HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΕιδυλλιακά μέχρι που…

Ειδυλλιακά μέχρι που…

Ήμασταν στη Λυγιά. Όλα όμορφα, τέλεια, ονειρικά μέχρι που γύρω στις 7μ.μ. έρχεται μία έντονη μυρωδιά καμένου. Στο βάθος η πόλη τυλιγμένη στον καπνό. Σύντομα το τοξικό νέφος ταξίδεψε μέχρι τη Λυγιά και συνέχισε τον δρόμο του νότια.

Η ανταπόκριση της πυροσβεστικής ήταν άμεση και γρήγορα η φωτιά κόπασε. Μέσα σε 40 περίπου λεπτά η ατμόσφαιρα είχε καθαρίσει ξανά.

Ωστόσο, στο μέχρι πριν λίγο ειδυλλιακό τοπίο, κότερα έτρεχαν με μηχανές και πανιά να ξεφύγουν από το τοξικό νέφος καπνού που τους πέτυχε μέσα στον δίαυλο.

6-16

Λουόμενοι εξαφανίστηκαν καθώς δεν μπορούσαν να ανασάνουν. Η μυρωδιά είναι φρικτή, το νιώθεις ότι σε δηλητηριάζει.

Δεν είναι εικόνα αυτή τουριστικού νησιού και φυσικά ούτε για τους κατοίκους είναι επιτρεπτή κατάσταση. Είναι κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.

Έχω επισκεφτεί τον χώρο Φλεβάρη, εποχή δηλαδή που οι βροχές έχουν ποτίσει το έδαφος και η υγρασία της ατμόσφαιρας είναι υψηλή. Ακόμη και τότε βλέπεις λίγο καπνό να βγαίνει από το εσωτερικό της χωματερής. Ουσιαστικά, δεν σβήνει ποτέ, το εσωτερικό του όγκου είναι σαν μία θράκα που αναζωπυρώνεται όταν η ξηρασία της ατμόσφαιρας, η υψηλή θερμοκρασία και ο άνεμος δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες.

Μια και η αποκατάσταση του ΧΑΔΑ δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει μέσα σε μια εβδομάδα ή ένα μήνα, προτείνω για την περίοδο του καλοκαιριού, που οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και ο κίνδυνος ανάφλεξης μεγάλος, να περνάει κάθε λίγες μέρες η πυροσβεστική με την αντλία και προληπτικά να καταβρέχει τον όγκο των απορριμμάτων, ώστε τουλάχιστον να μειώνεται ο κίνδυνος.

Η πυροσβεστική υπηρεσία έχει την εμπειρία να υπολογίσει κάθε πόσες μέρες θα ήταν απαραίτητο αυτό ώστε να μην αναζωπυρώνεται ο εσωτερικός πυρήνας του όγκου των σκουπιδιών. Δεν έχουμε φτάσει ακόμη στην περίοδο των υψηλότερων θερμοκρασιών, έχουμε κάμποσες επίφοβες μέρες μπροστά μας.

Είναι το ελάχιστο μέτρο πρόληψης που μπορεί να παρθεί άμεσα για την προστασία της υγείας των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού, όχι μόνο της πόλης αλλά και των παραλιακών οικισμών. Ειδικά αυτοί που τους πετυχαίνει στη θάλασσα, τουρίστες και επαγγελματίες, δεν μπορούν καν να προστατευτούν γρήγορα, καθώς η μετακίνηση στη θάλασσα έχει τις δικές της ταχύτητες. Ας γίνει τουλάχιστον κάτι άμεσο και απλό.

Τέλος, για τους ίδιους τους πυροσβέστες είναι καλύτερα να προλαμβάνουν την φωτιά πάρα να ανασαίνουν αυτό το δηλητήριο.

Ελένη Κατωπόδη

Προηγουμενο αρθρο
Ακόμα μια φωτιά στη χωματερή
Επομενο αρθρο
Θανάσης Καββαδάς: Το πρόβλημα με τα σκουπίδια απαιτεί ρεαλιστική αντιμετώπιση

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.