HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΟι δρόμοι που περιβάλλουν το ιστορικό κέντρο της Λευκάδας

Οι δρόμοι που περιβάλλουν το ιστορικό κέντρο της Λευκάδας

Περίπατος στους δρόμους της Λευκάδας – Μέρος Β΄

Του Γιάννη Ζαμπέλη*

Αδιάψευστοι μάρτυρες της συλλογικής μας μνήμης οι ονομασίες των δρόμων. Κρατούν αναμμένα στην καθημερινότητά μας τα ζώπυρα της τοπικής και γενικής Ιστορίας. Πρόσωπα και γεγονότα δεν παραδίδονται στην ευρύχωρη αγκαλιά της λήθης, αλλά διατηρούνται στην επιφάνεια.

Στο προηγούμενο σημείωμά μας αναφερθήκαμε με λίγα λόγια στο Παζάρι, τη σημασία του για τη λευκαδίτικη κοινωνία και τις ποικίλες ονομασίες του (οδός Αγίας Μαύρας, οδ. Ευσταθίου Ζάκκα, οδ. Γουλιέλμου Δαίρπφελδ, οδ. Στρατηγού Μελά).

Πριν ασχοληθούμε με τα σοκάκια και τα καντούνια της παλιάς πόλης και της Νεάπολης, θα μιλήσουμε για τους δρόμους που περιβάλουν το ιστορικό κέντρο της Λευκάδας.

Στην παραλία μπροστά στο «Μποσκέτο» (ή πάρκο των ποιητών ή πάρκο της Ειρήνης ή…) και στο ξενοδοχείο «Ionian Star», βρίσκεται η οδός Αλέκου Παναγούλη. Γιος Λευκαδίτισσας, της Αθηνάς Κακαβούλη από τον Σύβρο, ο Αλέκος Παναγούλης διακρίθηκε για την αντιδικτατορική του δράση, με αποκορύφωμα την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδοπούλου (1968). Ακολούθησαν βασανιστήρια, φυλάκιση και καταδίκη εις θάνατον, η οποία όμως ματαιώθηκε μπροστά στη διεθνή κατακραυγή. Μετά την Μεταπολίτευση εκλέχθηκε βουλευτής με την «Ένωση Κέντρου Νέες Δυνάμεις», βρήκε όμως πρόωρο θάνατο το 1976 σε ύποπτο τροχαίο δυστύχημα. Στην οδ. Αλ. Παναγούλη γίνονται οι παρελάσεις στις εθνικές επετείους.

Στον μεγάλο μας ποιητή Άγγελο Σικελιανό (1884-1951) είναι αφιερωμένος ο δρόμος της βορειοδυτικής παραλίας, που ξεκινάει από τις «Φυλακές» (σήμερα Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Λευκάδας), περνάει από την συνοικία «Πουλιού» και καταλήγει στο τέλος της Αγοράς. Πρόκειται μάλλον για την παλιά αμαξιτή οδό, που υπήρχε προ του 1684 και στην οποία όφειλε την ονομασία «Αμαξική» το ψαροχώρι που ήταν χτισμένο στο σημείο αυτό, πριν ακόμα μεταφερθεί εδώ από το Κάστρο η πόλη της Αγίας Μαύρας.

Ο Άγγελος Σικελιανός γόνος των αρχοντικών οικογενειών Σικελιανού και Στεφανίτση (από την πλευρά της μητέρας του Χαρίκλειας), έφυγε νωρίς από την Λευκάδα. Κουβαλούσε μέσα του όμως μνήμες και εικόνες, αστείρευτες πηγές έμπνευσης του μεγαλόπνοου ποιητικού του έργου. Δεν παρέλειπε, βέβαια, να επιστρέφει στην πατρική γη προσκυνητής της Λευκαδίτικης ενδοχώρας και αναζητητής της γαλήνης στις ερημικές τοποθεσίες του νησιού όπως στο μικρό νησάκι του Αη Νικόλα, όπου έζησε για λίγο με την πρώτη γυναίκα του Εύα και το γιο τους Γλαύκο. Το θρόισμα του ελαιώνα και οι λευκαδίτικες αμμουδιές συνοδεύουν τον Σικελιανό στην ποιητική του δημιουργία.

Κορυφαίος παρνασσιστής ως ποιητής, εμπνευστής και δημιουργός των Δελφικών Γιορτών. Καθιερώθηκε στα ελληνικά γράμματα ήδη με τον «Αλαφροΐσκωτο». Τραγούδησε «τον τιτάνιο αγώνα για την έφοδο του ύψους» στην Πίνδο. Ο σύνολος «Λυρικός βίος» του τον κατατάσσει στην κορυφή των Νεοελλήνων ποιητών.

Ακόμη η οδός Δημητρίου Γολέμη ξεκινάει από την Αγία Κάρα και διαπερνάει τον «Πίσω Μόλο» δηλαδή την νοτιοανατολική παραλία. Γνήσιος Μπουρανέλος, γέννημα- θρέμμα της Άγια Κάρας, ο Δημήτριος Γολέμης. Και συνεπώς πολυπράγμων. Θεολόγος, νομικός, γιατρός, αθλητής, ποιητής, δημοσιογράφος, πολιτευτής, και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός. Περίεργος τύπος και ιδιόρρυθμος, όπως στη ζωή έτσι και στην ποίηση, άφησε το δικό του σημάδι στη διόλου ήσυχη ζωή τούτης της μικρής πολιτείας.

Από τα Δικαστήρια μέχρι τον Άγιο Μηνά εκτίνεται η οδός 8ης Μεραρχίας. Στην 8η Μεραρχία, με έδρα τα Γιάννενα, υπάγονταν οι επιστρατευμένοι Λευκαδίτες που πολέμησαν στα αλβανικά βουνά κατά τον Ελληνοΐταλικό πόλεμο 1940-41.

Με αυτήν μεγαλούργησαν και θυσιάστηκαν οι στρατευμένοι Λευκαδίτες, δίνοντας τον «υπέρ πάντων αγώνα».

Από τον Άγιο Μηνά μέχρι την οδό Γολέμη ο ίδιος δρόμος συνεχίζεται ως «Ηρώων Πολυτεχνείου», αφιερωμένος σε όσους συμμετείχαν ή σκοτώθηκαν στην εξέγερση της 17ης Νοεμβρίου 1973, που έδωσε το καίριο πλήγμα στην απριλιανή δικτατορία Παπαδόπουλου και των συν αυτώ.

* Αρχιμανδρίτης π. Ιωαννίκιος Ζαμπέλης

(Το κείμενο αντιγράφηκε από το περιοδικό «Λευκαδιάβαστοι». Πρόκειται για τριμηνιαίο περιοδικό που εκδιδόταν από τον «Σύλλογο Λευκαδίων φοιτητών και σπουδαστών Αττικής», Μάρτιος, 2006).

Α΄μέρος: Οι δρόμοι έχουν τη δική τους ιστορία – Το Παζάρι της Λευκάδας

Προηγουμενο αρθρο
Η Λευκάδα του Τάσου Κονιδάρη
Επομενο αρθρο
Guardian: Τρίκαλα, η πόλη που δεν χρειάζεται να ξέρεις έναν πολιτικό για να γίνει κάτι

2 Σχόλια

  1. dope
    15 Σεπτεμβρίου 2018 at 00:34 — Απάντηση

    για να ακριβολογουμε το 15 συνταγμα πεζικου ,μετα την επιστρατευση ονομασθηκε μεραρχια Ηπειρου και αμεσως μετα την απελευθερωση των Ιωαννινων ,ογδοη μεραρχια τωρα λογω μειωσης της θητειας εγινε ταξιαρχια

  2. dope
    15 Σεπτεμβρίου 2018 at 00:20 — Απάντηση

    η VIII μεραρχια ,η μαλλον το επιτελειο αυτης ,προ του 1912 οπου τα συνορα του Ελληνικου κρατους ηταν στην εισοδο του αεροδρομιου στο Ακτιο ,ειχε εδρα το καστρο της Λευκαδος

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.