Ετούτο πάλι … ατάραχο!

Σήμερα στο δρόμο μετά το Κάστρο και λίγο πριν τη Γύρα, σταμάτησα και τράβηξα κατά τη θάλασσα. Δυνατός ο αέρας και τα κύματα τεράστια. Προσπάθησα να τραβήξω φωτογραφίες και ο αέρας κουνούσε τα χέρια μου. Μέχρι που το είδα. Στεκόταν δίπλα στο κύμα ατάραχο. Είμαι σίγουρη ότι κι αυτό με είδε. Μου έριξε τουλάχιστον δυο τρεις ματιές. Κοίταξε προς τη μεριά της θάλασσας, κοίταξε προς το ΤΑΟΛ, κοίταξε κι εμένα και με την ησυχία του βάδισε και κάθισε πάνω στα μικρά βραχάκια απολαμβάνοντας το θέαμα.