Μίζες: Μια παλιά ιστορία με μέλλον
Γράφει ο Πάνος Ροντογιάννης
Μίζες
Μια παλιά ιστορία με μέλλον
Θα σας πω μια ιστορία, που’χει παρελθόν και μέλλον
που συνέβη σε μια χώρα, όχι βέβαια αγγέλων.Εκατέβηκε στην πόλη να πουλήσει τα τυριά του
ένας βλάχος τσοπανάκος μ’εντολή του τσέλιγκά του.
Οι αγοραστές που βρήκε ήταν άντρες… σοβαροί,
μα ζητούσανε μπαξίσι για να πάρουν το τυρί.
Κι έτσι αντάμα με τη φέτα, τα μανούρια και κασέρια,
έβανε κι ένα κομμάτι στ’ανοιχτά απλωμένα χέρια.
Η ιστορία θα μπορούσε να τελείωνε εδώ,
μα η περίπτωση του βλάχου είχε,ως λένε,κι επωδό.Προσπαθούσαν να τον πιάσουν να τον χώσουν φυλακή
γιατί έδινε για δώρο το κομμάτι το τυρί.
Τότε ο βλάχος εθυμήθη το τσοπάνικο ρητό:
«Πάει το γίδι στον γκρεμό μα κοιτάει το μπροστινό»
Και εσκέφτηκε το μύθο που γνωρίζουν οι τσοπάνοι:
«Την πονηρή την αλεπού το δόκανο δεν πιάνει».
Ποιοι πληρώσαν μέχρι τώρα στην παραμυθένια χώρα;
Πάντως όχι όσοι τις μίζες τις βαφτίσανε ως δώρα.
Κι η βλάχα μονολόγησε τον λόγο τον μεγάλο:
«Γάιδαρος γάιδαρο έτριβ’ ο τρανός κλωτσάει τον άλλο»*
*Αλληλοκατηγορήθηκαν πολιτικοί δύο κομμάτων ότι χρηματίστηκαν από προμηθευτική εταιρία και ενώ ο λαός περίμενε να τιμωρηθούν ‘’οι οδόντες που έφαγαν’’ πληροφορήθηκε ότι η δικαιοσύνη κυνηγούσε στο εξωτερικό τους «δόντες τις μίζες».Το φαγοπότι των πολιτικών ήταν στιγμιαίο και παραγράφηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια