Από τον Απρίλη στο Νοέμβρη. 50 χρόνια από τη Χούντα

Η τοιχογραφία μιας εποχής, τραγικής και γελοίας.

Επίσκεψη ηθοποιών στο γραφείο του δικτάτορα. Διακρίνονται από αριστερά οι Δ. Παπαμιχαήλ, Κ. Μουσούρης, Ελ Χατζηαργΰρη, Αλ. Λειβαδίτης, Μ. Αρώνη, Λ. Κωνσταντάρας, Π. Ζερβός, Μ. Κοντού, Γ. Οικονομίδης. (από Vaios M.)

Αναμνηστική φωτογραφία μετά από δοξολογία (από Vaios M.)

Η ταράτσα της Μπουμπουλίνας

Από την τελετή των αποκαλυπτηρίων του αδριάντα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Γ. Παπαδόπουλος υποδέχεται την Κάθλην Σοφ. Βενιζέλου (από Vaios M.)

Με ψιλόβροχο στο δρόμο της (βασιλικής) εξορίας.

“Γιορτές πολεμικής αρετής” στο Καλλιμάρμαρο.

Ζάππειο. Φωτ. Nicholas Econopouly.

Παπαδόπουλος και Ωνάσης

Spyro Agnew και Tom Pappas, οι Ελληνοαμερικανοί στυλοβάτες του καθεστώτος

Τον Ιούλιο του 1967, σε μία χουντική φιέστα στα “Δειλινά”, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδούν σε πρώτη εκτέλεση τον ύμνο της Χούντας. Λίγες μέρες πριν, ο Μπιθικώτσης είχε λάβει την εξής επιστολή από τoν Μίκη Θεοδωράκη: «Γρηγόρη. Διάβασα με κατάπληξη ότι πρόκειται να τραγουδήσεις στα “Δειλινά” τον “Υμνο της Επαναστάσεως”.

Νομίζω ότι είσαι αρκετά μεγάλος για να καταλαβαίνεις τι πρόκειται να κάνεις. Πόσες ευθύνες επωμίζεσαι και σε τι σοβαρούς κινδύνους μπαίνεις. Κάθισε σπίτι σου με αξιοπρέπεια. Μην γκρεμίζεις με μια κλωτσιά αυτό που χτίσαμε μαζί τόσα χρόνια. Μην ακούς τους κερδοσκόπους και τους προσκυνημένους. Μη ρίχνεις στον βούρκο το όνομά σου και το όνομα των παιδιών σου, που σε λίγο θα ντρέπονται για σένα. Κάνε τον άρρωστο. Φύγε για το εξωτερικό.

Εκεί μπορείς ν’ αρχίσεις μια καινούργια καριέρα. Η Μελίνα σε περιμένει. Γιατί αν εσύ ο Μπιθικώτσης, το πρωτοπαλίκαρο του Θεοδωράκη, γίνεις επίσημος τραγουδιστής της Δικτατορίας τραγουδώντας αυτό το άθλιο κατασκεύασμα, θα πρέπει να ξέρεις ότι θα γίνεις ο πιο αχάριστος και τιποτένιος προδότης που γέννησε ο Λαός μας. Στο όνομα της φιλίας μας και για χάρη της γυναίκας σου, των παιδιών σου και όλων των αμέτρητων φίλων μας, σε ικετεύω να μ’ ακούσεις για τελευταία φορά. Μετά την Πέμπτη θα είναι αργά. Πάρα πολύ αργά».

Διονύσης Σαββόπουλος και Μάνος Λοίζος

Η 4η Αυγούστου του Κώστα Πλεύρη. Κάτω αριστερά, σε αποστολή στον Καντάφι

Ο Μίκης Θεοδωράκης στα εγκαίνια της πλατείας Γρ. Λαμπράκη στη Μπολόνια το 1973 (ΑΣΚΙ)

Η κηδεία του ‘Ελληνα φοιτητή Κώστα Γεωργάκη που αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα το 1970 (ΑΣΚΙ)

Διαμαρτυρία Ιταλίδων για την απελευθέρωση των γυναικών πολιτικών κρατούμενων (Δεξ.)

Γιορτή του ΠΑΜ στη Μελβούρνη το 1973. (ΑΣΚΙ)

Διαμαρτυρία το 1973. (ΑΣΚΙ)

Αντιδικτατορική διαδήλωση στο Δυτ. Βερολίνο το 1973 (ΑΣΚΙ)

Διαδήλωση στις ΗΠΑ το 1974 (ΑΣΚΙ)

Έκρηξη στην Αμερικάνικη Πρεσβεία το 1970

Διαδήλωση στο Παρίσι

Δήλωση του Γιώργου Σεφέρη κατά της δικτατορίας στο BBC στις 28 Μαρτίου του 1969

Θάνατος του Γιώργου Τσαρουχά, βουλευτή της ΕΔΑ, κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων στην ΚΥΠ της Θεσσαλονίκης (1968)

Δίκη αγωνιστών της Αριστεράς

Δίκη του Αλ. Παναγούλη (1968). (ΑΣΚΙ)

Κηδεία του Γ. Παπανδρέου (1968) (ΑΣΚΙ)

Οδοφράγματα στο μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου το 1973

Φυλακές Αβέρωφ. Λειτουργούσαν μέχρι το 1971

16 ετών μαθητής της Ε’ Γυμνασίου. Σκοτώθηκε από σφαίρα στις 17 Νοέμβρη του 1974 στην Πατησίων

Πολυτεχνείο

Ο Αντώνης Λιοναράκης καταθέτει στη δίκη των βασανιστών. ‘Ηταν κρατούμενος στο κελί 7 του ΕΑΤ-ΕΣΑ. Δίπλα, φωτογραφία του χώρου από τον ίδιο, τη μοναδική μέρα που ο Αβέρωφ επέτρεψε σε δημοσιογράφους την επίσκεψή του

Η δίκη των βασανιστών του ΕΑΤ-ΕΣΑ

Οι βασανιστές Πέτρου και Θεοφιλογιαννάκος

Η παρούσα δημοσίευση στηρίχθηκε στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, καθώς και στις ιστοσελίδες “Ιστορικές φωτογραφίες”, “‘Ελλη να ένα μήλο”, “Μενεξεδιά”, “Παραπολιτική”, κ.α

Πηγή: www.lifo.gr