Σύμπτωμα

Γιάννης Κ. Πρετεντέρης

Απορώ με όσους απορούν για τον Ζουράρι. Δηλαδή σε μια κυβέρνηση Τσίπρα, Καμμένου, Πολάκη, Κουρουμπλή, Κοτζιά και Θεανώς Φωτίου ποιος περιμένατε να είναι υφυπουργός Παιδείας;
Ο Παπανούτσος, ο Γληνός ή ο Κωνσταντίνος Τσάτσος;

Είναι ζήτημα απλής λογικής. Αν πας στο τσίρκο, θα δεις κλόουν. Δεν θα δεις τη Μέριλ Στριπ ούτε τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις.
Κι εμείς, καλώς ή κακώς, έχουμε ανοίξει νταραβέρια με τσίρκο.
Μια χαρά λοιπόν είναι ο Ζουράρις. Οσο ανεπάγγελτος και οι άλλοι, όσο μπαρούφας και οι άλλοι, όσο προσβλητικός και οι άλλοι, όσο φιγουρατζής και οι άλλοι.
Απλώς είναι ενίοτε και λίγο πιο χαριτωμένος.

Υποθέτω, ας πούμε, ότι ο Ζουράρις αποκλείεται να εκφωνούσε ποτέ τη χθεσινή ομιλία του Πρωθυπουργού με τα χιλοειπωμένα κλισέ, τις κορόνες και τις τετριμμένες επιθέσεις.
Κάτι πιο γουστόζικο θα έβρισκε να πει – να γελάσουμε κι εμείς που είχαμε Blue Monday.

Διότι το πραγματικό πρόβλημα με τον Ζουράρι είναι πως δεν είναι πρόβλημα. Είναι απλώς το σύμπτωμα ενός προβλήματος: ότι μας κυβερνά το χειρότερο πολιτικό προσωπικό της Μεταπολίτευσης.
Και μεταξύ τους ο Ζουράρις – στον οποίο ουδείς είχε διανοηθεί ποτέ να αναθέσει το παραμικρό έως τα 77 χρόνια του. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, ούτε στον Φλαμπουράρη ή τον Μπαλτά κι ας είναι κάπως νεότεροι.

Απόδειξη ότι η κατανομή του πολιτικού προσωπικού δεν υπακούει σε καμία εσωτερική λογική, σταδιοδρομία, εξειδίκευση, δεξιότητα ή γνώση.
Ο Βούτσης, ας πούμε, είναι Πρόεδρος της Βουλής με τις ίδιες προδιαγραφές που θα μπορούσε να είναι υφυπουργός Ανέμων και Υδάτων.
Την ίδια στιγμή που ο Φλαμπουράρης ή ο Γαβρόγλου θα μπορούσαν να είναι Πρόεδροι της Βουλής – ειδικά στην περίπτωση του δεύτερου θα έκανε και λιγότερη ζημιά στην Παιδεία…

Η εικόνα αυτή δεν είναι τυχαία. Το χειρότερο πολιτικό προσωπικό της Μεταπολίτευσης προέκυψε επειδή η Μεταπολίτευση ουδέποτε τους εμπιστεύτηκε νωρίτερα ως πολιτικό προσωπικό.
Κι έτσι η κρίση τούς έφερε στην επιφάνεια ως άφθαρτους ή αναμάρτητους ενώ ήταν απλώς αχρησιμοποίητοι. Για απολύτως κατανοητούς λόγους αν κρίνω από το αποτέλεσμα.

Σε ποια άλλη κυβέρνηση οιουδήποτε κόμματος θα ήταν ο Καμμένος υπουργός Αμύνης;
Ακόμη και στη ΝΔ του Καραμανλή (που δεν ξεχείλιζε κι από ταλέντα…) έφτασε μέχρι υφυπουργός Νησιωτικής Πολιτικής για εννέα μήνες και ύστερα από δεκαέξι χρόνια κοινοβουλευτικού βίου. Δεν το λες και σουξέ!

Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, ο Ζουράρις ήταν στο στοιχείο του.
Δεν έκανε τίποτα αλλά ούτε οι άλλοι κάνουν. Ενώ έλεγε και καμία μπιπ να περνάει η ώρα.

Πηγή