Ο Ναός του Παντοκράτορα και ο τάφος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

Δεν είχα την ευκαιρία και τη χαρά να παρακολουθήσω σήμερα, 21-Μαϊου, στον περικαλλή Ναού του Παντοκράτορα της πόλης μας τη δοξολογία που έγινε για την ενσωμάτωση των Ιόνιων Νησιών στο ελληνικό κράτος, που πραγματοποιήθηκε πριν εκατόν πενήντα (150) χρόνια.

Ούτε είχα ποτέ τη χάρη να προσκυνήσω στον τάφο του Μεγάλου μας ποιητή και πρώτου βουλευτή Λευκάδας στο εθνικό Κοινοβούλιο, μετά την Ένωση.

Ξέρω ότι για να φτάσεις εκεί και να σταθείς για λίγο με ευλάβεια, πρέπει να μπεις στο Ναό, αν είναι ανοικτός, να περάσεις από την αριστερή πόρτα, να βγεις στο μικρό κήπο και μετά να βρεθείς μπροστά στο θαμμένο τάφο.

Από το δρόμο (Παντοκράτορος) και το στενό μεταξύ Ναού και ΕΤΕ, τίποτε δε δείχνει, σε ντόπιους και επισκέπτες ότι εκεί είναι ενταφιασμένος ο μεγάλος βάρδος της ελληνικής ποίησης Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.

Χτισμένοι τσιμεντόλιθοι σχηματίζουν ασοβάτζιστο τοίχο και από τα δυο μέρη του Ναού και κάνουν το κενοτάφιο αόρατο. Οι χτισμένοι τσιμεντόλιθοι αποτελούν και μια κακή αρχιτεκτονική (κατασκευαστική) παραφωνίας, καθώς είναι κολλημένοι στον πετρόχτιστο ιστορικό Ναό και το υπάρχον άθλιο μεταλλικό πορτόνι μόνον για τον περίβολο του Ναού και το χώρο του τάφου του Ποιητή δεν αρμόζει.

Χωρίς να είναι ειδικός θα ήθελα να μου επιτραπεί να προτείνω σε όλους που μπορούν επέμβουν:

Ιερά Μητρόπολη Λευκάδος και Ιθάκης
Ιδιοκτήτη Ναού (είναι κτητορικός)
Δήμο Λευκάδας
Αρχαιολογική Υπηρεσία
Πολεοδομία
Εκπολιτιστικά Σωματεία,

Να ζητήσουμε να αντικατασταθεί ο πλίθινος τοίχος με χαμηλό στηθαίο (50-60εκ. π.χ) και πάνω σε αυτόν ένα όμορφο κιγκλίδωμα και ένα ευπρόσωπο πορτόνι. Έτσι θα αποκαλυφθεί το μνημείο και συνάμα θα προστατευθεί. Ακόμα και λίγα γεράνια, (ανθεκτικά στην ξηρασία), θα δημιουργούσαν ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον.

Πιστεύω ότι οι ντόπιοι θα ικανοποιηθούν από την αλλαγή της σημερινής όψης του χώρου και πολλοί επισκέπτες του νησιού θα γίνονται καθημερινά, προσκυνητές του μεγάλου ποιητή μας.

21.5.2014
Θανάσης Μελάς