Ενα απίστευτο ντοκουμέντο: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μιλάει στην κάμερα και ξεσπά σε γέλια
Ενα ψηφιακό βίντεο από το αρχείο του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας μας ταξιδεύει 90 χρόνια πίσω στον χρόνο. Οταν ο εμβληματικός ηγέτης της Ελλάδας οδηγούσε τη χώρα σε μια (εν πολλοίς άγνωστη) διπλωματική επιτυχία και μιλούσε ευδιάθετος στην κάμερα
Είναι μια ηχώ από ένα σχεδόν άγνωστο, αλλά τόσο δικό μας, παρελθόν. Ολοι ξέρουμε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, αλλά πόσοι έχουμε ακούσει τη φωνή του; Ολοι ξέρουμε τι σπουδαία κατόρθωσε μετασχηματίζοντας τη χώρα μας σε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, αλλά πόσοι γνωρίζαμε τι κατάφερε στη Χάγη το καλοκαίρι του 1929; Ολοι, τέλος, είχαμε την εικόνα ενός σοβαρού, μετρημένου πολιτικού, αλλά πόσοι μπορούσαμε να τον φανταστούμε να γελάει –και μάλιστα on camera;
Αυτή η ευκαιρία μας δίνεται μέσω από ένα σπάνιο ντοκουμέντο που ήρθε στο φως από τον ιστορικό ερευνητή Πάνο Σωτηρίου ο οποίος βρήκε στα αρχεία του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας των ΗΠΑ, μια δήλωση του Ελευθέριου Βενιζέλου μπροστά στην κάμερα!
Σε αυτή τη δήλωση ο Βενιζέλος μιλάει στα αγγλικά. Εμφανίζεται ευδιάθετος και με χιούμορ. «Παίζει» με την κάμερα, ενώ σε κάποιο σημείο χάνει τα λόγια του, και ξεσπά σε γέλια.
Σε κάθε περίπτωση το ηλικίας 90 ετών στιγμιότυπο είναι ένα απίστευτο ντοκουμέντο. Αποδεικνύει μεταξύ άλλων πόσο ο Βενιζέλος ήταν ένας ηγέτης ανοιχτός στα νέα μέσα και στις νέες τεχνολογίες. Και δυστυχώς αποδεικνύει και το πόσο η ελληνική ιστοριογραφία και τεκμηρίωση έχει αμελήσει να καταγράψει στιγμές της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας –ευτυχώς που το κάνουν για εμάς αμερικανικά πανεπιστήμια…
Ένα ιστορικό βίντεο, σημερινή μου ανακάλυψη από τις συλλογές του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας.Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο περιθώριο της Συνδιάσκεψης της Χάγης κινηματογραφεί έναν λόγο στα αγγλικά. Το βίντεο με τον Βενιζέλο να μιλάει αγγλικά αποτελεί από μόνο του ένα τρομερό οπτικοακουστικό τεκμήριο. Αυτό όμως που το κάνει ιστορικό είναι πως στο τέλος του ο Βενιζέλος χάνει τα λόγια του, περίπου σαν σαρδάμ, ξεκαρδίζεται στα γέλια και φαίνεται να λέει κάτι στον άνθρωπο πίσω από την κινηματογραφική μηχανή. Εκεί το βίντεο τελειώνει. Πάντως με αυτά που πέτυχε στη Χάγη και εγώ θα γελούσα.Λίγα λόγια για τη Συνδιάσκεψη της Χάγης τον Αύγουστο του 1929.Από το 1920, εκτός από κάποια διαλείμματα, ο Βενιζέλος ζούσε αυτοεξόριστος στο Παρίσι. Το 1927 επιστρέφει στα Χανιά ανακαινίζει το σπίτι του στη Χαλέπα και το 1928 θριαμβεύει στις βουλευτικές εκλογές και γίνεται ξανά Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Όταν επανήλθε στην εξουσία, σχεδόν το 30% του πληθυσμού της χώρας, περίπου 1.400.000 άνθρωποι, ήταν πρόσφυγες. Το μέγεθος της τραγωδίας μπορεί να το υπολογίσει κανείς αν φαντασθεί στη σημερινή Ελλάδα να φθάνουν ξαφνικά 3.000.000 Έλληνες άστεγοι και χωρίς ελάχιστη περιουσία. Το βάρος της αποκατάστασης αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων ήταν δυσβάσταχτο ακόμα και για μια πανίσχυρη οικονομία· πόσο μάλλον για την Ελλάδα, που είχε μεταβληθεί σε μια πάμφτωχη χώρα με εξαθλιωμένους ανθρώπους, σημαδεμένους από την καταστροφή. Ο Βενιζέλος έθεσε σε εφαρμογή ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα ανοικοδόμησης της χώρας. Για πρώτη φορά Ελληνική Κυβέρνηση μελέτησε και επεξεργάστηκε ένα μακροπρόθεσμο εθνικό σχέδιο, το οποίο συνδύαζε τη δραστική οικονομική εξυγίανση, την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας και την εξυπηρέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Αυτοί οι στόχοι προϋπέθεταν: πολιτική σταθερότητα, αποκατάσταση του διεθνούς κύρους της Ελλάδας, σταθεροποίηση του νομίσματος και εκτέλεση μεγάλων αναπτυξιακών έργων. Σε κάθε περίπτωση όμως προείχε η έξοδος της χώρας από τη διεθνή απομόνωση και ανυποληψία, δεδομένου ότι οι σχέσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής και τα βαλκανικά κράτη ήταν στο χαμηλότερο επίπεδο. Η Ιταλία του Μουσολίνι φερόταν με ταπεινωτικό τρόπο, ενώ η Γιουγκοσλαβία ήγειρε απαράδεκτες αξιώσεις στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Με την Τουρκία υπήρχαν τεράστιες εκκρεμότητες, ενώ με τη Βουλγαρία τυπικώς υπήρχε καθεστώς εμπόλεμης κατάστασης. Η αποκατάσταση ομαλών σχέσεων με τις Μεγάλες Δυνάμεις και τις Βαλκανικές χώρες ήταν το πρώτο μεγάλο επίτευγμα του Έλληνα Πρωθυπουργού. Το επόμενο μεγάλο βήμα έγινε και πάλι εκτός συνόρων. Ο Βενιζέλος πέτυχε στη Χάγη το 1929 αυτό που δεν έχουν καταφέρει όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις από το 1945 μέχρι σήμερα, σε σχέση με τις απαιτήσεις της Ελλάδος απέναντι στη Γερμανία. Με αριστοτεχνικούς διπλωματικούς χειρισμούς και με όπλο το διεθνές του κύρος, κατόρθωσε να γίνει η Ελλάδα ο κύριος δικαιούχος των ανατολικών πολεμικών επανορθώσεων από τις ηττημένες χώρες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (Γερμανία, Αυστρία κ.λπ.) και μάλιστα σε ποσοστό 75%. Παράλληλα, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της Γαλλίας, ανέτρεψε προηγούμενη συμφωνία που είχε συναφθεί από την Οικουμενική Κυβέρνηση και επέβαλε νέα ευνοϊκή ρύθμιση των ελληνογαλλικών χρεών. Οι διακανονισμοί αυτοί αποτελούν μοναδική περίπτωση στην ιστορία της νεότερης Ελλάδος, αφού για πρώτη και τελευταία φορά τα έσοδα της χώρας από τις πολεμικές επανορθώσεις ξεπέρασαν κατά πολύ τα έξοδα για την εξυπηρέτηση των πολεμικών δανείων που είχε συνάψει η Ελλάδα με τους συμμάχους. Η σημασία της επιτυχίας του Βενιζέλου στη Χάγη και η ανακούφιση που επέφερε αυτή στην οικονομία μπορεί να γίνει αντιληπτή αν ληφθεί υπόψη ότι την περίοδο εκείνη το 37% των ετήσιων τακτικών εσόδων διοχετεύονταν στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, με συνέπεια τη δραματική μείωση των διαθέσιμων πόρων για ανάπτυξη και κοινωνική πολιτική. Η σταθεροποίηση του νομίσματος και η εξυγίανση της οικονομίας ήταν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να λάβει η χώρα δάνεια ώστε να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα τα οποία είχε ανάγκη. Προς την κατεύθυνση αυτή στράφηκε η Κυβέρνηση Βενιζέλου, σε συνδυασμό με την περιστολή των δαπανών με πρώτο θύμα τις τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες, τις οποίες εξακολουθούσε να πραγματοποιεί ακόμα η Ελλάδα. πηγή κειμένου Χανιώτικα νέαπηγή βίντεο MIRC@sc.edu
Gepostet von Panos Sotiriou am Montag, 25. März 2019
Ο Βενιζέλος είχε κάθε λόγο να είναι ευδιάθετος. H Συνδιάσκεψη της Χάγης, το καλοκαίρι του 1929, ήταν ένα διπλωματικό ορόσημο, που έχει ξεχαστεί από την ιστορική καταγραφή, μέσα στη δίνη του Μεσοπολέμου και στην επερχόμενη τότε μεγάλη οικονομική κρίση. Και όμως υπήρξε κομβική, ιδίως για τη χώρα μας.
Σε αυτή τη διάσκεψη ένας εκ των πρωταγωνιστών υπήρξε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος είχε επιστρέψει στην εξουσία στην Ελλάδα –ύστερα από την αυτοεξορία του στο Παρίσι καθ’ όλη σχεδόν τη δεκαετία του 1920– και είχε αναλάβει από το 1928 το τιτάνιο έργο να ανατάξει τη χώρα μετά την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής και την υποδοχή 1.400.000 προσφύγων.
Ηταν σε εκείνη τη διάσκεψη στην ολλανδική πόλη, όπου ο Βενιζέλος επέδειξε το διπλωματικό μεγαλείο του. Με αριστοτεχνικούς χειρισμούς και με όπλο το διεθνές του κύρος, κατόρθωσε όχι μόνο να βγάλει την Ελλάδα από τη διεθνή της απομόνωση αλλά να την καταστήσει κύριο δικαιούχο των ανατολικών πολεμικών επανορθώσεων από τις ηττημένες χώρες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (Γερμανία, Αυστρία, Βουλγαρία ) και μάλιστα σε ποσοστό 75%.
Το μέγεθος αυτής της διπλωματικής επιτυχίας γίνεται αντιληπτό πέραν όλων των άλλων και από το γεγονός ότι για πρώτη (και δυστυχώς τελευταία) φορά στην Ιστορία, τα έσοδα της χώρας από τις πολεμικές επανορθώσεις ξεπέρασαν κατά πολύ το κόστος της εξυπηρέτησης των πολεμικών δανείων που είχε συνάψει η ίδια με τους συμμάχους της.
Πηγή: Protagon.gr
The Author All posts
Δεν υπάρχουν σχόλια