HomeΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑΑυτοί που φεύγουν – Η θεία Μαργετούλα

Αυτοί που φεύγουν – Η θεία Μαργετούλα

Τη θεία Μαργετούλα τη θυμάμαι από τότε που κατάλαβα τον κόσμο. Όμορφη, λεπτή, μελαχρινή, καλοπροαίρετη. Φορούσε χωριάτικα όπως όλες οι συνομήλικές της. Ζούσε στα Καρφακάτα, μια γειτονιά των Ασπρογερακάτων, με την οικογένειά της, σε ένα μικρό σπιτάκι, με θέα και πολλή ζωή γύρω του. Αγαπούσε τον άνδρα της, το θείο μου Γεράσιμο και μαζί αγωνίζονταν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, τα ξαδέρφια μου Αποστόλη και Μαριάννα.

Κατέβαινε πολύ συχνά στο Φρυά και περνούσε από το σπίτι μας, να μας δει και να επιστρέψει στις δουλειές της, που ήταν πολλές. Μου έδινε καραμέλες και μου έλεγε να γίνω προκομμένη. Κάποια στιγμή οι επισκέψεις αραίωσαν. Έμαθα πως κατέβηκαν στη Χώρα, να δουλέψει και να πάνε Γυμνάσιο τα παιδιά. Έμενε σε ένα μικρό σπίτι απέναντι από τον Παντοκράτορα. Πάντα περνούσαμε από κει, όταν κατέβαινα Λευκάδα με τον πατέρα μου. Είχε μεγάλη αγάπη και αδυναμία στον αδερφό της. Ρωτούσε για όλους, μας έδινε ό,τι είχε, μας φιλοξενούσε στο μικρό εκείνο χώρο.

Αργότερα εργαζόταν στο Γηροκομείο, τότε ήταν καλύτερα τα πράγματα, είχαν μεγαλώσει και τα παιδιά, εγώ πήγαινα στο Θηλέων και συνέχεια την επισκεπτόμουν, μια και ήταν απέναντι. Μερικές φορές κατέβαινα νωρίς από το χωριό κι έπρεπε κάπου να περάσω την ώρα μου, ώσπου να αρχίσει το μάθημα. Δε θυμάμαι ποτέ από το στόμα της κάτι άσχημο, ούτε παράπονο για τη ζωή της. Ώσπου απέκτησαν δικό τους σπίτι και τα ξαδέρφια μου φύγανε για σπουδές. Ο θείος Γεράσιμος είχε μεγάλη χαρά, που σε γεώτρηση που έκανε βρήκε πολύ νερό κι έτσι θα μπορούσε να ποτίζει άνετα. Mας κάλεσαν να γνωρίσουμε το νέο τους απόκτημα, εκείνη με τα γέλια της κι ο θείος με το ποδήλατο και το νερό, ευτυχισμένοι.

Καθώς τα χρόνια περνούσαν, οι χαρές εναλλάσσονταν τις λύπες, μα η θεία Μαργετούλα δεν ξεχνούσε να μου τηλεφωνεί, να με συμβουλεύει, να ρωτάει και να αγωνιά για όλους κυρίως όμως για τον πατέρα μου και αδερφό της. Με καθαρότητα σκέψης ως το τέλος, αυτό που επήλθε πριν λίγο καιρό. Κι εγώ, μην μπορώντας διαφορετικά να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την αγάπη και την καλοσύνη της, αποτύπωσα ελάχιστες εικόνες από τη ζωή της, τη ζωή μας, με αφορμή το μνημόσυνο που θα γίνει την Κυριακή 11 Μάρτη, για τις σαράντα μέρες από το θάνατό της.

Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου

Προηγουμενο αρθρο
Τα Ιόνια νησιά είναι ο πλέον δημοφιλής τουριστικός προορισμός για τους Σέρβους
Επομενο αρθρο
Τα δρομολόγια της γραμμής Καστός-Κάλαμος-Μύτικας-Νυδρί

1 Σχόλιο

  1. n v thermos
    6 Μαρτίου 2018 at 14:22 — Απάντηση

    elafri to homa pou ti skepazi ta sylipitiria mas sti mariana kai stin ikogenia tis nina thermos

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.