Αλκυονίδες μέρες, το αισιόδοξο μήνυμα του χειμώνα

Μπορεί ημερολογιακά να είμαστε στην καρδιά του χειμώνα, ωστόσο οι ηλιόλουστες, θαρρείς ανοιξιάτικες μέρες, μας κλείνουν το μάτι θυμίζοντάς μας την επώαση της άνοιξης, κάτω από τη βαριά ανάσα του χειμώνα, γεμίζοντας την ψυχή μας αισιοδοξία και ελπίδα. Οι χειμώνες της ζωής μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, δεν κρατούν για πάντα, οι καλύτερες μέρες, ηλιόλουστες, χωρίς σύννεφα και ανέμους, έρχονται, να γεμίσουν το γκρίζο του χειμώνα με φως.

Οι Αλκυονίδες μέρες, έτσι ονομάστηκαν από την αρχαιότητα, τοποθετούνται μεταξύ 15 Δεκεμβρίου και 15 Φεβρουαρίου. Είναι μέρες με ήλιο, χωρίς άνεμο, με ανοιξιάτικες θερμοκρασίες. Είναι οι μέρες που ένα πανέμορφο πουλί, η Αλκυόνα, γεννά τα αυγά της κοντά σε ακτές, ποτάμια, λίμνες, υγρότοπους και σε παράκτιες λιμνοθάλασσες της Ελλάδας.

Ο μύθος λέει, ότι η Αλκυόνη, πριν γίνει πουλί, ήταν μια πεντάμορφη κοπέλα, κόρη του Αίολου, θεού του ανέμου και της Εναρέτης, παντρεμένη με τον βασιλιά Κύηκα.

Περνούσαν τόσο ευτυχισμένοι μαζί που πίστεψαν ότι είναι ισάξιοι των Θεών του Ολύμπου. Έτσι, που άρχισαν να αποκαλούν ο ένας τον άλλο με τα ονόματα του Δία και της Ήρας. Ο Δίας θύμωσε τόσο πολύ, που έριξε ένα κεραυνό στο καράβι του Κύηκα και πνίγηκε στα μανιασμένα κύματα. Η Αλκυόνη θρηνούσε απαρηγόρητα το χαμό του αγαπημένου της, μέχρι που ο Δίας τη λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε ένα πανέμορφο πουλί με λαμπερά γαλάζια φτερά, την αλκυόνα. Ζώντας κοντά στις ακτές, περιμένοντας μάταια να εμφανιστεί ο αγαπημένος της, γεννούσε τα αυγά της μέσα στη βαρυχειμωνιά πάνω σε πέτρες και βράχια, ενώ τα αγριεμένα κύματα πολλές φορές κατέστρεφαν τη φωλιά και τα’ αυγά της.

Ο Δίας τη λυπήθηκε για άλλη μια φορά κι έτσι μέσα στην καρδιά του χειμώνα, οι άνεμοι κοπάζουν κι ο ήλιος λάμπει, βοηθώντας την αλκυόνα να κλωσήσει τ’ αυγά της και τη ζωή να συνεχίσει ξανά παρ’ όλες τις αντιξοότητες.

Επιστημονικά το φαινόμενο αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι ανάμεσα στο γεωγραφικό πλάτος της Ελλάδας και της Βορειοανατολικής Ευρώπης παρατηρείται στα μέσα περίπου του Ιανουαρίου(δεν είναι σταθερή η περίοδος αυτή) μια βαρομετρική εξίσωση πίεσης, με συνέπεια να κοπάζουν οι άνεμοι και ο καιρός να θυμίζει περισσότερο τις πρώτες μέρες της άνοιξης.

Όπως και να ‘χει, μύθος ή φυσικό φαινόμενο ας απολαύσουμε τη λιακάδα, που μας παραδίνεται μέσα στο καταχείμωνο, με αισιόδοξες σκέψεις κι ας θυμηθούμε τους στίχους του ποιητή.

Καθαρή διάφανη μέρα
Σου ‘ρχεται να πετάξεις ψηλά
Κι από κει να μοιράσεις δωρεάν την ψυχή σου.
Ελύτης

Επιμέλεια: Ελένη Μ. Ματαράγκα