HomeΕΛΙΞΗΡΙΑ ΜΝΗΜΗΣΕφημερίδεες!

Εφημερίδεες!

agora lefkadas

«… Εκεί στην κεντρική αγορά της Λευκάδας….Όλα εντελώς διαφορετικά…

Η πόλη είχε δύο εφημεριδοπώλες. Για να μην μπλέκονται λοιπόν, χώρισαν το «παζάρι»,… σε δύο τομείς. Σημεία αναφοράς δύο εκκλησίες. Κέντρο ορίστηκε ο ναός του Παντοκράτορα. Από τον Παντοκράτορα μέχρι τον Άγιο Μηνά απλωνόταν η επικράτεια του νεότερου εφημεριδοπώλη…

Από τον Παντοκράτορα και κάτω απλωνόταν το γκουβέρνο του άλλου, του μεγαλύτερου. Νέοι, βέβαια, ήταν και οι δύο τότε. Ο μεγαλύτερος έπαιρνε λιγότερες εφημερίδες στη μασχάλη, γιατί η πηγή του ανεφοδιασμού του ήταν κοντά στο ιστορικό βιβλιοπωλείο της πόλης, που ήταν και πρακτορείο εφημερίδων.

Αντίθετα ο νεότερος, επειδή ήταν υποχρεωμένος να ξεμακραίνει μέχρι το ΚΤΕΛ, φορτωνόταν πιο πολύ. Κουβαλούσε έναν τεράστιο όγκο εφημερίδων και περιοδικών περασμένον στη μασχάλη με τη βοήθεια ενός λουριού.

berger 002
Εικονίζεται ο Νίκος Γεράρδης με το κάρο του. Η φωτογραφία είναι του 1982; Φωτογράφος είναι ο Fritz Berger. Η φωτογραφία δημοσιεύεται για πρώτη φορά.

Του ζήταγες την εφημερίδα και με μια επιδέξια κίνηση του ελεύθερου χεριού την ξετρύπωνε άσφαλτα από τον μπόγο και σου την έτεινε, χωρίς να σε κοιτάζει, γιατί συνέχισε να διαλαλεί σε ορισμένα τακτά διαστήματα το εμπόρευμά του και να έχει στραμμένη την προσοχή του σε νέους πελάτες…

Ψηλά από ένα μπαλκόνι της αγοράς τούς παρακολουθούσα. Έβγαιναν φορτωμένοι από το βιβλιοπωλείο. Κάτω μακριά ο νεότερος. Με το έβγα άρχιζε να διαλαλεί: Ακρόπολη, Καθημερινή, Ελευθερία, Αυγή…Πιο πάνω και πιο κοντά μου, ο άλλος στο δικό του ρεπερτόριο, απ’ το οποίο μου εντυπώθηκε το βασικό σουξέ: Οι καθημερνές των Α’θνών. …

Αλλά το ρεπερτόριο των συμπαθών βιοπαλαιστών ήταν ανεξάντλητο. Εμπλουτιζόταν συνεχώς με νέα σουξέ. Άκουγα με απορία τις πρωτότυπες αρθρώσεις, τους εφευρετικούς τονισμούς, αλλού τον πολλαπλασιασμό των φθόγγων και αλλού την εξαφάνισή τους: Εεεεφημερίδεεεές! Το ρομάντσοοοο… Η Φαντασία… Λαχείο Σ’ντκτών… το Κρατ’ κό… Το λαϊκό λαχείο.

Η συνάντηση με τον πελάτη σήμαινε μια μικρή αναστολή των εκφωνήσεων. Στιγμιαία στάση, στάση εν κινήσει καλύτερα. Και πάντα η επιδέξια κίνηση του δεξιού χεριού, που ξετρυπώνει με αυτοπεποίθηση από τον μπόγο της αριστερής μασχάλης το αιτούμενο έντυπο, η παραλαβή του αντιτίμου, η ενθυλάκωσή του, η συνέχιση της πορείας…»*

*Απόσπασμα από το ομώνυμο διήγημα του Δημήτρη Τσερέ. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο του «Άγριο Ροδάκινο», εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2010. ISBN 978-960-336-572-3

Προηγουμενο αρθρο
Δήλωση του Θεόδωρου Γαλιατσάτου
Επομενο αρθρο
Η... βαριά βιομηχανία του τουρισμού: εισπράξεις 489,1 εκατ. ευρώ, πλεόνασμα 73 εκατ. ευρώ

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.