Από τον Άγιο Μηνά μέχρι του Γρηγόρη…
Ο δρόμος της πόλης στον οποίο αναφέρομαι ξεκινά από τον Άγιο Μηνά. Φεύγοντας από την πόλη, έχουμε στα δεξιά μας το φούρνο του Αργυρού και στα αριστερά μας το ζαχαροπλαστείο «Σταύρακα». Καταλήγει στο μαντρότοιχο του Γρηγόρη από τη μια, και στο κατάστημα του Αραβανή από την άλλη. Ο δρόμος εδώ και χρόνια μονοδρομήθηκε.
Έχει παρατηρηθεί σε όλες τις πολιτισμένες πόλεις του κόσμου, αλλά και της χώρας μας, πως, όταν ένας εμπορικός δρόμος είτε μονοδρομείται, είτε πεζοδρομείται, αυξάνεται η αγοραστική κίνηση στην περιοχή. Οι καταναλωτές έχουν την άνεση να κινηθούν ελεύθερα, να περπατήσουν, να κοιτάξουν τα εμπορεύματα πολλές φορές και να διαλέξουν με την ησυχία τους.
Ο συγκεκριμένος δρόμος έχει μετατραπεί σ’ ένα τεράστιο πάρκινγκ που τείνει να υποβαθμίσει όλη την περιοχή. Ο χώρος που κερδίθηκε από την μονοδρόμηση, έγινε αιτία, ώστε όχι μόνο να παρκάρουν αυτοκίνητα από τις δυο πλευρές του, αλλά να σταθμεύουν λοξά στο πεζοδρόμιο, αφήνοντας ελάχιστο χώρο στα αυτοκίνητα που υποχρεωτικά πρέπει να κινηθούν.
Χρειάζονται ειδικές επιδεξιότητες για να διασχίσει κανείς το δρόμο με αυτοκίνητο ιδίως τις πρωινές ώρες. Με τα πόδια είναι μάλλον αδύνατο να κινηθεί κάποιος. Πόσο μάλλον να βαδίσει με άνεση και να προσέξει τα καταστήματα της περιοχής. Η περιοχή έχει πολλά και ωραία καταστήματα. Χωρίς να ξέρω το ταμείο του καθενός, είμαι σίγουρη ότι υστερούν σε εισπράξεις από την υπόλοιπη αγορά, που υποτυπωδώς υπάρχει κάποια πεζοδρόμηση.
Δεν παραξενεύομαι που οι αρμόδιοι για την τάξη στην πόλη, δεν αντιδρούν. Ζουν ως συνήθως σε άλλο κόσμο απ’ ότι εμείς οι υπόλοιποι, και η αισθητική τους είναι ανύπαρκτη.
Αφήνοντας κατά μέρος την άσχημη αισθητικά εικόνα που δίνει η περιοχή –μοιάζει με μάντρα αυτοκινήτων- και το βαθμό του πολιτισμού μας που υποδεικνύει, αναρωτιέμαι, οι έμποροι και καταστηματάρχες της περιοχής γιατί δεν αντιδρούν. Γιατί επιτρέπουν τα αυτοκίνητα του καθενός να τους κρύβουν τα καταστήματα και να στερούν από τους καταναλωτές το δικαίωμα να περπατήσουν με άνεση και να ψωνίσουν;
Να αναφέρω για την ιστορία ότι στη περιοχή υπάρχουν –άσχετα αν λόγω των παρκαρισμένων αυτοκινήτων δεν τις βλέπουμε- οι προτομές δυο σημαντικών πολιτών αυτού του νησιού. Του γιατρού Ξενοφώντα Γρηγόρη και του Πέτρου – Φίλιππα Πανάγου.
Υπάρχει ακόμα το παραδοσιακό «μπακάλικο», των αδερφών Αραβανή. Είναι το μοναδικό στο νησί, από τα ελάχιστα σ’ όλη την Ελλάδα, που διαθέτει μια εξαιρετική μηχανή που κόβει καφέ με παραδοσιακό τρόπο. Πουλάει επίσης τρόφιμα -όσπρια κυρίως- μέσα σε όμορφα τσουβάλια, όπως παλιά.
Βιολέττα Σάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια