HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΑπό πού κατάγoνται οι Γερμανοί – Της Παρασκευής Κοψιδά-Βρεττού

Από πού κατάγoνται οι Γερμανοί – Της Παρασκευής Κοψιδά-Βρεττού

H παρατεταμένη κρίση της ευρωζώνης-μέρος της οποίας και ένα από τα δραματικότερα θύματά της είναι η Ελλάδα-φέρνει για άλλη μια φορά στο προσκήνιο τη Γερμανία ως ένα σκληρό οικονομικό και πολιτικό imperium, που συντονίζει και επιβάλλει τη βούληση των ισχυρότερων έναντι των ασθενέστερων. Δεν μιλάμε φυσικά με συναισθηματικούς όρους αλλά με τους όρους της ιστορίας σε σχέση με τη συγκεκριμένη πολιτική του Βερολίνου απέναντι στη διαχείριση ενός οριακού, για την επιβίωση της Ευρώπης, συγκυριακού περιβάλλοντος. Και όχι μόνον την επιβίωση της Ευρώπης αλλά και τον συντονισμό ενός παγκοσμιοποιημένου οικονομικού περιβάλλοντος.

Ζούμε αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό χώρο, τη νέα κατίσχυση της Γερμανίας στη διαμόρφωση του οικονομικού σκηνικού της Ευρώπης, με ευρύτερες προεκτάσεις και διαπλοκές, έναν πόλεμο άλλης μορφής, με τη βιαιότητα ωστόσο του πολέμου και τις ψυχικές του παρενέργειες στη ζωή των κρατών και των ανθρώπων που εμπλέκονται. Όπως ζήσαμε και τον προηγούμενο αιώνα την τραγωδία των δύο ευρωπαϊκών εμφύλιων πολέμων με παγκόσμια εμπλοκή και την πρωτόγνωρη ανάδυση της ιδεολογίας του εθνικοσοσιαλισμού και του ναζισμού στην πιο ακραία ιστορική τους υλοποίηση. Και πάλι πρωταγωνίστρια η Γερμανία.

Η παρουσία και ο ρόλος των Γερμανών στην ιστορία συνδέεται με ορισμένα χαρακτηριστικά, τα οποία συγκροτούν τη συνολική τους φυσιογνωμία και ως ένα βαθμό τεκμηριώνουν το σύνδρομο Φ-όπως το κατέγραψε η ψυχαναλυτική προσέγγιση του φασιστικού φαινομένου στη χώρα αυτή, με οριακή του έκφραση τον ναζισμό: φυλετική καθαρότητα, εθνικιστικός φανατισμός, δυσανεξία του διαφορετικού, αυτάρκεια, μιλιταριστικές τάσεις, σκληρότητα, εμποίησις φόβου.

Αρχαίοι Γερμανοί πολεμιστές από τη σειρά χαλκογραφιών Germania Antiqua - Φίλιπ Κλίβερ, 1616. Πηγή: Βικιπαίδεια
Αρχαίοι Γερμανοί πολεμιστές από τη σειρά χαλκογραφιών Germania Antiqua – Φίλιπ Κλίβερ, 1616. Πηγή: Βικιπαίδεια

Όπως και με την ανίχνευση της ανθρώπινης προσωπικότητας ανατρέχουμε στο παρελθόν του ατόμου προκειμένου να κατανοήσουμε ιδιαίτερες συμπεριφορές και εκδηλώσεις, έτσι και στην περίπτωση ιδιαίτερων συμπεριφορών, ιδεολογικών και νοοτροπικών εκφράσεων στα πλαίσια ενός έθνους, έχει σημασία για την κατανόησή τους η διερεύνηση πηγών που μεταφέρουν στοιχεία από το απώτερο ή και απώτατο παρελθόν τους.

Είναι χαρακτηριστικές απ’αυτή την άποψη οι πληροφορίες που μεταφέρει για τους Γερμανούς ο Ρωμαίος στρατηγός και συγγραφέας Γάιος Ιούλιος Καίσαρας (101 π.Χ.-44 π.Χ.) στα «Απομνημονεύματα του Γαλατικού πολέμου» (Commentarii de Bello Gallico), όταν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει γερμανικά φύλα στην εκστρατεία του εναντίον των Γαλατών. Ανάλογες πληροφορίες μεταδίδει και ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος (50-120 μ.Χ.) στο δοκίμιό του Germania (Περί της καταγωγής και της χώρας των Γερμανών), παρουσιάζοντας τον άγριο, πολεμικό, βίαιο τρόπο ζωής τους που εμποιεί φόβο στους εχθρούς, αν και πρόθεσή του είναι να αντιδιαστείλει το υπερήφανο φρόνημα ενός ατίθασου λαού απέναντι στη δεσποτική κυριαρχία και τον ιμπεριαλισμό των Ρωμαίων. Πολεμικός παροξυσμός, επεκτατικότητα, συντηρητισμός, αυτάρκεια, απουσία επικοινωνίας με τον «έξω κόσμο» (εμπόρους κ.λ.π.) και επομένως αμετακίνητα ήθη και ιδέες, σκληραγώγηση και συνεχής άσκηση για τον πόλεμο. «Όλη των η ζωή περνά εις τα κυνήγια και εις τας πολεμικάς ασκήσεις: από την παιδικήν ηλικίαν ασκούνται εις τους κόπους και την σκληραγωγίαν. Μεγάλως τιμώνται μεταξύ των συμπατριωτών των εκείνοι που παραμένουν παρθένοι επί μακρότατον χρόνον: πιστεύουν ότι με τούτο αυξάνει το ανάστημα, αυξάνονται αι δυνάμεις, ισχυροποιούνται τα νεύρα…Δια τας πολιτείας ο μέγιστος έπαινος είναι, αφού ερημώσουν τας χώρας, να έχουν γύρω των, όσο το δυνατόν ευρύτερα, περιοχάς ακατοικήτους. Αυτό δε, θεωρούν ως γνώρισμα της ανδρείας, να αποχωρούν οι γείτονες διωγμένοι από τους αγρούς των και να μην τολμά κανείς να εγκατασταθεί πλησίον των…» (Ιούλιος Καίσαρ, Commentarii de Bello Gallico, βιβλίο VI, 21-23, μετ. Παν. Γ. Ροντογιάννη, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα).

Ο Τάκιτος θεωρεί ότι οι Γερμανοί είναι «καθαρή φυλή», «με ελάχιστο ξένο αίμα από επιμειξίες λόγω επαφών ή συμμαχιών με άλλους λαούς» αναφερόμενος όχι μόνον στις δυσχέρειες θαλάσσιας επικοινωνίας αλλά και στο άξενο φυσικό τους περιβάλλον: «…ποιος θα άφηνε την Ασία, την Αφρική ή την Ιταλία για χάρη της Γερμανίας, η οποία, με το άχαρο τοπίο και το απαίσιο κλίμα της, είναι ένας τόπος δυσάρεστος ακόμα και να τον βλέπεις…» Εντυπωσιακές είναι οι πληροφορίες που τεκμηριώνουν την πολεμική αγριότητα και την ιδιαίτερη ανθρωπολογία των Γερμανών. Ο Τάκιτος αναφέρεται σε ένα είδος άσματος (το ονομάζουν barritus), με το οποίο ενισχύουν το πολεμικό τους φρόνημα αλλά προλέγουν και την έκβαση της μάχης.

Η επέκταση του γερμανικού κόσμου: Οικισμοί προ 750 π.Χ. Νέοι οικισμοί έως 1 μ.Χ. Νέοι οικισμοί έως 100 μ.Χ. Νέοι οικισμοί μετά το 100 μ.Χ.
Η επέκταση του γερμανικού κόσμου: Οικισμοί προ 750 π.Χ. Νέοι οικισμοί έως 1 μ.Χ. Νέοι οικισμοί έως 100 μ.Χ. Νέοι οικισμοί μετά το 100 μ.Χ.

Γιατί εκφοβίζουν τον εχθρό ή τρομοκρατούνται οι ίδιοι, ανάλογα με την ένταση που δονεί τις τάξεις του στρατού. Το τραγούδι αυτό απηχεί την ενότητα των ανδρείων και φροντίζουν να ηχήσει σαν άγρια κραυγή, σαν τρομερός βρυχηθμός…» Ακόμα πιο εντυπωσιακή για την πολεμική τους σκληρότητα είναι η παρουσία των αγαπημένων τους προσώπων στο πεδίο της μάχης: «Ιδιαίτερο κίνητρο να φανούν γενναίοι αποτελεί το γεγονός ότι οι ίλες του ιππικού και οι σφηνοειδείς σχηματισμοί του πεζικού… αποτελούνται από οικογένειες και συγγενείς. Έχουν επίσης κοντά τους τα πιο αγαπημένα τους πρόσωπα, ώστε να ακούν τις κραυγές των γυναικών και το κλάμα των παιδιών τους… Στις μητέρες και τις γυναίκες τους καταφεύγουν για θεραπεία, όταν είναι πληγωμένοι, και αυτές δεν φοβούνται ούτε να μετρήσουν τις πληγές τους ούτε να τις δουν…»

Την ίδια σκληρότητα απηχεί και το είδος των θανατικών ποινών, διαφοροποιημένο κατά περίσταση, που επιβάλλουν σε λαϊκές συνελεύσεις στους προδότες και λιποτάκτες (τους κρεμούν από τα δέντρα), στους μαλθακούς στον πόλεμο και σε όσους έχουν διαφθείρει το σώμα τους (τους βουλιάζουν μέσα στη λάσπη των βάλτων).

Ένα σκοτεινό πλέγμα φυσικών και πολιτισμικών όρων συγκροτεί το παρελθόν των Γερμανών μέσα στην ιστορία. Και το εντυπωσιακότερο στοιχείο που καταδεικνύει αυτή τη σκοτεινότητα πηγάζει από την ίδια την «χρονομετρική τους κουλτούρα»: «(Οι Γερμανοί) δεν μετρούν το χρόνο με τις μέρες όπως εμείς, αλλά με τις νύχτες. Σε όλες τις ενέργειες και τις αποφάσεις τους η νύχτα φαίνεται να προηγείται της ημέρας». (Τάκιτος, Περί της καταγωγής και της χώρας των Γερμανών, μετ. Νίκος Πετρόχειλος, τ. Δ, 3,7,11, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα2013).

Αυτά τα ανθρωπολογικά και πολιτισμικά γνωρίσματα των Γερμανών επιβίωσαν και χρωμάτισαν και τη σύγχρονη ιστορία. Το μόνο στοιχείο, που απουσίαζε εντελώς από την κουλτούρα τους, σύμφωνα με τον Τάκιτο: η εκμετάλλευση του κεφαλαίου και ο τοκισμός του, ασκείται σήμερα φανατικά ως προϊόν εγκλιματισμού της Γερμανίας σε μιαν «ιδεολογία» άτεγκτου οικονομικού ιμπεριαλισμού και πολιτικής διαπλοκής σε βάρος των ασθενέστερων λαών και μάλιστα μέσα στα όρια της «ευρωπαϊκής οικογένειας»!

Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού
Διδάκτωρ Φιλολογίας
Πρόεδρος Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας

Προηγουμενο αρθρο
Τζιχαντιστές καταστρέφουν με βαριοπούλες ανεκτίμητες αρχαιότητες [βίντεο]
Επομενο αρθρο
Τυχερός λαχνός αποκριάτικου χορού Πνευματικού Κέντρου

2 Σχόλια

  1. Γιάννης
    9 Μαρτίου 2015 at 19:50 — Απάντηση

    Την εποχή του Ιούλιου Καίσαρα και του Τάκιτου, όπως και αρκετά αργότερα, τα γερμανικά φύλα (ή τα περισσότερα απ αυτά) ήταν μάλλον σε βάρβαρη πολιτισμική κατάσταση. Πέρασαν αρκετοί αιώνες πολέμων και επεκτάσεων μέχρι να εκπολιτιστούν όλα, και μαζί μ αυτά κι ολόκληρη η Ευρώπη.

    Το να επιλέγετε εκείνη την εποχή για να περιγράψεται τους σύγχρονους Γερμανούς και τη σύγχρονη κουλτούρα τους, είναι σα να περιγράφεται τους κλασικούς ή/και τους σύγχρονους Έλληνες από την εποχή που ασκούσαν ακόμη ανθρωποθυσίες ή/και ανθρωποφαγία..

  2. ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ
    27 Φεβρουαρίου 2015 at 19:45 — Απάντηση

    Απευθυνόμενος και στην κυρία που γράφει και στην ιστοσελίδα που τη φιλοξενεί, σας λέω: Αυτά που γράφει είναι ακριβώς του ίδιου επιπέδου με αυτά που γράφει η γερμανική κιτρινοφυλλάδα Bild, όταν θέλει να εξευτελίσει τους Έλληνες (και δυστυχώς έχει τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στη Γερμανία). Όπως βλέπετε, μεταξύ των λαών υπάρχουν μεγάλες ομοιότητες! Γερμανική Bild από κει ελληνική Bild από δω. Και επειδή τα “ομώνυμα απωθούνται” ο ένας κοιτάει να “συντρίψει” τον άλλον. Ποιοι ασπάζονται (γενικά στην Ευρώπη) τέτοιες αντιλήψεις και που οδηγούν αυτές μπορεί να το κρίνει όποιος θέλει να σκεφτεί λίγο. Πράγμα, δυστυχώς, πολύ δύσκολο πάντα και στις μέρες μας.

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.