HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΚαι πήρες του καιρού τ΄ αλφαβητάρι

Και πήρες του καιρού τ΄ αλφαβητάρι

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος που έχει φύγει από κοντά μας ο Μάνος Ελευθερίου.

Τον θυμάμαι να μπαίνει στο Ηρώδειο, λεπτή φιγούρα, λίγο σκυφτή, με εκείνη τη χαρακτηριστική τραγιάσκα στο κεφάλι, μόνος, σεμνός, σοβαρός να κάθεται στην πρώτη σειρά. Τι σπουδαία στιγμή έκστασης για κείνον, σκέφτηκα, ν΄ ακούει τα τραγούδια του να πάλλονται από χιλιάδες στόματα!

Ο μεγάλος ποιητής, στιχουργός και συγγραφέας γεννήθηκε στη Σύρο το Μάρτιο του 1938.

«Βίωσα την έλλειψη αγαθών μικρός», λέει σε μια συνέντευξη του « Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός , μηχανικός σε ποντοπόρα πλοία. Τον γνώρισα σε μεγάλη ηλικία, μετά τον πόλεμο και περάσαμε μια πολύ δύσκολη μεταπολεμική περίοδο στη Σύρο. Είδα ας πούμε, γείτονες στη συνοικία που μεγάλωσα, που δεν είχαν απολύτως τίποτα. Ερχονταν και ζητούσαν από μας ένα κρεμμύδι, λίγη ζάχαρη, λίγο καφέ, λίγο λάδι. Μιλάμε για την απόλυτη ένδεια, την οποία την έχω δει , την έχω ζήσει. Τα παιδιά στο σχολείο ήταν όλα ξυπόλητα. Στο γυμνάσιο φορούσαν παπούτσια, όσοι πήγανε. Ήταν άγρια τα πράγματα».

Ίσως να φταίνε τα δύσκολα χρόνια που τον ώθησαν να περιγράψει με τέτοια καθαρότητα την πίκρα των καθημερινών αγωνιστών της ζωής.

Οι λέξεις του ζυμωμένες με τον πόνο, η πένα του χαράζει τον χρόνο και μιλάει με σπαραγμό για τωρινά και μελλούμενα.

«Οι λέξεις», λέει «είναι σαν ορισμένους ανθρώπους. Άλλες υπάρχουν κι άλλες χάνονται. Και κάποιες μας ακολουθούν για όλη μας τη ζωή»

Οι δικές του υπάρχουν, παρακαταθήκη σπουδαία στα μελλούμενα χρόνια, στους υπέροχους στίχους του (πάνω από 400) που έχουν μελοποιήσει οι μεγαλύτεροι έλληνες συνθέτες και έχουν τραγουδήσει οι μεγαλύτεροι έλληνες ερμηνευτές.

Παραπονεμένα λόγια –Γ. Μαρκόπουλος
Ποιος τη ζωή μου- Μ. Θεοδωράκης
Άγιος Φεβρουάριος- Δ. Μούτσης
Του κάτω κόσμου τα πουλιά- Κουγιουμτζής
Ο Άμλετ της σελήνης-Θ. Μικρούτσικος
Κάτω απ΄ τη μαρκίζα- Γ. Σπανός
Η διαθήκη- Χ. Νικολόπουλος
Μαλαματένια λόγια- Γ. Μαρκόπουλος

είναι μερικά μόνο από τα τραγούδια που μας χάρισε και που έχουμε όλοι τραγουδήσει.

Παράλληλα έγραψε μυθιστορήματα, θεατρικά, παιδικά παραμύθια, διηγήματα, μελέτες, ποιήματα.
Η πρώτη του νουβέλα ήταν το «άγγιγμα του χρόνου» το 1994 ενώ το 2004 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα «Ο καιρός των Χρυσανθέμων» για το οποίο το 2005 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας.

Ακολούθησαν το 2006 «Η γυναίκα που πέθανε δυο φορές», «Άνθρωπος στο πηγάδι» το 2008, «Πριν το ηλιοβασίλεμα» το 2011, «Φαρμακείον εκστρατείας» το 2016.

Τα ποιήματα του «Μαύρα μάτια», «Ο νοητός λύκος», «Η πόρτα της Πηνελόπης» και άλλα πολλά.
Το 2013 βραβεύτηκε για τη συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών.

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος που έφυγε, ήταν Ιούλιος του 2018, μας άφησε πίσω «του καιρού τ΄αλφαβητάρι, και της αγάπης λόγια φυλαχτό» σαν πολύτιμη κιβωτό να συντροφεύει τα χρόνια μας.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ελένη Μ. Ματαράγκα

Πηγη: Βικιπαίδεια

Προηγουμενο αρθρο
Ανοιχτό το Κάστρο της Αγίας Μαύρας για την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο
Επομενο αρθρο
Ο απόηχος της «στάσης των χωρικών» το 1819 στη λευκαδική γραμματεία

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.