Αναζητώντας τη χαμένη τιμή της ανταποδοτικότητας

Δεν άρεσε, κατά πως φαίνεται στη δημοτική Αρχή η ανακοίνωση της παράταξης «Μαζί για τη Λευκάδα μας», σχετικά με την αύξηση των τελών καθαριότητας. [ΕΔΩ]. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Δήμος την κατηγορεί για λαϊκισμό. [ΕΔΩ]

Μα τι παραπάνω έκανε η δημοτική παράταξη, από αυτό που έκανε η δημοτική Αρχή όσα χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση; Λαϊκισμό με το τσουβάλι μας πουλούσε. Σήμερα την αντιγράφουν και την πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα.

Τι είναι λοιπόν αυτή η ανταποδοτικότητα στην καθαριότητα που ξαφνικά ανακάλυψαν οι δημοτικοί μας άρχοντες;

Ανταποδοτικά λειτουργούν σε όλο τον κόσμο οι υπηρεσίες καθαριότητας για συγκεκριμένους λόγους. Το πνεύμα το νομοθέτη και στη χώρα μας, ήταν στην κατεύθυνση: οι δημότες κάθε περιοχής να κατανοήσουν πως το θέμα των σκουπιδιών και η καθαριότητα, ήταν και δική τους υπόθεση. Να γίνουν κοινωνοί αλλά και συμμέτοχοι στην αντιμετώπισή του. Γιατί είναι υπόθεση που έχει να κάνει και με την τσέπη τους. Όσα περισσότερα σκουπίδια παράγουν, όσο περισσότερα σκουπίδια πετούν στους κοινόχρηστους χώρους, τόσο περισσότερο θα επιβαρύνονται οικονομικά οι ίδιοι.

Πουθενά στον κόσμο το πρόβλημα των σκουπιδιών δεν λύθηκε χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών. Οι πόλεις του εξωτερικού που ζηλεύουμε για την καθαριότητά τους, δεν έχουν ούτε περισσότερους ούτε εξυπνότερους υπάλληλους στην καθαριότητα. Οι πολίτες εκεί γνωρίζουν πως αν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο βρωμίσουν, θα πληρώσουν παραπάνω τέλη για την καθαριότητα, εκτός τα αυστηρά ατομικά πρόστιμα.

Προς αυτή την κατεύθυνση ήταν το πνεύμα του νομοθέτη όταν επέβαλε την ανταποδοτικότητα στα τέλη καθαριότητας. Στο νησί μας, ούτε με τον Καλλικρατικό ούτε με τους Καποδιστριακούς Δήμους λειτούργησε η ανταποδοτικότητα. Πάντα οι δαπάνες ήταν μεγαλύτερες από τις εισπράξεις -και καθαριότητα δεν είχαμε. Παράνομα και με γνώση της κεντρικής εξουσίας οι Δήμοι κάλυπταν τις δαπάνες της υπηρεσίας καθαριότητας από άλλους πόρους, γνωρίζοντας και τοπικά και κεντρικά, ότι παρανομούν.

Γιατί γινόταν αυτό; Μα εξαιτίας του λαϊκισμού. Το σημείο που ο αριστερός λαϊκισμός συναντά τον δεξιό αδελφό του! Η αντίθετη περίπτωση ήθελε κόπο, προσπάθεια, συγκρούσεις, πάταξη κακών νοοτροπιών, ήθελε να προτάσεις το γενικό καλό μπροστά σε ομαδούλες και κολλητούς. Ήθελε πολλή δουλειά. Να εκπαιδεύσεις του δημότες για τα οφέλη της ανακύκλωσης. Ήθελε συνεχή προσπάθεια να τους πείσεις για την όσο το δυνατόν λιγότερη παράγωγη σκουπιδιών. Έπρεπε να τους εξηγήσεις πόσο επί πλέον θα κοστίζει στην τσέπη τους, ακόμα και η μια παραπάνω σακούλα σκουπιδιών σε κάθε σπίτι, ή ένα πεταμένο πλαστικό μπουκάλι νερού. Για όσους δεν πείθονταν μετά από αυτά, όσοι συνέχιζαν να λειτουργούν αντικοινωνικά, έπρεπε να τους επιβληθούν αυστηρά πρόστιμα.

Όπως θυμάστε και θυμάμαι, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Καμία προσπάθεια εκπαίδευσης των δημοτών δεν έγινε διαχρονικά. Αντίθετα αυτό που καλλιεργήθηκε, ιδίως από τους σημερινούς επικεφαλής του Δήμου, ήταν, ότι οι δημότες έχουν μόνο δικαιώματα, είναι θύματα κακών πολιτικών, που τους ρουφούν το αίμα. Η σημερινή δημοτική Αρχή όσο ήταν στην αντιπολίτευση, ουδέποτε αναγνώρισε την ανάγκη αύξησης των δημοτικών τελών, ώστε να καλυφτούν τα ελλείμματα της καθαριότητας. Την υπονόμευε με κάθε τρόπο. Θεωρούσε την ανταποδοτικότητα νεοφιλελεύθερη, ως φιλοσοφία! Συνέβαλε και αυτή, ώστε να δημιουργηθούν δημότες ανεύθυνοι, που μπορούν να καταστρέφουν τη φύση, να βρωμίζουν, χωρίς καμιά συνέπεια.

Με αυτές τις πολιτικές, εκτός από τις οικονομικές ζημιές που παρουσιάζει η υπηρεσία καθαριότητας, έχουν γίνει και μεγαλύτερες ακόμα ζημιές, που δεν αναπληρώνονται με χρήματα. Δεν σφυρηλατήθηκαν υπεύθυνοι πολίτες – δημότες, με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Απαιτούμε να έχουμε έναν υπάλληλο καθαριότητας έξω από κάθε σπίτι. Από όταν θα βγάλουμε τα σκουπίδια έξω από την πόρτα του σπιτιού μας, παύουν να μας απασχολούν. Οι έννοιες του γενικού καλού και του κοινού συμφέροντος μας είναι άγνωστες.

Ο Δήμος, ως άλλος πατερούλης, που θα «καθαρίζει» κάθε μας βρωμιά, δεν… περπάτησε. Τώρα ξαφνικά θυμηθήκαμε την ανταποδοτικότητα αλλά μόνο ως προς το οικονομικό κομμάτι της. Ξεχνάμε για μια ακόμα φορά, πως η ανταποδοτικότητα είναι μια σχέση αμφίδρομη. Προϋποθέτει μια κοινωνική συμφωνία ενημερωμένων και εκπαιδευμένων δημοτών από την μια, και, ενός Δήμου που παρέχει πραγματικές υπηρεσίες από την άλλη. Βασική προϋπόθεση να μιλάνε και οι δύο την ίδια γλώσσα.

Τίποτα δεν πρέπει να πληρώνουμε, με τόσα που μας στερούν, έλεγε ο σημερινός αντιδήμαρχος σε παλιότερα γραφτά του, δίνοντας το στίγμα της αριστεροσύνης και της προοδευτικότητας της παράταξής του! Έτσι εκπαίδευε τους δημότες, που σήμερα τους καλεί να πληρώσουν τεράστιες αυξήσεις στο όνομα της ανταποδοτικότητας!

Θαυμάστε παρακάτω τι θα πει λαϊκισμός και πως εκπαιδεύονται οι δημότες!

«Αν τα τέλη λοιπόν είναι ανταποδοτικά, ας πληρώσουμε όλοι οι πολίτες, στις προσφορές της δημοτικής μας αρχής, τα χρήματα που μας αντιστοιχούν. ΜΗΔΕΝ. Ας ζητήσουμε πίσω και αυτά που πληρώσαμε τόσα χρόνια χωρίς ανταποδοτικότητα και ας παραπέμψουμε τους αρμοδίους προκειμένου να «ρεφάρουν» σε αυτούς που καταλαμβάνουν (πληρώνοντας ή χάριν ρουσφετιού) ό,τι μας ανήκει και το στερούμαστε χρόνια. Τα πεζοδρόμια. Τους δρόμους. Την αξιοπρέπειά μας εν τέλει.»
18/7/2008 Markos Nikitakis»