HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΟι Μουσικές Ζωγραφιές του Διονύση Γράψα από την Μαντολινάτα του Ορφέα

Οι Μουσικές Ζωγραφιές του Διονύση Γράψα από την Μαντολινάτα του Ορφέα

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την 154η Επέτειο της Ένωσης της Επτανήσου με την Ελλάδα η Μαντολινάτα του Ορφέα μας παρουσίασε το Σάββατο το βράδυ στο Φουαγιέ του Ανοιχτού Θεάτρου, μια εκπληκτική παράσταση αφιέρωμα στον μεγάλο και σεμνό Λευκαδίτη μουσικό Διονύση Γράψα.

«Μουσικές Ζωγραφιές της Άγιο Μαύρας» ήταν ο τίτλος και αποτελούνταν από 10 συνθέσεις για Μαντολινάτα -του για πολλά χρόνια μαέστρου του Ορφέα- Διονύση Γράψα. Την Μαντολινάτα διεύθυνε ο Κωνσταντίνος Τσίντζας.

Δέκα μοναδικές μουσικές συνθέσεις τόσο δικές μας, σημάδια και γνωρίσματα της Λευκάδας, του λυρισμού και του πολιτισμού, που τείνουμε να ξεχάσουμε.

Ακούστηκαν τα κομμάτια: Από τον Πόντε στις Πέντε Καμάρες, Μαϊστράτο, Άγια Κάρα, Αλτσάνα, Αρενάρια, Γύρα, Μποσκέτο, Ντουγάνα, Θύμηση, Santa Maura.

1. Από τον Πόντε στις Πέντε Καμάρες με τα πόδια, τόση και η διάρκεια του κομματιού. «Ο δρόμος του Κάστρου». Ποδηλατάδες για μπάνιο, με δύσκολη επιστροφή κόντρα στον Μαΐστρο, ψάρεμα με καλαμίδι, ιδανικός περίπατος στο ηλιοβασίλεμα.« Ο Πόντες», η είσοδος της πόλης της Λευκάδας, κατασκευάστηκε το 1902, και με ενδιάμεσες μετατροπές κατέληξε στην δεκαετία του 1980 στην σημερινή του μορφή, σε ρυθμό εντελώς άσχετο με τα Επτάνησα. Στις Πέντε Καμάρες, στα μισά του δρόμου κανάλιζε το νερό του ιχθυοτροφείου.

2. Μαϊστράτο: Για άλλους, Πλατεία Μαϊστράτο (Magistratto), η πλατεία του Φοίνικα, η σημερινή πλατεία Λιμενικού Ταμείου όπου εκεί βρίσκονταν το υγειονομικό ως υπηρεσία του Μαγιστράτου, μαγίστρος ήταν ο διοικητής. Κατ΄ άλλους, και κατά μία πιο γοητευτική εκδοχή, και η έμπνευση του συνθέτη, το λεγόμενο «Μαϊστράτο», ήταν το βορειοδυτικό τμήμα της παραλιακής ζώνης της πόλης της Λευκάδας, η σημερινή οδός: Α. Σικελιανού όπου πράγματι η περιοχή αυτή βρίσκεται διαρκώς δροσιζόμενη από τον βορειοδυτικό άνεμο Μαΐστρο-μαϊστράλι. Όπως και να έχει, από την λέξη Magistro στην λέξη Μαΐστρο…δύο λεπτά δρόμος.

3. Άγια Κάρα: Συνοικία της πόλης της Λευκάδας στην Ανατολική της πλευρά. Άρχιζε από τα μισά σχεδόν της σημερινής οδού: Γολέμη μέχρι το «πορτόνι» των Αλυκών, σημερινή περιοχή Διοικητηρίου. Υπήρξε συνοικία φτωχοψαράδων με πολύ στενά καντούνια, πολλές μικρές ξύλινες παράγκες και λίγα δίπατα σπίτια. Το όνομά της το πήρε από τον ομώνυμο Ναό που ιδρύθηκε το 1744 κι αφιερώθηκε στον Άγιο Βησσαρίωνα του οποίου την Κάρα έφεραν στην Λευκάδα το 1743 για να καταπολεμήσουν την επιδημία της πανώλης. Ο Ναός γκρεμίστηκε από τον σεισμό του 1948 και ανοικοδομήθηκε σε εντελώς άσχετο με τα Επτάνησα, ρυθμό, το 1977.

4. Αλτσάνα: Σύμφωνα με την Λευκαδίτικη διάλεκτο, αλτσάνα, είναι η ρυμούλκηση του πλεούμενου από την στεριά. Βάρκες με πανιά μετέφεραν τους λουόμενους για μπάνιο στο Κάστρο. Όταν νωρίς το πρωί, δεν φύσαγε αρκετά ή είχε άπνοια, για να πλεύσει η βάρκα, την μετέφεραν σέρνοντάς την, ο ένας, με σχοινί άκρη – άκρη από τον δρόμο του Κάστρου και ο άλλος είχε το τιμόνι σε ανάποδη κατεύθυνση ώστε να μην χτυπήσει η βάρκα στο πεζούλι του δρόμου.

5. Αρενάρια: Arenaria leucadia, Αρενάρια της Λευκάδας, το μικροσκοπικό λουλουδάκι που φύεται στην άμμο, βόρεια της Λευκάδας, στην περιοχή της Γύρας. Ανθίζει για λίγο, απ΄τον Απρίλη μέχρι τον Μάη, πολλαπλασιάζεται σταδιακά και μετά χάνεται ως την επόμενη Άνοιξη. Είναι τόσο μικρό, που είναι δύσκολο να το εντοπίσεις και για να το θαυμάσεις, πρέπει να γονατίσεις, να φέρεις το πρόσωπό σου κοντά στην άμμο.

6. Γύρα: Η εκδρομή του Λευκαδίτη, η αναψυχή, ο περίπατος κόντρα στον Μαΐστρο, και το μίλημα με το ηλιοβασίλεμα, η απέραντη αμμουδιά που την λούζει ο ήλιος, τα ανεμοδαρμένα από τον Μαΐστρο δέντρα. Αυτή είναι η Γύρα, η αμμώδης περιοχή στο βορειότερο άκρο του ιβαριού της πόλης της Λευκάδας.

7. Μποσκέτο: Από την ιταλική λέξη Boschetto, που θα πει μικρό άλσος, ανθόκηπος. Το σημερινό πάρκο των ποιητών, μπροστά από το ξενοδοχείο «Λευκάς».Υπήρξε περίκλειστος με κάγκελα, κατάφυτος ανθόκηπος, με καρέκλες και τραπέζια για τους Λευκαδίτες που τον χειμώνα απολάμβαναν τις λιακάδες και τα καλοκαίρια την δροσιά του Μαίστρου. Στα δίσεκτα χρόνια δέχτηκε στην άπλα του τις σκηνές του σεισμού και άκουσε τις χαρές και τις λύπες των Λευκαδιτών. Σήμερα ονομάζεται: Πάρκο των ποιητών με επίκεντρο την προτομή του Α. Βαλαωρίτη η οποία τοποθετήθηκε εκεί το 1925.

8. Ντουγάνα: Σύμφωνα με την Λευκαδίτικη διάλεκτο, ντουγάνα είναι το τελωνείο (dogano), η προκυμαία, η περιοχή του λιμανιού της Λευκάδας. Η σημερινή περιοχή του ξενοδοχείου Ionion Star. Εκεί στην προκυμαία υπάρχει ακόμη η παλιά «ματσίνα» (γερανός).

9. Θύμηση: «…γιατί είσαι θύμηση, όνειρο και ταξίδι / και δεν χωράς παρά στ΄ ονείρου τ΄ανοιχτά /κλείνω τα μάτια από φόβο μη σε χάσω / μη ξεθωριάσει η μνήμη στο κενό / τα χέρια απλώνω για να σ αγκαλιάσω / μα έχεις φύγει πάλι για τον ουρανό»…. Νόνη Σταματέλου.

10. Santa Maura: H παλιά ονομασία της πόλης και του νησιού που πήρε το όνομα αυτό απ’ τον ομώνυμο ναό, πολιούχο της πόλης της Λευκάδας, που ήταν κτισμένος μέσα στο ενετικό κάστρο της Αγίας Μαύρας, το οποίο βρίσκεται απέναντι απ’ την πόλη και αποτελεί πρότυπο οχυρωματικής τέχνης. Για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα η πόλη της Λευκάδας ήταν κτισμένη γύρω απ’ αυτό το κάστρο, αργότερα όμως οι Βενετοί τη μετέφεραν στη σημερινή της θέση. «…άλλο νησί από το νησί μου, άλλη θροφή

Προηγουμενο αρθρο
Τοξικός «πατριωτισμός»
Επομενο αρθρο
Εσπερινός στο Μοναστήρι των Αγίων Πατέρων

1 Σχόλιο

  1. "Αλαφροισκιωτος"
    20 Μαΐου 2018 at 17:56 — Απάντηση

    Όλη η λευκαδα έπρεπε να ήταν εκεί να τιμήσει εναν άνθρωπο που μας κρατησε “ζωντανούς”μουσικα στο χώρο των Επτανήσων έχοντας και εμείς κατι να πουμε χωρις να χαθουμε στο κλαρινο και στην τσικνα απο τα σουβλακια…Σε ευχαριστουμε πολυ μαεστρο!!

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.