Ο ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος!

Τη λέξη «ανεξάρτητος» την ακούσαμε και θα συνεχίσουμε να την ακούμε μέχρι το τέλος Μαΐου. Είναι η προσφιλής λέξη των υποψηφίων δημάρχων. Την ρίχνουν στο τραπέζι παραμονές εκλογών.

Γνωρίζοντας πως οι δημότες είναι καχύποπτοι απέναντι στην κομματοκρατία, κυρίως σε ό,τι αφορά τον Δήμο, φροντίζουν να αποποιηθούν τις κομματικές ταυτότητες. Κάποιες φορές τα γεγονότα τους διαψεύδουν και άλλες, οι ίδιες οι κινήσεις και τα χαρακτηριστικά τους, τους ξεμπροστιάζουν.

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του ο κ. Χαράλαμπου Καλού έγινε δεκτή με θετική αύρα. Όταν όμως οργάνωσε την εκδήλωσή του, για να παρουσιάσει τον συνδυασμό του, τη «Σύγχρονη Λευκάδα», το μήνυμα που έδωσε, γύρισε μπούμερανκ. Θέλοντας προφανώς να δώσει μεγάλη διάσταση στην υποψηφιότητά του, κατάφερε να την υποβαθμίσει. Βρέθηκε ανάμεσα όχι στο σύγχρονο αλλά στο παλιό. Τόσο οι παρουσίες όσο και οι απουσίες λειτούργησαν συνειρμικά στους δημότες, κατατάσσοντάς τον ανάμεσα σε στενά και μη φιλικά κομματικά πρότυπα.

Ο κ. Θοδωρής Σολδάτος από την άλλη, κατεβαίνει στις εκλογές με επίσημο κομματικό χρίσμα. Υπήρξε βουλευτής σε μια «καλή» εποχή. Τότε που οι παροχές ήταν εύκολες και το χρήμα έρεε άφθονο. Οι οικονομικές συνθήκες της εποχής του έδιναν τη δυνατότητα να είναι «ευχάριστος» με όλους. Εν αντιθέσει με σήμερα και ειδικά με τον Δήμο, που τα πράγματα είναι ζόρικα και χρειάζεται ο δήμαρχος, να γίνει και δυσάρεστος.

Προκαλεί μειδίαμα ασφαλώς η «ανεξαρτησία» του νυν Δημάρχου και εκ νέου υποψηφίου! Η κομματική ανεξαρτησία του δημάρχου προκύπτει πάντα πριν τις εκλογές και διαρκεί όσο και η περίοδος των εκλογών! Δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι πραγματικά ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι, που εκλέχτηκαν με το ψηφοδέλτιό του το 2014, τον εγκατέλειψαν τον πρώτο χρόνο.

Θα βάλουμε μια παράμετρο στη λέξη ανεξάρτητος ίσως την ουσιαστικότερη. Κομματικά ανεξάρτητος είναι αυτός που δεν φέρει κομματική νοοτροπία, οποιουδήποτε χώρου, που δεν έχει συνδιαμορφώσει χαρακτήρα και συμπεριφορά μέσα από κομματικά μονοπάτια. Για παράδειγμα ο κ. Δρακονταειδής όση ανεξαρτησία να επικαλεστεί, εμφορείται αδιαμφισβήτητα από «νοοτροπία» ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό έδειξε η θητεία του τα πέντε χρόνια που πέρασαν.
(μην σας παραξενέψει αν αρχίσει να κατηγορεί όσους του ασκούν κριτική ως ακροδεξιούς… φοριέται πολύ τελευταία στο ΣΥΡΙΖΑ!)

Το ζητούμενο λοιπόν είναι, αν ο υποψήφιος δήμαρχος μπορεί να λειτουργήσει έξω από κομματικές νοοτροπίες, πρακτικές και αγκυλώσεις.

Η ανεξαρτησία δεν είναι πουκάμισο που το βάζουμε κατά περίπτωση. Είναι καθημερινή πρακτική. Σημαίνει ανοιχτό μυαλό και σκέψη. Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν εκκολάπτονται στα κομματικά θρανία ούτε ευδοκιμούν στους κομματικούς σωλήνες. Μάλιστα, όσο πιο μονολιθική είναι η παράταξη από την οποία προέρχεται κάποιος, τόσο πιο ανίκανος για δήμαρχος είναι, αφού η ζημία στο μυαλό, τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του, είναι μεγαλύτερη.

Η δουλειά του δημάρχου είναι κατά βάση πολιτική. Είτε πρόκειται για τα σκουπίδια είτε πρόκειται για την τάξη στην πόλη. Η κοσμοθεωρία και η ποιότητα του χαρακτήρα είναι αυτά που καθορίζουν τις πράξεις και την αποτελεσματικότητα του έργου του.

«Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό.

Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.»
Αβραάμ Λίνκολν

Ο Δημοτικός Σχολιαστής