HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΣκέψεις με αφορμή τις εκλογές στον Εμπορικό Σύλλογο

Σκέψεις με αφορμή τις εκλογές στον Εμπορικό Σύλλογο

Με αφορμή τις προχθεσινές εκλογές στον Εμπορικό Σύλλογο θα διατυπώσω κάποιες σκέψεις από τη σκοπιά του καταναλωτή. Κατά καιρούς από αυτή την ιστοσελίδα έχουν θιγεί μεμονωμένα κάποιες από αυτές.

Χωρίς να έχει οριστεί το νέο ΔΣ, εξάλλου λίγη σημασία έχει, θεωρώ ότι ο σύλλογος από τη φύση του επαγγέλματος των μελών του, διακρίνεται από ανοιχτό πνεύμα και έχει τη δυνατότητα να καινοτομήσει.

Θα ήταν νομίζω πολύ χρήσιμο και εποικοδομητικό ο σύλλογος να έχει λόγο και να κάνει παρεμβάσεις περισσότερο πλατιές και ουσιαστικές πέραν των στενών συντεχνιακών θεμάτων. Στην γενική αφωνία και αδιαφορία που υπάρχει για ότι μας περιβάλει και βιώνουμε καθημερινά και με δεδομένο ότι η μικρή μας πόλη έγινε κοσμοπολίτισσα -χωρίς να κάνει και μεγάλη προσπάθεια- παρεμβάσεις ανθρώπων με ανοιχτούς ορίζοντες μπορούν να βελτιώσουν την εικόνα της, προς το συμφέρον όλων.

Έχει μετρηθεί και θεωρείται δεδομένο, πως οι καταναλωτές ψωνίζουν καλύτερα στους πεζόδρομους παρά σε τριτοκοσμικές πόλεις όπου ανακατεύονται άνθρωποι, κάρα και αυτοκίνητα, μαζί με καρέκλες, πραμάτειες και τραπέζια. Δεν είναι τυχαίο ότι παντού οι εμπορικοί δρόμοι πεζοδρομούνται και χαρακτηρίζονται από καλαισθησία και ποιότητα. Αυτοί που μελετούν και μάλιστα ομαδοποιούν τις συμπεριφορές των καταναλωτών, δηλώνουν πως με όσο μεγαλύτερη άνεση κινούμαστε ως καταναλωτές, με τόσο μεγαλύτερη ευκολία ξοδεύουμε χρήματα.

Τούτων δοθέντων ο εμπορικός σύλλογος έρεπε να είναι υπέρμαχος της πεζοδρόμησης όσο το δυνατόν μεγαλύτερων τμημάτων της πόλης. Πρέπει οι ίδιοι οι έμποροι να «διώχνουν» με κάθε τρόπο τα αυτοκίνητα από τους εμπορικούς δρόμους. Ακόμα και αυτοί που επισκέπτονται την πόλη ή τον κεντρικό πεζόδρομο για να θαυμάσουν κάποια μνημεία, αν έχουν άνεση, μπορούν να αποτελέσουν εν δυνάμει πελάτες των καταστημάτων. Αν όμως δεν έχουν που να σταθούν και κινδυνεύουν να τους πατήσουν τα αυτοκίνητα, συνήθως φεύγουν άπρακτοι.

Θα μπορούσε ακόμα ο εμπορικός σύλλογος να κάνει παρεμβάσεις για τον καλλωπισμό, την ευπρέπεια και την καθαριότητα της πόλης, τόσο προς τα μέλη του όσο και προς τους αρμόδιους φορείς. Η κίνηση των ανθρώπων στον κεντρικό πεζόδρομο τους καλοκαιρινούς μήνες είναι συνεχής, σε εικοσιτετράωρη σχεδόν βάση. Αυτός που στις 12:00 κλείνει το μαγαζί του και βγάζει τις κούτες και τα σκουπίδια του έξω στον πεζόδρομο, κάνει ζημιά στην εικόνα της πόλης, άρα και στα δικά του οικονομικά συμφέροντα.

Οι καιροί άλλαξαν. Το αυτοκίνητο που σταματά έξω από το κατάστημα για να ψωνίσει ο σοφέρ του, μπορεί να φέρνει έναν πελάτη αλλά διώχνει τρεις. Θυμάμαι πόσα χρόνια χρειάστηκαν για να πειστούν κάποιοι για την ανάγκη πεζοδρόμησης της αγοράς… Τα πράγματα άλλαξαν το ίδιο και οι καταναλωτικές συνήθειες. Το κέρδος στα καταστήματα δεν προκύπτει από τα τρία πράγματα που έχει κάποιος στη λίστα του να αγοράσει. Αλλά από τα δυο επιπλέον που αγοράζει εκτός προγράμματος.

Θα ήταν ενδιαφέρον και πολύ εποικοδομητικό αν ο εμπορικός σύλλογος προσπαθούσε και να εμφυσήσει στα μέλη του την ανάγκη διατήρησης του παραδοσιακού χρώματος της πόλης, άρα και των καταστημάτων. Ένα κατάστημα που στεγάζεται σε ένα όμορφο παραδοσιακό κτίριο ή έχει προσθέσει κάποια τοπικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, είναι από μόνο του η καλύτερη βιτρίνα. Τα χρήματα που ξοδεύονται για τον καλαισθησία των καταστημάτων είναι επενδύσεις που θα αποδώσουν σίγουρα.

Ο εμπορικός σύλλογος είναι ο πρώτος που θα έπρεπε να δίνει καθημερινούς αγώνες προς κάθε υπεύθυνο, προς κάθε κατεύθυνση, για την τριτοκοσμική εικόνα που παρουσιάζει η περιοχή, από τον Άγιο Μηνά μέχρι το άγαλμα του Ξενοφώντα Γληγόρη. Η κατάσταση που επικρατεί βλάπτει πρωταρχικά τα μέλη του. Υπάρχουν καταστήματα στην περιοχή στην κυριολεξία κρυμμένα. Ο καταναλωτής δεν έχει ούτε πεζοδρόμιο ούτε και δρόμο να κινηθεί και να ψωνίσει. Πάει να αγοράσει κάτι που δεν βρίσκει αλλού και φεύγει τρέχοντας. Δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να παρατηρήσει τι άλλο υπάρχει, ούτε την άνεση να κινηθεί. Ο δρόμος μετατρέπεται σε ένα τεράστιο παρκινγκ. Άνθρωποι, μηχανές, αυτοκίνητα γίνονται ένα κουβάρι. Μόνο οι καμήλες λείπουν!

Υπάρχουν πολλές παρεμβάσεις που είναι άλλες απλές και άλλες χρειάζονται θαρραλέα βήματα να γίνουν. Ένας σύλλογος όμως που συνδέει τα συμφέροντα του με αυτά των καταναλωτών και με την προκοπή όλης της πόλης, μπορεί να προσφέρει πολλά, στην αλλαγή νοοτροπίας αλλά και στο κοινό συμφέρον.

Με την πεποίθηση ότι χρειάζονται ιδέες, προτάσεις, σκέψεις, φωνές και συλλογικότητα για να προχωρήσουν τα πράγματα. Ότι τα συμφέροντα των καταναλωτών και των εμπόρων δεν είναι συγκρουόμενα αλλά τέμνονται. Ότι είναι λάθος να περιμένουμε να σπρώξουν τα πράγματα άσχετοι και αδιάφοροι και όχι αυτοί που τα γνωρίζουν καλύτερα. Με την βεβαιότητα ότι εκλέγουμε επικεφαλής της πόλης συνήθως τους πλέον ακατάλληλους, άρα δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά, πιστεύω ότι οι ομάδες και οι σύλλογοι πρέπει να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται επί της ουσίας, μήπως και σπρώξουμε τα πράγματα έξω από το γενικότερο τέλμα που βρισκόμαστε.

Προηγουμενο αρθρο
Η αβάσταχτη ελαφρότητα ενός Πρωθυπουργού
Επομενο αρθρο
Πρόγραμμα Εορτασμού εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940

1 Σχόλιο

  1. Π. Δ.
    23 Οκτωβρίου 2017 at 14:27 — Απάντηση

    Διάβασα με προσοχή το άρθρο και συμφωνώ απόλυτα. Η πεζοδρόμηση έχει πολλές θετικές επιδράσεις και κυρίως στη ψυχολογία του καταναλωτή. Παράλληλα όμως θα ήθελα να θίξω και το θέμα της άνετης και απρόσκοπτης κυκλοφορίας των οχημάτων στους δρόμους που αυτή επιτρέπεται. Δυστυχώς η εμπειρία μου είναι τραγική. Και εξηγώ: Δεν υπάρχει περίπτωση να βρείς να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου και να κάνεις τος δουλειές σου στη πόλη της Λευκάδας (γιατί δε κατεβαίνει κανείς μόνο για ψώνια, αλλά και για άλλες δουλειές (Δήμο, ταχυδρομείο, γιατρό, ΔΕΗ κλπ κλπ). Ο λόγος; Μα ποιός άλλος απο τις εκατοντάδες γλάστρες, σημαίες, γλάστρες, ποδήλατα, καρέκλες που ο κάθε καταστηματάρχης έχει τοποθετήσει μπροστά απο το κατάστημά του, ακριβώς για να μη παρκάρει κανείς. Έχει γίνει κομικοτραγική η κατάσταση. Αγνοούν ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κάνουν κατάληψη οδοστρώματος, θεωρούν ότι είναι βιλαέτι τους και τις περισσότερες φορές γίνονται αγενέστατοι όταν τους ανεβάσεις τη γλαστρούλα στο πεζοδρόμιο για να παρκάρεις όπως πρέπει και να μη πάρεις κλήση για παράνομο παρκάρισμά απο την Δ. Αστυνομία ή τη τροχαία. Στον αντίποδα, αυτοί περνούν και στο απηρόβλητο. Κανονικά κάθε τέτοια περίπτωση είναι και €400 πρόστιμο απο τη τροχαία. Δεν έχω ακούσει όμως να έχει επιβληθεί σε ΚΑΝΕΝΑ τέτοιο προστιμο. Αν θέλουν λοιπόν οι κύριοι να ψωνίζουμε απο τα καταστήματά τους, να φέρονται σαν πολιτισμένοι πολίτες και να δείχνουν έμπρακτα σεβασμό στους οδηγούς αυτοκινήτων. Αυτός είναι πολιτισμός. Ευχαριστώ.

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.