HomeΕΛΙΞΗΡΙΑ ΜΝΗΜΗΣΠοντελάρισμα

Ποντελάρισμα

Επιμέλεια Πηνελόπη Κοψιδά

Ο σεισμός της 14ης Αυγούστου του 2003 ήταν ο πιο ισχυρός από τους σεισμούς του ΄48 και του ΄53. Εκείνη την ημέρα ζώντας την τρομακτική σεισμική καταστροφή, ήρθε στο νου μου, πως αντιμετωπίστηκε η στερέωση των σπιτιών, μετά από τους τότε σεισμούς, στο χωριό μας. Ναι, το μέσον αυτό που στερεώθηκαν θετικά οι οικοδομές ήταν το Ποντελάρισμα.

Αμέσως λοιπόν τότε και χωρίς χρονοτριβή, αυτοί οι κάτοικοι του χωριού που είχαν την οικονομική δυνατότητα, έτρεξαν στους κυπαρισσόλογγους και με καταρράχτες (μεγάλα πιόνια) και τσεκούρια, έριχναν τα πανύψηλα αιωνόβια δέντρα, τα διαμόρφωναν σε μεγάλα μαδέρια και στους ώμους των, μέσα από γκρεμούς, ρεματιές και κακοτοπιές, με «παρακάλια» (συγκέντρωση εθελοντικής εργασίας) κάθε Κυριακή ή αργία πρωί-πρωί, μετέφεραν το βαρύ αυτό φορτίο στο χωριό για να γίνει το ποντελάρισμα των σπιτιών των.

Όπως γνωρίζουμε, τα μαδέρια που στηρίζουν το πάτωμα και τα ψαλίδια που στηρίζουν τη σκέπη της οικοδομής, στερεώνονταν πάνω στον τοίχο. Με τους νόμους της Φυσικής, συνήθως οι τοίχοι με τη δόνηση του σεισμού, πέφτουν προς τα έξω. Το ξύλινο μέρος της σκεπής και του πατώματος είναι εκείνο που καταπλακώνει ότι βρίσκει κάτω από αυτό.

Για να αποφευχθεί λοιπόν αυτή η ζημιά, έκαναν οι τεχνίτες το ποντελάρισμα στα πέτρινα σπίτια που είχαν πάτωμα και σκεπή ξύλινη. Για τα τσιμεντένια οικοδομήματα δεν υπάρχει δυνατότητα να εφαρμοστεί αυτή η τεχνική.

Η όλη εργασία γινόταν ως εξής: Στο κατώγι περιμετρικά και κατά ανάλογα διαστήματα, περίπου 2 μέτρων, ύψωναν κολόνες ξύλινες, υποστυλώματα, με στραβόξυλα (γωνίες) στο επάνω και πλαϊνό μέρος για να στερεώσουν το μεγάλο μαδέρι που ένωνε όλα τα υποστυλώματα κάθε πλευράς, χωρίς να στηρίζεται καθόλου πάνω στην τοιχοποιία του σπιτιού. Το ίδιο έκαναν και για τη σκεπή. Τα περιμετρικά κάθετα υποστυλώματα στηρίζονταν πάνω στα ξύλα του πατώματος κι έτσι κρατούσαν τα ψαλίδια της σκεπής.

Με τον τρόπο αυτό γινόταν ένας ξύλινος σκελετός που κρατούσε πάτωμα και στέγη μόνος του, χωρίς την ανάγκη στήριξης πάνω στους τοίχους. Έτσι δενόταν ο όγκος της οικοδομής και με το σεισμό, αν έπεφταν οι τοίχοι, έμενε το σπίτι ανέπαφο με το πάτωμα και τη σκεπή στη θέση τους.

Φυσικά αυτή η κατασκευή του ποντελαρίσματος ήταν δαπανηρή και την έφτιαχναν οι ευκατάστατοι νοικοκυραίοι και οι μαστόροι, ξυλουργοί και μαραγκοί του χωριού μας. Τέτοιοι τεχνίτες τότε στο Δρυμώνα που καταγίνηκαν με αυτή τη δουλειά, ήταν ο Μαστροπαμνώντας Μακρής, ο Νίκος ο Ματζούρας, ο Βαγγέλης ο Μπαστούνας Φέτσης και άλλοι χοντρομαστόροι της περιοχής, όπως ο Νίκος ο Αμπάτες και άλλοι.

Όποιος θέλει να διαπιστώσει και να μάθει τι ήταν αυτό το τεχνικό κατασκεύασμα, μπορεί να επισκεφτεί το σπίτι του Νίκου Φίλιππα Μπακάλη ή του Νίκου Φίλιππα Ματζούρα και άλλα πολλά.

Με την κατασκευή αυτή του ποντελαρίσματος, εξασφαλίζονταν οι οικοδομές και οι ζωές εκείνων που κατοικούσαν μέσα σε αυτές από την δίνη των σεισμών.

Νυδρί 26-10-2003

Π.Σ. Φίλιππας Παναγής.

Πηγή: Εφημερίδα Δρυμώνας Λευκάδας, Π.Σ.Φίλιππας «Ποντελάρισμα», Αρ. Φύλλου 47, σελ.14, έτος 2003.

Προηγουμενο αρθρο
Σύντομο χρονικό της Μέσης Εκπαίδευσης στη Λευκάδα (1829-1960)
Επομενο αρθρο
50 αποχρώσεις του μπλε στους Μύλους της Λευκάδας

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.