Η Χουλιαρομύτα, ένα πολύ σπάνιο πουλί, στο Ιβάρι της Λευκάδας

Τα πουλιά βρίσκονταν στο νησάκι του Ιβαριού. Όταν τα φωτογράφισα μου φάνηκαν άγνωστα. Μόλις ήρθα στο σπίτι και είδα τις φωτογραφίες στον υπολογιστή εντυπωσιάστηκα. Πρώτη φορά τα τελευταία πέντε χρόνια που φωτογραφίζω τα πουλιά του Ιβαριού, τα έβλεπα.

Όταν τα ταυτοποίησα με τη βοήθεια του διαδικτύου, εντυπωσιάστηκα ακόμα περισσότερο, γιατί εκτός από πανέμορφα πουλιά, είναι και σπάνιο είδος. Η Χουλιαρομύτα (Platalea leucorodia – Πλαταλέα η λευκορόδια) ανήκει στην τάξη των Πελαργόμορφων και στην οικογένεια των Θρησκειορνιθιδών (Threskiornithidae). Είναι ένα σπάνιο πτηνό που έρχεται στην Ευρώπη τους θερινούς μήνες ενώ τον χειμώνα μεταναστεύει στην Αφρική.

Είναι ψηλά πουλιά που φτάνουν τα 86 εκ. Έχουν λευκό χρώμα ενώ τα ενήλικα έχουν κιτρινωπό φτέρωμα στη βάση του λαιμού τους. Το ράμφος είναι μακρύ, σκούρο σταχτί ενώ η άκρη του είναι πλατιά σαν κουτάλι (χουλιάρη, εξ ου και το όνομα Χουλιαρομύτα) και κιτρινωπή. Τα πόδια του έχουν κι αυτά την σταχτί απόχρωση. Την περίοδο της αναπαραγωγής αποκτούν ένα λοφίο κιτρινωπού χρώματος.

Σε χάρτη μάλιστα που υπάρχει στο διαδίκτυο, αναφέρονται μόνο η Κέρκυρα, η Θεσσαλονίκη και η Αλεξανδρούπολη, ως περιοχές που ζει η Χουλιαρομύτα.

Την επόμενη μέρα παρέα με την Καίτη Κακαβούλη, με τις γνώσεις και την τεχνική της και παρά τη βροχή επανήλθαμε στο Ιβάρι αναζητώντας τη Χουλιαρομύτα. Δεν ήταν στο νησάκι και φοβηθήκαμε μήπως έφυγαν από τα νερά μας.

Τελικά ανακαλύψαμε παραπέρα ένα μεγάλο κοπάδι. Έτρωγαν και τσαλαβουτούσαν παρέα και αρμονικά, με τσιχλιάδες και γλάρους. Μείναμε αρκετή ώρα και παρακολουθήσαμε την παρέα. Η Καίτη τράβηξε πολλές φωτογραφίες. Τα φωτογράφησε να τρώνε, να κινούνται να … ξύνονται και ακόμα όταν ο αέρας ανασήκωνε τα φτερά τους.

Η Χουλιαρομύτα είναι πολύ σπάνιο πτηνό σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα όπου ο πληθυσμός του τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί σημαντικά. Τα λίγα άτομα που έρχονται τα βρίσκουμε στους περισσότερους μεγάλους υγροβιότοπους που έχουν απομείνει στη χώρα. Στην υπόλοιπη Ευρώπη το βρίσκουμε κυρίως στις νότιες περιοχές.

Ζει και φωλιάζει σε υγροβιότοπους με πλούσιους καλαμιώνες σε αποικίες που βρίσκονται συχνά κοντά σε μεγάλες αποικίες γλάρων. Αυτές παρέχουν μια επιπρόσθετη πηγή τροφής (αυγά, νεοσσοί), ενώ οι γλάροι δεν τολμούν να προσεγγίσουν τους νεοσσούς της χουλιαρομύτας. Επίσης τρέφεται με ψάρια, βατράχια και άλλα μαλάκια του νερού.

Τόσο η Καίτη όσο κι εγώ αισθανόμαστε χαρούμενες που βγάλαμε από την αφάνεια αυτόν τον σπάνιο επισκέπτη του νησιού μας. Η παρουσία του και λόγω της ομορφιάς του και λόγω της σπανιότητάς του είναι ένα ευχάριστο γεγονός.