Η αναιδής δημοσιογραφία

Η αναιδής δημοσιογραφία

Σύμφωνα με το λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, αναιδής είναι εκείνος που συμπεριφέρεται χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή, ο αδιάντροπος και ξετσίπωτος και ταυτόχρονα αναίσχυντος και θρασύς.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιες ιδιότητες που τους χαρακτηρίζουν πχ. η αμφιβολία και η επιφυλακτικότητα χαρακτηρίζει τους σοφούς επιστήμονες, η μεγαλοψυχία τους εθελοντές, η σεμνότητα και ο ανθρωπισμός τους αγωνιστές.

Η εμπάθεια και η θρασύτητα είναι τα κλασικά γνωρίσματα των αναιδών.
Μισούν ότι αντιπροσωπεύει την αντίσταση και την αξιοπρέπεια.

Την αντίσταση και την αξιοπρέπεια των Λευκαδιτών εξέφρασε, μαζί με άλλους και το Εργατικό Κέντρο, για την γνωστή πια παγκοσμίως απαγόρευση κυκλοφορίας στο Σκορπιό, έπειτα από επιθυμία του ιδιοκτήτη.
Οι αντιδράσεις αυτές εκνεύρισαν κάποιους, που το «πήραν πάνω τους» και ξιφούλκησαν κατά των αντιδρώντων, ρίχνοντας λάσπη (και απ’ ότι έχει ο καθένας δίνει) και μάλιστα συκοφαντώντας τους αντιδρώντες. Τι κι’ αν διαψεύδονται, αυτοί το βιολί τους (συκοφαντία) , παίξε- παίξε κάτι θα μείνει.

Προκειμένου να υπερασπισθούν τις απαγορεύσεις που ζήτησαν και έλαβαν οι ολιγάρχες, υμνούν τα θετικά αποτελέσματα της παρουσίας τους, με την μέγιστη δουλοπρέπεια… «σιγά μην βγάλουμε τα μάτια μας με τα χέρια μας»!!!

Στην ίδια ρότα και κάποιοι γνωστοί οσφυοκάμπτες, που ξερογλείφονται σαν τους σκύλους δίπλα από το τραπέζι των κροίσων, αναμένοντας κάποιο κόκκαλο.. Κάτι να γλείψουν βρε αδερφέ κι’ ας φραχτεί και λίγη θάλασσα, φτάνει να… Αρμενίζει με ασφάλεια ο αφέντης. Κάνουν και πλακίτσα άμα λάχει με τον… «θαλάσσιο τροχονόμο». Φαίνεται χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά.

«Του κόσμου τα περιπαίσματα, τον κόσμο περιπαίζουν» που λέει ο λαός.

Βέβαια η αιδημοσύνη στις μέρες μας είναι σπάνιο χαρακτηριστικό και αφορά ανθρώπους με αυτογνωσία και ανιδιοτέλεια, ενώ η αναίδεια ενδημεί πολλάκις στα πέριξ της εξουσίας δώματα.

Σε αυτό τον τόπο η ιστορία όλων μας είναι γνωστή. Ο κόσμος γνωρίζει και αυτούς που συνέδεσαν τη ζωή τους με τον αγώνα για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού, γνωρίζει και τους τυχάρπαστους, τους ιδιοτελείς και τους γυμνοσάλιαγκες.

Οι εργαζόμενοι και ο λαός αγωνίζονται, για να μην τους κλέβουν τον ιδρώτα, για να έχουν κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες υγείας – πρόνοιας με την δουλειά τους και δεν περιμένουν δωρεές από τον κάθε ολιγάρχη, από αυτούς … «που αρπάνε το φαί απ’ το τραπέζι».

Σ’ αυτές τις καταστάσεις έρχονται στη θύμηση οι πάντα επίκαιροι στίχοι του Κώστα Βάρναλη από το ποίημα «Ελεύθερος Κόσμος»

Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,
της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,
και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι,
του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα!

Σταματέλλος Νίκος
Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λευκάδας
21-10-2015