HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΧρήσιμοι ηλίθιοι

Χρήσιμοι ηλίθιοι

«Οι φράση «χρήσιμοι ηλίθιοι» αποδίδεται -χωρίς να έχει αποδειχτεί ιστορικά- στον Βλαντίμιρ Λένιν. Με αυτή περιέγραφε διανοουμένους και άλλους ανένταχτους συναγωνιστές και συνοδοιπόρους, και λοιπές «δημοκρατικές δυνάμεις», που συνεπικουρούσαν το μπολσεβικικό κίνημα, χωρίς να αποτελούν μέλη του.

Τι σημαίνει να είσαι (ή να γίνεσαι) χρήσιμος ηλίθιος; Ότι απλά γίνεσαι αντικείμενο εκμετάλλευσης πιστεύοντας και υπηρετώντας έναν σκοπό που καπελώνουν άλλοι και που απλά σε ανέχονται για όσο τους προσφέρεις αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες σου, ενώ όταν πάψουν να σε χρειάζονται παίρνεις πόδι.»

Αυτά και άλλα αναφέρονται στο διαδίκτυο για τον ορισμό της φράσης: Χρήσιμοι ηλίθιοι.

Είναι γεγονός πως υπάρχουν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας αρκετοί τέτοιοι τύποι αλλά και κανονικοί ηλίθιοι. Θα προσπαθήσω παρακάτω να περιγράψω τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν κάποιους τέτοιους τύπους- κοινούς γνωστούς-  στη μικρή μας πόλη.

Δεν τους λες και καθυστερημένους νοητικά, αλλά δεν είναι και τα πρώτα μυαλά.Όσοι από αυτούς βρέθηκαν ανέλπιστα στην εξουσία, έχουν γλυκαθεί με τη συναρπαστική ζωή που ζουν. Ξέρεις τι είναι, ασήμαντα ανθρωπάκια, που δεν θα τους έκανες ποτέ παρέα, δεν θα άνοιγες σοβαρή συζήτηση μαζί τους, να γίνουν παραγοντίσκοι, να τους ρωτούν, να τους ζητούν χατίρια και να μπορούν να κάνουν και ρουσφετάκια; Ο χείριστος συνδυασμός.

Συνήθως γίνονται ορντινάντσες.  Καταπιάνονται με θέματα που δεν τα γνωρίζουν, τα οποία είτε τους τα γράφουν, είτε τους τα σφυρίζουν. Φαίνεται ότι κάποια τους ξεπερνούν, ότι είναι έξω από το γνωστικό τους αντικείμενο, αλλά δεν πτοούνται. Συνεχίζουν ακάθεκτοι να προσφέρουν τις καλές υπηρεσίες στους μέντορές τους. Κάποιες φορές εκστομίζουν μπούρδες, μίσος, μένος και ανοησίες. Δεν τους παίρνουν και όλοι στα σοβαρά γι’ αυτό την γλιτώνουν, αλλιώς θα έτρωγαν μεγάλη καζούρα.

Οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι είναι: γλύφοντας, βρίζοντας και έρποντας, ανάλογα κατά που στρέφονται.

Σε αντάλλαγμα  οι πάτρωνες, τους κάνουν δήθεν «κολλητούς» κι αυτοί λιώνουν από χαρά. Αλλά μπα, τους κοροϊδεύουν. Όταν θα χαθούν τα οφίτσια, όταν θα πάνε στο σπίτι τους, θα τους ξεχάσουν πρώτους από όλους. Αλλά κυρίως θα τους ξεχάσουν οι πάτρωνές τους.

Τους καημένους δίνουν μεγάλο αγώνα και «ιδρώνουν» για να δείχνουν καλή και πειθήνια διαγωγή. Δεν παύουν όμως να αποτελούν ξένο σώμα… ένα ξένο σώμα που θα το πετάξουν όπως την τρίχα στο ζυμάρι, μόλις σταματήσουν να τους είναι χρήσιμοι. Έξαλλου αυτό είναι: χρήσιμοι ηλίθιοι!

Ο Δημοτικός Σχολιαστής

Προηγουμενο αρθρο
Απάντηση βουλευτή Θανάση Καββαδά στον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων Θεόδωρο Γαλιατσάτο
Επομενο αρθρο
1 Ιουλίου 1948: Η Λευκάδα κείται εις ερείπια- Τρομερός σεισμός

1 Σχόλιο

  1. Cipola
    26 Ιανουαρίου 2018 at 10:06 — Απάντηση

    Oυδείς μέχρι σήμερα κατάφερε να τα βάλει με τους ηλίθιους. Προσέξτε είναι άκρως απρόβλεπτοι κι επικίνδυνοι
    Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα CARLO M.CIPOLLA  , “Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας
    Σαν τον Ευάγγελο Λεμπέση ,άπαιχτος!

    ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ Ο Cipolla τονίζει ότι “Ορισμένοι ηλίθιοι άνθρωποι υπό φυσιολογικές συνθήκες προκαλούν μόνο περιορισμένες ζημιές ενώ  άλλοι  καταφανώς επιτυγχάνουν να προκαλούν εκτεταμένες καταστροφές όχι απλά σε ένα ή δύο  άτομα  αλλά  σε  ολόκληρες κοινότητες η κοινωνίες. Το καταστρεπτικό δυναμικό του ατόμου συναρτάται  από δύο  κύριους  παράγοντες:

    1.   Μερικά άτομα κληρονομούν εξαιρετικές δόσεις του γονιδίου της ηλιθιότητας και ελέω κληρονομικότητας  ανήκουν εκ γενετής στην αριστοκρατία της ομάδας τους. 2.   Το δυναμικό ενός ηλίθιου ατόμου σχετίζεται με την ισχύ και και τις ευθύνες της θέσης που καταλαμβάνει στην κοινωνία. Μεταξύ των γραφειοκρατών, των στρατηγών, των πολιτικών και των αρχηγών   κρατών είναι αρκετά εύκολο να εντοπιστούν εξαιρετικά παραδείγματα, ουσιαστικά, ηλίθιων  ανθρώπων,  των οποίων η καταστροφική δυνατότητα είχε (η έχει) αυξηθεί τρομακτικά λόγω της θέσης  εξουσίας που  κατείχαν (η κατέχουν) “.
     Η εξουσία είναι ένας άλλος παράγοντας που γιγαντώνει τη βλακεία/ ηλιθιότητα .«Η εξουσία αποβλακώνει»,  έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε.
    Τα άτομα που έχουν εξουσία τείνουν να πιστεύουν ότι, ακριβώς επειδή έχουν εξουσία, είναι οι καλύτεροι,  οι πιο ικανοί, οι πιο έξυπνοι, οι πιο σοφοί από όλη την ανθρωπότητα. Εξάλλου, περιστοιχίζονται από αυλικούς, οπαδούς και κερδοσκόπους, που ενισχύουν διαρκώς αυτή την ψευδαίσθηση.  Με αυτό τον τρόπο ορισμένοι που  βρίσκονται στην εξουσία καταλήγουν να διαπράττουν κατά  γενική  ομολογία  τις μεγαλύτερες ανοησίες. Η εξουσία (πολιτική, οικονομική ή γραφειοκρατική)  αυξάνει  κατακόρυφα την καταστρεπτική δύναμη ενός ηλίθιου .
    Σε ένα δημοκρατικό σύστημα, σημειώνει ο Cipolla , οι βουλευτικές εκλογές είναι ένα αποτελεσματικότατο  εργαλείο για να διασφαλιστεί σταθερό το ποσοστό  των ηλίθιων, μεταξύ των ισχυρών.  Πρέπει να μην ξεχνάμε πως ,σύμφωνα με το Δεύτερο Βασικό Νόμο ένα ποσοστό η του εκλογικού  σώματος είναι ηλίθιοι και οι εκλογές παρέχουν σε όλους τους μια θαυμάσια ευκαιρία για να βλάψουν   όλους τους υπόλοιπους χωρίς να κερδίσουν το παραμικρό.. “ Ἐ νδιαφέρον ε ἶ ναι τέλος  ἐ ντα ῦ θα τ ὸ  φαινόμενον μερικ ῶ ν ε ὐ φυ ῶ ν  ἀ νθρώπων, ο ἵ τινες,  ἐ νστικτωδ ῶ ς διαισθανόμενοι τ ὸ ν κοινωνικ ῶ ς ἀ νυπέρβλητον ρόλον τ ῶ ν βλακ ῶ ν κα ὶ  τ ὴ ν λαμπρ ὰ ν κοινωνικ ὴ ν α ὐ τ ῶ ν σταδιοδρομίαν ­  ἐ ν τ ῇ  «χρυσ ῇ » μέσ ῃ   ὁ δ ῷ  τ ῆ ς μετριότητος ἐ ννοε ῖ ται ­  ἀ ποφασίζουν ν ὰ   ὑ ποδυθο ῦ ν τ ὸ ν ρόλον α ὐ τόν,  ὅ πως  ἀ νέλθουν δι ὰ  τ ῆ ς μεθόδου τ ῆ ς «νύσσης»,  ὡ ς α ὕ τη ε ὐ φυέστατα ἀ ποκαλε ῖ ται παρ ὰ  τ ῷ  λα ῷ .”­ Ε ὐ άγγελος Λεμπέσης. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες ποικιλίες ηλιθίων. Η πιο θλιβερή περίπτωση είναι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ξύπνιους, μέσα από την κομματική τους ταυτότητα. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν κουράζονται ποτέ, συμπλεγματικούς  με ελάχιστη αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμός, που σχηματίζουν μια πλαστή ταυτότητα  στις διάφορες  πρόθυμες  κομματικές παρατάξεις που στρατολογούν θύματα. Εις αντιστάθμισμα  ο κομματικός μηχανισμός  μετατρέπει τον εγνωσμένης ηλιθιότητας πιστό της σε μέγα αναλυτή,  σε άνθρωπο που για όλα έχει  εύκαιρη μια απάντηση «επιστημονική», σοσιαλιστικού  συνήθως περιεχομένου.  Πάντα αμετακίνητος στις απόψεις του, ολοκληρωτικός πιστεύει ότι είναι ο εκλεκτός.  Ποτέ δεν έχει αμφιβολίες και ακούραστα αγωνίζεται να επιβάλει την δικτατορία της ηλιθιότητας του.
    «Από το αν υπάρχει Θεός έως το χρέος της χώρας, ο ηλίθιος έχει τη λύση στο τσεπάκι του και καγχάζει αγέρωχος. Βασικό χαρακτηριστικό τού ηλίθιου  είναι ότι δεν δέχεται και προφανώς  δεν ακούει  την άλλη άποψη,  γιατί ως δογματικός ξέρει την εξ αποκαλύψεως κομματική αλήθεια».­
     Ξ. Α. Μπρουτζακης.

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.