Ο χώρος που στεγάζεται ο Βιολογικός καθαρισμός της Λευκάδας αποτελεί συνέχεια του σκουπιδότοπου;

Το θέμα που καταπιάνομαι είναι αρκετά σοβαρό. Ενδεχομένως δεν ενδιαφέρει και πολλούς… Αυτή την εποχή μάλιστα που περιμένουμε και κόσμο, κάποιοι θα δυσανασχετήσουν. Ύστερα δεν έχω και «δημοσιογραφικές» ταυτότητες οπότε το πράγμα σοβαρεύει! Μετά, υπάρχει και η τάση να προτιμούμε να διαβάζουμε ευχάριστα πράγματα, όπως τις όμορφες και πολυβραβευμένες παραλίες μας, από τα άσχημα και «βρώμικα». Επίσης από μια λάθος νοοτροπία, κάποιες φορές, προτιμούμε να κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλο μας.

Όσα θα περιγράψω παρακάτω, είναι αυτά που αντίκρισα σ’ ένα γρήγορο πέρασμα μέσα από τις εγκαταστάσεις του. Δεν γνωρίζω τι ισχύει σ’ άλλα μέρη, όπως επίσης αν όλα βαίνουν καλώς μέσα και έξω από τα κτίρια και τους χώρους που στεγάζουν το βιολογικό καθαρισμό. Θα μεταφέρω απλώς την προσωπική μου εντύπωση και τις σκέψεις που γεννήθηκαν. Τίποτα παραπάνω.

Αναζητούσα μέρες να φωτογραφίσω το γερανό που έβλεπα να προεξέχει από μακριά. Ο γερανός αυτός φόρτωνε με λάσπη μια κόκκινη μαούνα η οποία διέσχιζε το δίαυλο και άδειαζε κάπου στ’ ανοιχτά. Το έργο αυτό αν σωστά σκέφτομαι, είναι μέρος του έργου εκβάθυνσης του διαύλου. Μετά από πολλές περιπέτειες με πληροφόρησαν, ότι ο γερανός βρίσκεται στη θάλασσα κάτω από τις εγκαταστάσεις του Βιολογικού καθαρισμού. Έτσι έφτασα μέχρι εκεί.

Ο δρόμος που οδηγεί στο Βιολογικό είναι άθλιος. Πήγα το απόγευμα της μέρας που είχε βρέξει, έτσι, αντί για δρόμο διέσχισα ένα βούρκο, όλο λακκούβες και λάσπη. Το πορτόνι του χώρου που στεγάζει τις εγκαταστάσεις ήταν ανοιχτό. Υπάρχει απαγορευτική πινακίδα εισόδου. Είμαι νομοταγής, αλλά δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να σταματήσω, επειδή ο σκοπός της επίσκεψης μου δεν ήταν οι εγκαταστάσεις του βιολογικού αλλά ο γερανός και η μαούνα.

Έφτασα με το αυτοκίνητο μέχρι τη θάλασσα και είδα όντως το γερανό και την κόκκινη μαούνα. Δεν δούλευαν εκείνη την ημέρα. Στην επιστροφή και παρότι ήμουν βιαστική οι εικόνες που αντίκρισα από το Βιολογικό χτύπησαν καμπανάκια στο μυαλό μου.

Ο βιολογικός καθαρισμός των λυμάτων της Λευκάδας σύμφωνα με τη μαρμάρινη πλάκα που υπάρχει στον τοίχο ενός κτηρίου, εγκαινιάστηκε το 1997. Δεν λειτούργησε από την αρχή ως δευτεροβάθμιος, αλλά έφτασε να γίνει, μετά από αλλεπάλληλες αναβαθμίσεις. Εύλογο το ερώτημα ενός μη ειδικού: Αν λειτουργεί  βιολογικός καθαρισμός, από πού στην οργή μαζεύτηκε μέσα στη θάλασσα τόση λάσπη;

Ο σωλήνας ή ένας από τους σωλήνες που διοχετεύει το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των λυμάτων δεν καταλήγει μέσα στη θάλασσα όπως είδα, αλλά σταματά αρκετά μέτρα πριν φτάσει σ’ αυτή. Απ’ εκεί και μετά σχηματίζεται ένα ποταμάκι το οποίο με έκπληξη είδα να μεταφέρει μαύρο νερό (λύματα) πάνω στο οποίο επέπλεε μια χοντρή πέτσα με στερεά απόβλητα. Σοκαρίστηκα από το θέαμα, αλλά αρκετά μέτρα αργότερα πήρα απόφαση να τραβήξω φωτογραφίες.

Ο Βιολογικός στεγάζεται ως γνωστό, δίπλα στο σκουπιδότοπο αλλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και πολύ φαντασία, ώστε να σκεφτείς, ότι εξωτερικά είναι κάτι άλλο. Βρώμα και δυσωδία επικρατεί παντού. Ένα σωρό σκουπίδια, παλιατζούρες και άχρηστα πράγματα, καταλαμβάνουν κάθε εξωτερικό χώρο.

Επαναλαμβάνω ότι δεν γνωρίζω πως πρέπει να είναι τα πράγματα, τι ισχύει αλλού, δεν γνωρίζω αν όλα τα στάδια της επεξεργασίας των λυμάτων που γίνονται  λειτουργούν όπως πρέπει. Το ποταμάκι όμως με τα λύματα, στερεά και υγρά, που είδα, η μυρωδιά, και τα σκουπίδια που υπάρχουν στους εξωτερικούς χώρους, δεν μου φάνηκαν να συνάδουν με την κοινή λογική.

Βιολέττα Σάντα