Ήλθε, είδε και θα απέλθει…

Είδα το πλοίο σήμερα το πρωί, πηγαίνοντας στη θάλασσα. Μόλις πέρασα τον Πόντε. Από μακριά μου φάνηκε πως ήταν στο ίδιο σημείο που είχε κολλήσει πριν από λίγες μέρες η θαλαμηγός. Τέτοια μεγάλα πλοία δεν βλέπουμε στα μέρη μας και κάθε μέρα!

Τι στο καλό σκέφτηκα, δεύτερο πλοίο μέσα σε λίγες μέρες «κόλλησε», μέλι έχουν τα βραχάκια στο Κάστρο φέτος!

Μέχρι να φτάσω στη θάλασσα από το μυαλό μου πέρασε η άλλη σατανική σκέψη. Να δεις σκέφτηκα, που οι καπετάνιοι των πλοίων μόλις αντικρύσουν τα «βουνά» της άμμου πάνω στην παραλία, παθαίνουν μια παράκρουση και χάνουν τον έλεγχο των πλοίων. Όπως και να το κάνουμε δεν είναι συνηθισμένο το θέαμα να έχει καταπλακωθεί η παραλία με σωρούς άμμου!

Μόλις έφτασα στην παραλία του ΤΑΟΛ το μυστήριο λύθηκε. Το πλοίο δεν είχε κολλήσει, είχε ρίξει άγκυρα στα βαθιά, μπροστά ακριβώς από το κτίριο του ΤΑΟΛ.

Συχωρήστε μου την άγνοια για τα είδη των πλοίων. Το σημερινό ήταν πολύ μεγαλύτερο από το προηγούμενο που κόλλησε και ήταν διαφορετικό. Μου φάνηκε σαν επιβατικό. Είχε τρία καταστρώματα και υπήρχαν καρέκλες στο τελευταίο.

Δεν γνωρίζω αν ήταν στις προθέσεις του καπετανιου, να πλεύσει πιο μέσα και να μας επισκεφτεί. Όπως με πληροφόρησαν ειδικοί, το πλοίο ήταν 64 μέτρα και ως εκ τούτου δεν χωρούσε να περάσει από το δίαυλο. Οπότε θα αποπλεύσει σύντομα, αν δεν το έκανε ήδη.