Το 56ο Διεθνές Φολκλορικό Φεστιβάλ Λευκάδας Έγινε Τοπικό!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Χτες μετά από άπειρα χρόνια παρακολούθησα την τελετή έναρξης του 56ου Διεθνούς Φεστιβάλ Φολκλόρ κι έχω να πω ότι θυμήθηκα γιατί έπαψα να το παρακολουθώ από την άγουρη νεότητά μου.

Το φεστιβάλ άρχισε εντυπωσιακά με μια φρέσκια χορογραφία της Άννας Μάγου, κόρης της Νέλλης Κατωπόδη, η οποία έχει σπουδάσει επαγγελματικό χορό στην Αγγλία κι έχει παρακολουθήσει σεμινάρια χορού στη Νέα Υόρκη και αλλαχού.

Η ματιά της Άννας έδωσε φρεσκάδα στο άνοιγμα, όπου τα ζευγάρια των χορευτικών έσμιξαν σε ένα ποιητικό σκηνικό με θέμα την κίνηση. Ο μοντέρνος χορός με τις παραδοσιακές στολές ήταν μια αισθητική παρέμβαση που έκανε το κοινό να χειροκροτήσει παρατεταμένα, καθώς ξέφυγε από την πεπατημένη των 55 τελευταίων χρόνων. Ο χορός της ειρήνης των εθνών πήρε μια άλλη διάσταση, που είχε κάτι από τη νεότητα και τον κοσμοπολιτισμό της χορογράφου του.

Θα πρέπει να πω ότι ο υπέροχος Αλέξης Κωστάλας που γιόρταζε 35 συναπτά χρόνια στην εκφώνηση της βραδιάς έναρξης του Διεθνούς Φολκλορικού Φεστιβάλ Λευκάδας ήταν συναρπαστικός με τη μοναδική φωνή του αλλά και με το μπρίο του, καθώς προσπαθούσε να προκαλέσει διάδραση με το κοινό σε κάθε ευκαιρία.

Από κεί και πέρα η βραδιά κύλησε μέσα στην επανάληψη και την βαριεστιμάρα. Πολλά τοπικά Λευκαδίτικα συγκροτήματα (εξαιρετικά στις χορευτικές παραστάσεις τους) κυριολεκτικά αφαίρεσαν τον τίτλο της διεθνικότητας του φεστιβάλ. Τα φολκλορικά συγκροτήματα της Λευκάδας ήταν περισσότερα από όλα τα προσκεκλημένα συγκροτήματα των εθνών του κόσμου.

Θεωρώ πως είναι πλούτος για το νησί να διαθέτει τόσα παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα, αλλά θα πρέπει να δείχνουν τη δεινότητά τους σε ένα ειδικό Ελληνικό φολκλορικό φεστιβάλ, που μπορεί να γίνεται αρχές Σεπτεμβρίου για να επιμηκύνεται η τουριστική περίοδος στην πόλη.

Ξεχώρισα τις παραστάσεις του Ορφέα , της Νέας Χορωδίας και του Πήγασου. Ο Πήγασος κατ΄εμέ έκλεψε τις εντυπώσεις με τις χωριάτικες στολές των κοριτσιών που ήταν «πειραγμένες» σε χρώματα, ενώ το μπρίο της Ερμιόνης ήταν μοναδικό και υπέγραφε όλη την κίνηση του συγκροτήματος. Ξεχώρισα επίσης την τοπική παραδοσιακή ορχήστρα και ειδικά την υπέροχη ερμηνεύτρια των δημοτικών τραγουδιών, Δήμητρα Χατζηπαππά. Πραγματική υπόκλιση στη χοροδιδασκάλισσα και δημοτική τραγουδίστρια αλλά και στην εξαιρετική ορχήστρα των δημοτικών τραγουδιών.

Θα πρέπει να σημειώσω ότι το Διεθνές Φολκλορικό Φεστιβάλ Λευκάδας χρειάζεται επειγόντως ανανέωση για να αποκτήσει μια άλλη διάσταση στις νέες γενεές των Λευκαδίων που είναι ανοιχτοί στις προκλήσεις.

Δυστυχώς, το 56ο Διεθνές Φολκλορικό Φεστιβάλ Λευκάδας ούτε διεθνές είναι ούτε τοπικό πλέον. Έχει χάσει την πρωτοτυπία του και τη λάμψη του μέσα στην πάροδο των χρόνων και οφείλει να επαναπροσδιοριστεί άμεσα.

Συγχαρητήρια στην ‘Άννα Μάγκου για την πρωτότυπη χορογραφία της, που έδωσε μια άλλη πινελιά στη σκηνή, αλλά και σε όσους δούλεψαν με μεγάλο κόπο και αφοσίωση για να ολοκληρωθεί η τελετή έναρξης.