Ημέρα μνήμης και στοχασμού
27 Φεβρουαρίου 1943! Τη μέρα τούτη αφήνει την τελευταία του πνοή στον επίγειο κόσμο, ο ογδοντατετράχρονος δημιουργός του Δωδεκάλογου του Γύφτου, ποιητής Κωστής Παλαμάς και οδεύει προς την κοινωνία των αγγέλων για να συναντήσει τον Άλκη του και τη σύντροφο της ζωής, που είχε φύγει κάποιες μέρες νωρίτερα.
Το θλιβερό άγγελμα του θανάτου διαδόθηκε σαν αστραπή στην υπόδουλη Αθήνα και την άλλη μέρα πρωί-πρωί γέμισε το πρώτο Νεκροταφείο της Αθήνας από πλήθος κόσμου που ήθελαν να τον κατευοδώσουν.
Η πνευματική διανόηση του τόπου είναι παρούσα! Ανάμεσα σ’ αυτούς και ο Άγγελος Σικελιανός.
Όταν τέλειωσε η επικήδεια ακολουθία από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, ο μεγάλος Λευκαδίτης ποιητής με τη βροντερή φωνή του εκφώνησε το δικό του επικήδειο λόγο:
Ηχήστε, οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα, πέρα ως πέρα…
βογγήστε, τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθήτε στον αέρα!
……………………………………………………………………………………………………..
Στο άκουσμα αυτών των στίχων η σκλαβωμένη Αθήνα ανασκιρτά. Περιμένει να ακούσει και κάτι άλλο. Κι έγινε όπως ο λαός ποθούσε και με λαχτάρα περίμενε.
Όταν το φέρετρο κατέβαινε στον τάφο, ο λαός χειροκροτεί και ο λογοτέχνης Γ. Κατσίμπαλης, αψηφώντας τον εχθρό, ακούεται, σε κάποια διακοπή των χειροκροτημάτων, να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο.
Το έναυσμα δόθηκε! Ο λαός «βροντερά» τραγουδά μαζί του τον Ύμνο στην Ελευθερία. Και αμέσως γίνεται τούτος ο ύμνος ξέσπασμα οργής ενάντια στον τύραννο και προάγγελος της λευτεριάς!
Η τελευταία σπονδή
Στη φωτογραφία, που είναι ανηρτημένη στο Γραφείο της ΕΛΜ, δίπλα στο Σικελιανό, που ρίχνει το συχώριο του στον Παλαμά, η Μαρίκα Κοτοπούλη αριστερά, ο Κατσίμπαλης δεξιά και στο άκρο δεξιά η ποιήτρια Κλεαρέτη Δίπλα Μαλάμου.(Τη φωτογραφία αυτή προσέφερε στην ΕΛΜ ο Δικηγόρος κ. Νίκος Κ. Κατηφόρης)
Θανάσης Μελάς
The Author All posts
1 Σχόλιο
“Κάθε που η Ελλάδα ταπεινωμένη γονατίζει, οι Θεοί της Ελλάδος στεφανώνουν ένα Ποιητή!”
Ο Θεϊκός Παλαμάς, θα πάρει στην… πλάτη του μια πτωχευμένη, ηττημένη στον ΕλληνοΤουρκικό Πόλεμο του 1897 και ταπεινωμένη Ελλάδα, μία Ελλάδα κάτω από το άχθος του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου και των Προγραμμάτων – Μνημονίων Εποχής, για να της δώσει, με τον Λόγο και το Τραγούδι του, την Ελπίδα και την Εθνική Πίστη!
Σήμερα,
Ψάχνουμε, εναγωνίως, για τον Λόγο, για το Τραγούδι και τον Ποιητή!