Προσοχή λοιπόν – Το Πόρτο Κατσίκι είναι υπέροχο αλλά…

(Βρήκαμε πολύ ενδιαφέρουσα τη σημερινή επίκαιρη ανάρτηση της Χρυσούλας Σκλαβενίτη στο facebook και την αναδημοσιεύουμε παρακάτω.)

«To καλοκαίρι του 2017 επισκέφτηκα με φίλη που φιλοξενούσα, μετά από μια δεκαετία σχεδόν, το Πόρτο Κατσίκι στα τέλη Ιουλίου. Με μαύρη καρδιά, δεν το κρύβω, Μόνο στην ιδέα του πλήθους που θα συναντούσα εκεί με έπιανε σχεδόν απελπισία.

Η περίφημη γραμμή Λέκκα δεν υπήρχε.
Καθίσαμε σε σημείο με αρκετή απόσταση από τα κάθετα βράχια. Το αν ήμουν μέσα ή έξω από το όριο δεν το γνωρίζω μιας και παντού, στην κυριολεξία παντού, υπήρχε κόσμος. Δεν καθίσαμε παραπάνω από ένα τέταρτο.

Ήταν όμως αρκετό.
Ένα μικρό πετραδάκι, μικρό, αλήθεια μικρό, προσγειώθηκε στο πρόσωπό μου, πάνω ακριβώς στην ελιά μου στο μέτωπο, που αμέσως άρχισε να αιμορραγεί. Δεν υπήρχε μεγάλη ροή αίματος αλλά μου πήρε πάνω από μισή ώρα μέχρι να σταματήσει το αίμα. Ένα πετραδάκι που ήρθε ουρανοκατέβατο από το πουθενά.

Το Πόρτο Κατσίκι είναι υπέροχο. Το επιβλητικά άγριο τοπίο του, τα υπέροχα τιρκουάζ χρώματα στα νερά του, η απόλυτη αίσθηση ομορφιάς που σε κυριεύει όταν το κοιτάς από ψηλά.

Δεν θα μιλήσω για τις αηδίες που άκουσα ότι συνέβησαν εκεί το φετινό καλοκαίρι, με το κρυφτό της ομπρελοξαπλώστρας και τις αφαιροπροσθέσεις… είναι 200 βγάλε 50… και τους τσαμπουκάδες ηλιθίων τραμπούκων που μόνο κακό κάνουν αρχικά στους εαυτούς τους, γιατί ο κόσμος δεν θα τους ανεχτεί για πολύ ακόμα, και στη συνέχεια στον τουρισμό του νησιού που αποτελεί έστω και την υπολειτουργία του βασικό πυλώνα της οικονομίας του.

Θα μιλήσω για τη μη αίσθηση του κινδύνου που έχουμε. Που δεν δίνουμε σημασία στα βασικά μέτρα ασφαλείας με το σκεπτικό, του “…έλα μωρέ σε μένα θα συμβεί;” Και με αυτή τη λογική πέρα από το ότι βάζουμε σε κίνδυνο τους εαυτούς μας, βάζουμε σε κίνδυνο και την οικογένεια και τους φίλους μας.

Θα μιλήσω για το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να μου πουν οι αρχές να μη πλησιάσω τα κάθετα βράχια στις παραλίες αυτές, γιατί βλέπω από μόνη μου ότι είναι επικίνδυνα. Κι αν δεν το βλέπω τότε είμαι χαζός (τουλάχιστον).

Θα μιλήσω για το γεγονός ότι ακόμα κι αν μου πουν οι αρχές να μην τα πλησιάσω, εγώ θα το κάνω έτσι από μαγκιά. Γιατί ποιος είσαι που θα πεις σε μένα που θα καθίσω;;;; ε;;;;

Μέχρι τώρα στο νησί υπήρξαμε όλοι μας αρκετά τυχεροί και όλοι οι σεισμοί των τελευταίων χρόνων είτε έγιναν χειμώνα, είτε σε ώρες μη αιχμής.

Όλοι θυμόμαστε με ανατριχίλα τα video που κυκλοφόρησαν μετά το σεισμό του 2015 που έδειχναν τι συνέβη στις αγαπημένες μας παραλίες Πόρτο Κατσίκι και Εγκρεμνούς.

Και είμαι σίγουροι ότι όλοι θυμόμαστε να είμαστε προσεκτικοί την επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε τις παραλίες μας, κάθε φορά που συμβαίνει ένα τέτοιο περιστατικό, όπως αυτό στο Ναυάγιο, αλλά το ξεχνάμε όταν βρισκόμαστε εκεί.

Υπάρχουν τοποθεσίες στο νησί που η ευθύνη της επίσκεψής μας σε αυτές είναι αποκλειστικά δική μας.

Αργά ή γρήγορα παρόμοιο περιστατικό θα συμβεί και σε μας, και στο νησί μας.

Προσοχή λοιπόν!»