χρειάζεται για Δήμαρχο έναν Ιανό!

Το πρόσωπα που μέχρι στιγμής έχουν, είτε ανακοινώσει την υποψηφιότητα τους επισήμως είτε τα ονόματά τους «κυκλοφορούν» για το Δήμο Λευκάδας, περιλαμβάνουν μια τεράστια γκάμα χαρακτήρων και περιπτώσεων.

Έτσι θα έχουμε μια καλή ευκαιρία να δείξουμε τι πραγματικά θέλουμε για το νησί  και το μέλλον του. Γιατί «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».

Παρά την πληθώρα των ονομάτων που ακούγονται και επειδή «ουκ εν τω πολλώ το ευ», δεν θα είναι δύσκολο να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι.

Μετά την δήλωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος για το Δήμο, γράφτηκαν πολλοί διθύραμβοι για το πρόσωπό του. «Η σημαντικότερη προσφορά του δεν ήταν αυτά που έκανε, αλλά εκείνα που συμβόλισε. Ήταν ο άνθρωπος που μπήκε σε ένα κλειστό δωμάτιο και άνοιξε τα παράθυρα να φύγει η μούχλα και η υγρασία… «Άνοιξε» την πόλη του, η οποία στο πρόσωπό του επιζήτησε τον εξαγνισμό της… Συμβαίνει συχνά στην ιστορική διαδρομή: ένα πρόσωπο να αποτελεί το άλλοθι ενός κοινωνικού συνόλου και να καλείται να παίξει ένα είδος καθαρτήριου ρόλου.»

Δεν έχω αυταπάτες ώστε να ψάχνω στο νησί μας το άτομο που θα παίξει τον καθαρτήριο ρόλο: «ίνα άρη τας αμαρτίας ημών».

Η κοινωνία μας είναι άκρως συντηρητική και χωμένη μέχρι το κόκαλο στην ανομία και στον ατομισμό. Αν όμως σταματήσει να αναζητά άτομα καθ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωσή της, στο επίπεδο των συμβολισμών πάντα, το πρόσωπο του Μπάμπη Καλού θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή ευκαιρία. Ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων και προφίλ, με έμφυτη αστική ευγένεια, με μια παρουσία διακριτική και ταυτόχρονα δυναμική, θα μπορούσε να συμβολίσει την «καθαρή» Λευκάδα, του ήθους και του πολιτισμού. Θα είμαστε περήφανοι, αν ο πρώτος πολίτης του νησιού με την παρουσία του και μόνο εκφράσει τον καθαρό αέρα, μακριά από την ψευτομαγκιά, τον κουτσαβακισμό και το λούμπεν που μας διοικεί.

Από την άλλη, έτσι όπως το νησί μας τα κατάφερε μέχρι σήμερα, να μην έχει λύσει βασικά προβλήματα υποδομών (σκουπίδια), και να μετρά χαμένα χρόνια, χρειάζεται ένα… «τσακάλι».
Ένα «τσακάλι» με τεχνικές γνώσεις που θα μπορέσει να «τρέξει» τα σοβαρά θέματα. Να διακρίνεται από εντιμότητα, επιμονή, όρεξη και ζήλο. Να έχει την τόλμη να «συγκρουστεί» με τις παθογένειες, τις «μαφίες» και κυρίως τον λαϊκισμό που έχει φτάσει στο μεδούλι της κοινωνίας.

Η παρουσία του Κώστα Γληγόρη στο παρόν δημοτικό συμβούλιο υπήρξε και συνεχίζει να είναι, αξιοσημείωτη. Με ζήλο, διαρκή ενημέρωση, με ορθές προτάσεις, μακριά από λαϊκισμό και κολακείες ψηφοφόρων, έκανε αισθητή την παρουσία του. Κέρδισε με το σπαθί του το καλό του όνομα και αποτελεί ελπίδα για το μέλλον της Λευκάδας. Ένα μέλλον που μας αφορά όλους, γιατί δεν προσκρούει σε επικίνδυνες ισορροπίες και ταξίματα ημετέρων. Δεν είναι τυχαίο πως ήταν ο μόνος από την αντιπολίτευση που δεχόταν τα πυρά της δημοτικής Αρχής. Εκφράζει ντομπροσύνη, τιμιότητα και είναι ενήμερος για τα προβλήματα.

Δεν προσπαθώ να τετραγωνίσω τον κύκλο! Ο νέος Νόμος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν έγινε προς το συμφέρον της αυτοδιοίκησης, αλλά με γνώμονα την ακυβερνησία. Έγινε με σκοπό οι νυν συριζαίοι δήμαρχοι και οι παρατάξεις τους να αποτελέσουν και στο μέλλον ρυθμιστικούς παράγοντες στους Δήμους.

Στη δική μας περίπτωση ο Νόμος μπορεί να αποτελέσει τη χρυσή ευκαιρία. Στη θέση του δημάρχου να εκλέξουμε τον Ιανό* της ελπίδας.

Ο κοσμοπολίτης Μπάμπης θα ανοίξει το παράθυρο για να φύγει η μούχλα και ο τεχνοκράτης Κώστας θα μας δείξει «ένα πεντακάθαρο» οικοδόμημα.

*« Ο Ιανός (Janus) είναι ένας από τους πιο αρχαίους θεούς του ρωμαϊκού πανθέου. Τον παριστάνουν με δύο πρόσωπα που κοιτάζουν αντίθετα, το ένα μπροστά και το άλλο πίσω. Ως πρώτος βασιλέας του Latium, ο Ιανός εγκαθίδρυσε μια περίοδο ειρήνης, τιμιότητας και ευημερίας για το λαό του, μια περίοδο γνωστή και ως Χρυσή Εποχή… Επηρέαζε όλα όσα είχαν διπλή όψη και διπλό νόημα στη ζωή και πολλές φορές συμβόλιζε τη μετάβαση από τον πρωτογονισμό στον πολιτισμό… Στη βασιλεία του Ιανού αποδίδουν τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά της Χρυσής εποχής, εντιμότητα των ανθρώπων, αφθονία αγαθών, σταθερή ειρήνη, κτλ.»

Ο Δημοτικός Σχολιαστής