Λευκαδίτης Φαρμακοποιός δημιούργησε δανειστική βιβλιοθήκη εντός του φαρμακείου του

Στη Λευκάδα όπου μεγάλωσα, στα φαρμακεία της πόλης σύχναζαν δικηγόροι και καθηγητές Γυμνασίου αντί να πηγαίνουν στα καφενεία, δημιουργώντας έναν χώρο κουλτούρας

Ο Χρήστος Καββαδάς είναι φαρμακοποιός εδώ και 37 χρόνια. Διατηρεί ένα φαρμακείο στην οδό Πύλου στον Κολωνό, μια -ειδικά τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες- ιδιαίτερα ήσυχη γειτονιά της Αθήνας.

Πριν από περίπου έναν μήνα, ο κ. Καββαδάς αποφάσισε να δημιουργήσει μέσα στο χώρο του φαρμακείου του μια ξεχωριστή δανειστική βιβλιοθήκη, η οποία είναι εν μέρει ορατή και από τη βιτρίνα του καταστήματος, αλλά αποκαλύπτεται με μάλλον εντυπωσιακό τρόπο στον επισκέπτη ή περαστικό όταν εκείνος διαβεί το κατώφλι του φαρμακείου. Ακριβώς δίπλα από μια προθήκη με πούδρες, ροφήματα βοτάνων, υποαλλεργικά, σαπούνια πίσσας και διάφορα καλλυντικά, βρίσκει κανείς πλέον ελληνόφωνα και αγγλόφωνα βιβλία, μυθιστορήματα, χιουμοριστικά αναγνώσματα, ακόμα και λογοτεχνικά περιοδικά. Όλα αυτά σε μια βιβλιοθήκη με έξι μεγάλα ράφια, την οποία ο 63χρονος φαρμακοποιός έχει αρχίσει να γεμίζει τόσο με δικά του βιβλία όσο και με τη συνεισφορά φίλων και γνωστών.

Πώς προέκυψε, όμως, αυτή η πρωτοβουλία και πώς υλοποιήθηκε; «Είχα ξεκινήσει εδώ και μερικούς μήνες μια κουβέντα με μερικούς πελάτες, με τους οποίους είχαμε κοινά ενδιαφέροντα, προκειμένου να ανταλλάζουμε βιβλία: να προτείνει ο ένας στον άλλον τα βιβλία που μας αρέσουν», εξιστορεί ο ίδιος στον ΑΘΗΝΑ 9,84. «Όταν άρχισα να βάζω συχνά βιβλία στην τσάντα μου για να τα φέρνω στο φαρμακείο για να τα διαβάζω τις ώρες που περνάω εδώ, σκέφτηκα να δημιουργήσω μια δανειστική βιβλιοθήκη με σκοπό να βρεθούν και άλλα άτομα ώστε να γίνει μια κουβέντα πέρα από τα φάρμακα. Η ανταπόκριση ήδη φαίνεται, καθώς έχουμε δανείσει τα πρώτα πέντε βιβλία μέσα σε μια εβδομάδα».

Ο κ. Καββαδάς έκανε την αρχή, η οποία φαίνεται να βρίσκει επίδοξους μιμητές: «Απ’ ό,τι άκουσα, ήμουν ο πρώτος που επιχείρησε κάτι παρόμοιο, αλλά τώρα τελευταία διάφοροι συνάδελφοι εκδηλώνουν την επιθυμία να κάνουν το ίδιο, κάτι που με χαροποιεί πολύ. Με παίρνουν τηλέφωνο για να συγχαρούν και να με ρωτήσουν εάν χρειάζομαι κι άλλα βιβλία για να μου στείλουν ακόμα και άτομα, με τα οποία είχα καιρό να μιλήσω».

Για τον ίδιο, «το φαρμακείο πάντα ήταν ένας χώρος ανταλλαγής απόψεων, ήδη από τον προηγούμενο αιώνα, ορισμένα εκ των οποίων ήταν στέκια διανοουμένων. Για παράδειγμα, στη Λευκάδα όπου μεγάλωσα, στα φαρμακεία της πόλης σύχναζαν δικηγόροι και καθηγητές Γυμνασίου αντί να πηγαίνουν στα καφενεία, δημιουργώντας έναν χώρο κουλτούρας. Με αυτή τη σκέψη, καλό θα ήταν να ξεφύγουμε λίγο από τα παπούτσια και τα καλλυντικά και να δώσουμε βάση στον πολιτισμό. Θα χαιρόμουν εάν ερχόταν κόσμος στο φαρμακείο μου για τα βιβλία, αλλά ακόμα το εγχείρημα δεν έχει γίνει τόσο γνωστό. Έχουν περάσει μόλις δέκα μέρες, έχω μιλήσει σε 4-5 άτομα γι’ αυτό και άλλα τόσα έχουν δει τη βιβλιοθήκη. Αρκετοί με ρωτούν τι σημαίνει η επιγραφή «Νοός ίαμα» που έχω βάλει και τους απαντώ ότι μπορούμε να θεραπεύσουμε το κορμί με τα φάρμακα και το μυαλό με τα βιβλία. Ξεκινώντας με ένα καλύτερο μυαλό, θα έχουμε σίγουρα και καλύτερο σώμα. Θα ήθελα, λοιπόν, να φύγει όλη η μια πλευρά του φαρμακείου να αδειάσει από τα καλλυντικά, ώστε να μπουν περισσότερα βιβλία. Το σημείο, στο οποίο βρίσκεται το φαρμακείο, έχει χαμηλή εμπορικότητα και όσοι μπαίνουν δεν είναι επειδή έτυχε να περνάνε από την περιοχή, αλλά επειδή ψάχνουν κάποιο συγκεκριμένο φάρμακο».

ΠΗΓΗ: www.farmakeutikoskosmos.gr