Ανακοίνωση της Ιεράς Μονής Φανερωμένης Λευκάδος

Ἐξ᾿ ἀφορμῆς ἀνακριβῶν δημοσιεύματων στὸν τοπικὸ ἠλεκρονικὸ Τύπο καὶ ἀναφορῶν ἀπὸ ποικίλες πηγὲς καὶ φορεῖς ἡ Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης προβαίνει στὴν ἀκόλουθη ἀνακοίνωση:

Βάσει τοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος τοῦ 1931 οἱ διαλελυμένες Ἱερὲς Μονὲς Ἁγίου Γεωργίου στοὺς Σκάρους, Ἀσωμάτων Βαυκερῆς, Ἁγίου Ἱωάννου στὸ Λιβάδι Καρυᾶς καὶ Κόκκινης Εκκλησιᾶς Πλατυστόμων ὑπάγονται, μαζὶ μὲ ὅλα τὰ περιουσιακἀ τους στοιχεία, στὴ μοναδικὴ ἐνεργὴ καὶ κυρίαρχη Ἰερὰ Μονὴ Φανερωμένης Λευκάδος.

Στὰ χρόνια ποὺ ἐπακολούθησαν, ἀπὸ τὸ 1931 καὶ ἑξῆς, οἱ Μητροπολίτες Λευκάδος καὶ Ἰθάκης ποὺ ὑπηρέτησαν τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία καὶ οἱ Ἡγούμενοι ποὺ διηκόνησαν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης, δὲν ἐπιλήφθησαν ἀρκούντως τῆς συστηματικῆς καταγραφῆς, ἀνασύστασης καὶ ἀποκατάστασης τῶν παραπάνω Ἱερῶν Μονῶν. Σαφῶς κύρια αἴτια ὑπῆρξαν οἱ ἀντίξοες ἐθνικὲς συνθῆκες, ἡ ἔλλειψη μοναχῶν καὶ ἡ οἱκονομική δυσπραγία τῶν ἐποχῶν. Χαρακτηριστικά, ἀκόμα καὶ ἡ Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης παρέμεινε σὲ κατάσταση μαρασμοῦ γιὰ πολλὲς δεκαετίες καὶ χωρὶς ἀδελφότητα.

Ἐξαιτὶας αὐτῶν τῶν παραγόντων οἱ ἑκάστοτε Ἐπίσκοποι Λευκάδος μὲ Ἐγκυκλίους τους παραχωροῦσαν τὴν ἐπίβλεψη καὶ τὴν κάλυψη τῶν λειτουργικῶν ἀναγκῶν τῶν παραπάνω Ἱερῶν Μονῶν καὶ τῶν Μετοχίων τους στοὺς ἐφημερίους τῶν κοντινῶν ἐνοριῶν. Ὡς ἐκ τούτου «ἐθιμοτυπικὰ» οἱ Μονὲς αὐτὲς τὰ τελευταῖα χρόνια συντηροῦνταν ἀπὸ τὶς Ἐνορίες, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διαμορφωθεῖ ἕνα κλίμα οἰκειοποίησής τους καὶ ἐν πολλοῖς σφετερισμοῦ τῶν περιουσιακῶν τους στοιχείων.

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς διακονίας τοῦ Ἡγουμένου Ἀρχιμ. Νικηφόρου, τὸ ἔτος 1988, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης, πρώτιστο μέλημα ὑπῆρξε ἡ ἀποκατάσταση αὐτῆς τῆς μοναδικῆς στὸ νησὶ ἐν ἐνεργείᾳ Ἱερᾶς Μονῆς. Στόχος ἦταν νὰ δημιουργηθοῦν οἱ κατάλληλες συνθῆκες γιὰ τὴν ἐγκαταβίωση μοναχῶν, ἡ διασφάλιση τῶν ἐξαρτημάτων της καὶ στὴ συνέχεια ἡ ἀνασύσταση τῶν ὑπαγομένων σὲ αὐτὴ διαλελυμένων Ἱ. Μονῶν, οἱ ὁποῖες οὐδέποτε «ἐγκαταλείφθηκαν στὴν μοίρα τους» οὔτε «ἦταν σύξυλες(;)», ὅπως τονίζεται ἄστοχα στὸ σχετικὸ δημοσίευμα.

Νὰ σημειώσουμε ὅτι οἱ κτηριακὲς ἐγκαταστάσεις ἀκόμα καὶ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης, λόγῳ τῆς μακρόχρονης ἐλλείψεως αδελφότητας, ἦταν σὲ ἐτοιμόρροπη κατάσταση καὶ ὁ Ἱερὸς Ναὸς ἀντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα. Τὸ δύσκολο ἔργο τῆς ἀνακαίνισης καὶ συντήρησής της ξεκίνησε τὸ ἔτος 1989 καὶ συνεχίζεται μέχρι καὶ σήμερα.

Ἡ βραδύτητα ὡς πρὸς τὴν ἀνασυγκρότηση τῶν ἐξαρτημάτων – Ἱερῶν Μετοχίων δικαιολογεῖται ἀπολύτως λόγῳ τῆς ὀλιγάριθμης ἀδελφότητος καὶ τῆς ἔλλειψης οἰκονομικῶν πόρων γιὰ ἕνα τόσο ἐκτεταμένο καὶ πολυδάπανο ἐγχείρημα. Ἐν τούτοις, ἡ ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης ζήτησε, καὶ ἀπὸ τὸν πρώην Μητροπολίτη Λευκάδος κυρὸ Νικηφόρο καὶ ἀπὸ τὸν νῦν Μητροπολίτη κ. Θεόφιλο, τὴν εὐλογία γιὰ τὴν ἀνακαίνιση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στοὺς Σκάρους καθὼς καὶ τοῦ ἀσκηταριοῦ – ἡσυχαστηρίου τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ὅμως οὐδέποτε λάβαμε ἔγκριση ἀλλὰ ἀντίθετα ἡ νῦν Μητροπολιτικὴ ἀρχὴ προχώρησε μονομερῶς καὶ ἀπροειδοποίητα στὴν «ἀνασύσταση» τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου στὸ Λιβάδι τῆς Καρυᾶς, καὶ ἐσχάτως, καὶ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στοὺς Σκάρους.

Ἐνδεικτικὰ ἀναφερόμαστε καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Ἱστορικοῦ Μετοχίου τοῦ Ἁγίου Βησσαρίωνος, στὴ θέση Ἁγία Κάρα Λευκάδος, γιὰ τὸ ὁποῖο ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια ἡ Ἱερὰ Μονή ζητᾶ τὴν ἐπιστροφή του ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη, προκειμένου νὰ προχωρήσει στὴν ἀνακαίνιση καὶ ἀνάδειξή του. Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ ἡ Ἱ. Μητρόπολη προέβη παράτυπα καὶ στὴν μετατροπὴ τοῦ Μετοχίου αὐτοῦ σὲ «Προσκύνημα», ἀφαιρώντάς το ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης. Ὅταν δὲ, ἐξαντλήθηκαν ὅλες οἱ προσπάθειες συνεννοήσεως τότε ἡ Μονὴ προσέφυγε στὸ Σ.τ.Ε. καὶ ἀναμένεται ἡ ἐκδίκαση τῆς ὑπόθεσης.

Ὡστόσο ἔχει ἤδη ὁλοκληρωθεῖ ἡ τιτάνια προσπάθεια νὰ συγκεντρωθοῦν οἱ Ἱερὲς εἰκόνες καὶ τὰ κειμήλια αὐτῶν τῶν Ἱερῶν Μονῶν καὶ ἄλλων Ἐκκλησιῶν τοῦ νησιοῦ μας, ὥστε νὰ προφυλαχθοῦν ἀπὸ τὸν κίνδυνο τῆς ἀρχαιοκαπηλίας ἀλλὰ καὶ τῆς φθορᾶς τοῦ χρόνου, καθὼς ἦταν ἀπροστάτευτα καὶ ἐκτεθειμένα. Δαπανήθηκαν ἀρκετά χρήματα για την συντήρηση, τὴν ἀποκατάσταση καὶ τοποθέτησή τους τελικῶς στὸ σκευοφυλάκιο (Μουσεῖο) τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.

Στὸ δημοσίευμα κατηγορεῖται ἔμμεσα ἡ Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης γιὰ παράνομη ἀφαίρεση τῶν κειμηλίων τῶν Ἱερῶν Μονῶν, ἐνῶ ταυτόχρονα εἶναι σαφὲς ὅτι οἱ Μονὲς αὐτὲς ἀποτελοῦν κτῆμα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης. Ἑπομένως εἶναι ἀνυπόστατες οἱ κατηγορίες περὶ «ἀρπαγῆς μέχρι καὶ θυροφύλλων(;)», ἡ παράνομη ἰδιοποίησή τους καὶ ἡ ἔκθεσή τους στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Μουσεῖο. Διότι, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρηθεῖ ἀρπαγὴ – κλοπὴ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Φανερωμένης ἡ διάσωση τῆς ἴδιας της τῆς περιουσίας, καὶ μάλιστα ἐν γνώσει τοῦ ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Λευκάδος Νικηφόρου, βάσει καὶ σχετικής Ἐγκυκλίου που είχε απστείλει πρὸς τοὺς Ἐφημέριους τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως;

Καὶ βεβαίως δὲν θὰ ἐπιτρέπαμε τὰ πολύτιμα αὐτὰ κειμήλια, ἰδιαίτερα τῶν ἐξαρτημάτων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης, νὰ καταστραφοῦν ἢ νὰ γίνουν βορὰ ὁποιουδήποτε.

Ὅπως προκύπτει λοιπὸν καμία ἀδιαφορία δὲν ὑπῆρξε ἀλλὰ ἀντίθετα ἔντονο ἐνδιαφέρον, κατὰ τὸ μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας, γιὰ τὴν προστασία καὶ ἀνάδειξη τῆς θρησκευτικῆς κληρονομιᾶς τοῦ τόπου μας, μέσα ἀπὸ ἕνα ὅραμα ποὺ, ἐσκεμμένα καὶ μεθοδικὰ κάποιοι, δὲν ἐπιτρέπουν νὰ πραγματοποιηθεῖ. Ἕνα ὅραμα ποὺ σαφῶς περιλαμβάνει μόνο τὸ πνεῦμα τοῦ Μοναχισμοῦ, τὴν ἄσκηση καὶ τὸν ἀγώνα ποὺ μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθεῖ σὲ αὐτοὺς τοὺς χώρους μὲ τὸ πνεῦμα τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας, καὶ δὲν ἀφορᾶ σὲ κερδοφόρες δραστηριότητες.

Ἐξ᾿ ἄλλου ἀνασυγκρότηση καὶ ἀνασύσταση Ἱερᾶς Μονῆς δὲν εἶναι ἡ ἀποκατάσταση μόνο τῶν κτηριακῶν ὑποδομῶν καὶ οἱ διορισμένες Διαχειριστικὲς Ἐπιτροπὲς ἀλλὰ οἰ ἐγκαταβιοῦντες μοναχοί, οἱ ὁποῖοι θὰ θυσιάζουν καθημερινὰ τὴν ζωή τους γιὰ τὸν Χριστὸ κατὰ τὸ παράδειγμα τῶν Ὁσίων μοναχῶν τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ κατὰ τὴν Ὁρθόδοξη μοναστικὴ Παράδοση.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς