HomeΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑΜια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα χωριό που το έλεγαν Ρεκατσινάτα

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα χωριό που το έλεγαν Ρεκατσινάτα

Πέρασαν σχεδόν 50 χρόνια από τότε που το χωριό Ρεκατσινάτα εγκαταλείφθηκε από τους ανθρώπους. Οι νεότεροι ίσως δεν το γνωρίζουν. Ήταν χτισμένο στον αυχένα της Καρυάς. Τα σπίτια σήμερα είναι γκρεμισμένα και ερειπωμένα, αλλά το παράξενο είναι πως αυτό το χωριό έχει εξαφανιστεί και από τον «ορίζοντα», δεν το βλέπεις πια. Τα δέντρα και η βλάστηση έχουν σχεδόν σκεπάσει τα ερειπωμένα σπίτια.

DSCN2479DSCN2480

Θυμάμαι, το έβλεπα από το χωριό μου μικρή, πολύ καθαρά. Ήταν από τις πρώτες μακρινές εικόνες των παιδικών μου χρόνων. Στο μυαλό μου η εικόνα του ήταν σαν φωτογραφία… στατική. Τα σπίτια ήταν όλα πέτρινα, στη σειρά το ένα διπλά στο άλλο. Δεν έβλεπα ή δεν ξεχώριζα βάθος. Έμοιαζε να βρίσκεται στην άκρη του τότε κόσμου μας. Ήταν μοναχικό, έρημο, σαν αετοφωλιά.

Η εγκατάλειψη του χωριού ολοκληρώθηκε το 1965. Το χωριό κρίθηκε ακατάλληλο λόγω κατολισθήσεων! Στους κατοίκους των Ρεκατσινάτων δόθηκε οικονομική ενίσχυση και δάνεια για αγορά οικοπέδων και χτίσιμο σπιτιών στην Καρυά.

DSCN2432DSCN2434

Ο δρόμος από την Καρυά μέχρι το χωριό είναι ανηφορικός. Η διαδρομή ανάμεσα στα πεύκα και τα κυπαρίσσια είναι μαγευτική. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 640 μέτρα και η θέα από εκεί ψηλά είναι μοναδική.

Σε μικρή αναζήτηση που πραγματοποίησα, δεν κατόρθωσα να συγκεντρώσω πολλά στοιχεία για την ιστορία του χωριού.

«Με την έπειτα από την Ένωση διοικητική διαίρεση της Επτανήσου, η επαρχία Λευκάδας του νομού Λευκάδας ( Λευκάδα και Ιθάκη) διαιρέθηκε με το Β.Δ. {Βασιλικό διάταγμα} 8/1/1866 σε οκτώ δήμους. Όλους β’ τάξεως, τους εξής:….3). Καρυάς: τα χωριά Καρυά, Πηγαδισάνοι, Ρεκατσινάτα, Αλέξανδρο…» Δήμοι και κοινότητες 1864-1980*

Τα δυο επικρατέστερα ονόματα του χωριού ήταν Στραγαλινός και Ρεκατσίνας. «Ύπερθεν της κωμοπόλεως {Καρυάς} είναι ο μικρός συνοικισμός «Ρεκατσινάτα» καλούμενος ως εκ του επιθέτου των κατοίκων Ρεκατσίνας»**

Με μια μικρή έρευνα επίσης στο διαδίκτυο (pandektis.ekt.gr του Ελληνικού Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης), πληροφορήθηκα ότι το χωριό Ρεκατσινάτα στις 20-09-1955 μετονομάστηκε σε Άγιος Ανδρέας (ΦΕΚ 287/1955).

DSCN2446DSCN2453

Το χωριό είναι ορεινό και το έδαφος επικλινές. Υπάρχουν ακόμα και σήμερα σκάλες με αμπέλια, τα οποία μαζί με την κτηνοτροφία αποτελούσαν τις κυριότερες ασχολίες των κατοίκων.

Στην απογραφή του 1961 αναφέρονται στο χωριό 138 κάτοικοι. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 κατέβαιναν από τα Ρεκατσινάτα στην Καρυά 20- 30 παιδιά μαθητές του δημοτικού σχολείου.

Στην προσπάθεια μου να αντλήσω στοιχεία για το χωριό απευθύνθηκα στις ζωντανές μνήμες των κατοίκων. Ευχαριστώ τον κύριο Δημήτριο Στραγαλινό συνταξιούχο εκπαιδευτικό και Λυκειάρχη του Λυκείου Καρυάς για την πολύτιμη βοήθεια που μου προσέφερε με τις πληροφορίες του. Η παρακάτω αναφορά για το χωριό βρέθηκε στα αρχεία του πατέρα του ιερέα Ανδρέα Στραγαλινού.

«Άνωθεν της Καρυάς επί του Μεγάλου όρους, επί βατού και ανηφορικού δρόμου μετά δεκάλεπτον πορεία φθάνει εις τον οικισμό Ρεκατσινάτα, όπου βεβαίως θα κατέφυγε κάποτε κάποιος εκ Καρυάς Ρεκατσίνας. Κείται ο οικισμός ούτος επί εδάφους πηλώδους όπου συχνά συμβαίνουν καθιζήσεις. Με θέα βορειοανατολικά και μέσα εις πολλά δέντρα καρυδιές, αμυγδαλιές, κ.λ.. Οι Ρεκατσιναίοι περί τους διακοσίους, είναι εργατικοί και αγαθότεροι των Καρσάνων. Υδρεύονται εκ μικράς πηγής. Εκκλησιάζονται στις εκκλησίες της Αγίας Αικατερίνης(;) και της Αγίας Μαύρας(;). Υπάγονται εις την κοινότητα Καρυάς της οποίας θεωρείται προάστιον.»

DSCN2476DSCN2478

Άλλο ένα εγκαταλελειμμένο χωριό που η φύση και η βλάστηση το έχουν ζώσει από παντού και «κινδυνεύει» να το «καταπιούν». Τα δέντρα και η πρασινάδες που φαίνονται στις φωτογραφίες δεν είναι από τους κήπους ή τις αυλές των σπιτιών αλλά από το εσωτερικό των κτιρίων. Ο κισσός βρίσκεται σε οργιώδη βλάστηση και έχει σφιχταγκαλιάσει τους τοίχους μέσα και έξω. Είναι μια φυσική απόρροια της εγκατάλειψης και της έλλειψης ανθρώπινης ζωής. Σαν θέαμα δεν παύει να είναι συγκλονιστικό. Η επιβίωση του ισχυρότερου!

*Π.Γ. Ροντογιάννης « Ιστορία της Νήσου Λευκάδας» Αθήνα 1982

**Παναγιώτης θ. Κουνιάκης « Η Νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς»

Προηγουμενο αρθρο
Ο πρώτος άνθρωπος στη Σελήνη
Επομενο αρθρο
Τροχαίο ατύχημα με τραυματισμό στο δρόμο Λευκάδας - Καρυάς

1 Σχόλιο

  1. Karyalefkadas
    21 Ιουλίου 2014 at 19:09 — Απάντηση

    Ρεκατσινάτα, η γενέτειρα των παππούδων μας.
    Πόσες ιστορίες από τα δύσκολα εκείνα χρόνια φυλάνε καλά κρυμμένες μέσα τους τούτες οι πέτρες.
    Σε καθένα από αυτά τα πέτρινα σπίτια, σπίτια φτιαγμένα εξ ολοκλήρου από τα χέρια τους, ζούσαν τέσσερις ακόμα και πέντε οικογένειες, και στο κατώι οι γίδες και τα άλογα.
    Και ο πατέρας που ξυπνούσε το χάραμα για το μεροκάματο, για το χωράφι, και η μάνα να “κρατάει” το σπίτι, ακούραστη μέρα νύχτα.
    Τότε “πάλευαν” για το “βιός” τους.
    Για τους περισσότερους η φυγή από τα Ρεκατσινάτα ήταν η πρώτη “ξενιτιά” γιατί δυστυχώς πολλοί γνώρισαν κι άλλη, πιο μακρινή.
    Τέτοιες αναμνήσεις ξυπνούν μέσα από τις αφηγήσεις των παππούδων μας.
    Τυχεροί όσοι από μας, τη νέα γενιά, ακούσαμε ιστορίες από ” … τον καιρό που ήμασταν απάνου στα Ρεκατσινάτα…..”

    Ευχαριστούμε την κα Σάντα για το υπέροχο άρθρο.

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.