HomeΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑΗ Κατερίνα Λιβιτσάνου-Ντάνου για το βιβλίο «Ασημένια Μάτια»

Η Κατερίνα Λιβιτσάνου-Ντάνου για το βιβλίο «Ασημένια Μάτια»

(Η τοποθέτηση της Κατερίνας Λιβιτσάνου – Ντάνου στην παρουσίαση του βιβλίου «Ασημένια μάτια», της Ιουλίας Ιωάννου, που έγινε στο Αγρίνιο, στις 8 Νοεμβρίου 2017)

«AΣΗΜΕΝΙΑ ΜΑΤΙΑ» το νέο μυθιστόρημα της Ιουλίας Ιωάννου
2η παρουσίαση στο Αγρίνιο, Τετάρτη 8-11-2017

Την Ιουλία Ιωάννου τη γνώρισα από την προσωπική της ιστοσελίδα vivlio-life.gr και από τα δύο μυθιστορήματά της ( Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα 2015, Απώλειες 2016), που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Λιβάνη». Αναπτύξαμε μια σχέση αμοιβαίας εκτίμησης και φιλίας. Έμεινα εντυπωσιασμένη από τη φαντασία και τη δυνατή πλοκή στα δυο προηγούμενα βιβλία της που διάβασα. Στο vivlio-life είδα πριν λίγο καιρό την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου από τις εκδόσεις «πνοή», με τίτλο «ασημένια μάτια». Εντυπωσιάστηκα από το εξώφυλλο και τον τίτλο «ασημένια μάτια», το κέντρο μιας ιστορίας που βρίσκεται ανάμεσα στο μυστήριο και τη φαντασία, στο άγνωστο και την περιπέτεια, γύρω από την οποία πλέκεται ο μύθος του ερωτικο-κοινωνικού μυθιστορήματος, ενός βιβλίου που διαβάζεται με κομμένη την ανάσα, με αγωνία για την εξέλιξη των γεγονότων και την τύχη των ηρώων του, καλών ή όχι, λογικών ή άπληστων και αχόρταγων. Για όλους η ζωή επιφυλάσσει εκπλήξεις, η ύβρη οδηγεί στην τιμωρία ή από την άλλη ο έντιμος αγώνας στην επιβράβευση και τη δικαίωση. Η χαρά μου υπήρξε εμφανής, όταν μου πρότεινε να ασχοληθώ με την παρουσίαση του βιβλίου και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.

Η συγγραφέας αναφέρεται στην αρχή του μυθιστορήματος στην αξία του βιβλίου, γιατί «μπορεί εμείς να είμαστε περαστικοί απ’ αυτή τη ζωή, όμως θα υπάρχει η ιστορία μας» και στο σημείωμά της στο τέλος γράφει «όπως αγαπάς κάθε παιδί σου ξεχωριστά, όπως κοιτάζεις στα μάτια του ένα ξεχωριστό κομμάτι, έτσι και κάθε δημιούργημά σου είναι μοναδικό και κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου». Ένα ακόμη βιβλίο λοιπόν, ένα μαγευτικό ταξίδι, που ο καθένας βρίσκει δικά του στοιχεία , αισθάνεται έντονα συναισθήματα, αντίθετα μεταξύ τους πολλές φορές, αναζητά τη δική του κάθαρση και τη λύτρωση των ηρώων που αδικούνται και ταλαιπωρούνται ή την αυστηρή τιμωρία των αυθαιρετούντων, των βιαστών, των άπληστων, που οδηγούνται σε άνομες πράξεις, προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερα.

Από άποψη δομής στις 332 σελίδες του διακρίνουμε: τον πρόλογο, που είναι η σελίδα 262 σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, στιγμή καθοριστική για την εξέλιξη, 21 κεφάλαια σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση εκτός από το 8ο, που τιτλοφορούνται με τα ονόματα των προσώπων, που έχουν κάθε φορά κυρίαρχο ρόλο και τον επίλογο , μια άλλη εκδοχή με τα ερωτηματικά της. Οι μονόλογοι των ηρώων δυνατοί και πάντα φιλοσοφημένοι, οι διάλογοι περιεκτικοί και ουσιώδεις, χωρίς να κουράζουν και να επαναλαμβάνονται. Οι περιγραφές παραστατικές, ζωντανές και επιβλητικές, δίνουν κάθε φορά τα κύρια χαρακτηριστικά ενός ήρωα, συμβάντος ή τόπου. Εδώ ταξιδεύουμε σε πολλές πόλεις ή περιοχές: στο Ναύπλιο, την Κόρινθο, την Αθήνα, τη Χαλκίδα, τα Γιάννενα, την Πρέβεζα, τη Θεσσαλονίκη, την Καισαριανή, στο Βλοχό της Αιτ/νίας, την Κωνσταντινούπολη.

Με τον τρόπο αυτόν το ταξίδι αποκτά ενδιαφέρον, μια και η πλοκή είναι σύνθετη, η δράση είναι περίπλοκη και οι εξελίξεις καταιγιστικές.

Διαβάζοντας τα «ασημένια μάτια» βρήκα στοιχεία για την ιστορία του Ναυπλίου και το Μπούρτζι, τις ομορφιές της Χαλκίδας γύρω από τον πορθμό του Ευρίπου, τις ιδιαίτερες παραλίες της Πρέβεζας, τα μνημεία της Κων/λης και το Βόσπορο, κυρίως όμως για το δικό μας Βλοχό και τη γύρω περιοχή, με το επιβλητικό φυσικό περιβάλλον των γύρω βουνών και χωριών, του Κάστρου, του Μοναστηριού της Παναγίας, της λίμνης Τριχωνίδας που φαντάζει στον επισκέπτη σα μια γαλήνια θάλασσα, που τον καθηλώνει και τον ηρεμεί. Το κυνήγι ενός αμύθητου θησαυρού στην κοιλιά του βουνού, μια παλιά προφητεία, ιστορίες των ντόπιων που διαδίδονται από στόμα σε στόμα, παίζουν καθοριστικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων( αποσπάσματα σελ. 165 και 230).

«Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον» είναι μια αρχαία ρήση που κυριαρχεί στις ζωές των πρωταγωνιστών , με καθοριστικό παράγοντα τον έρωτα, την αληθινή αγάπη που δίνει ελπίδα και ενδιαφέρον για δικαίωση του αγώνα τους. Η Νίκη, ο Ντεμίρ, ο Θεόφιλος, η Στέλλα, ο Νίκος, η Αρετή, η Ανθή, ο κυρ-Θανάσης, ο Δημήτρης, ο Γρηγόριος ή πατήρ Γρηγόριος, ο Εζέλ είναι μερικά από τα ονόματα, που μας συντροφεύουν σ’ αυτό το συγκλονιστικό ταξίδι, για το οποίο δε θ’ αναφερθούν λεπτομέρειες. Θα πω μόνο ότι θαύμασα τη Νίκη , που αντιστάθηκε στο σκληρό πρόσωπο της ζωής, που αναζήτησε τη φυγή και την ελευθερία της, ονειρεύτηκε τον τέλειο έρωτα και τελικά τον βρήκε στα μάτια του Ντεμίρ και έζησε την πολυπόθητη μητρότητα. Επίσης, υπάρχει ένα βιβλίο γραμμένο αιώνες πριν, που αποκαλύπτει τη φοβερή προφητεία με το στόμα ενός καλόγερου στον εξαφανισμένο Ντεμίρ, ο οποίος έχει σπουδαίο ρόλο να διαδραματίσει. Όσο για τα ασημένια μάτια , τι ακριβώς συμβαίνει; Θα μπουν στη σωστή τους θέση και από ποιον άραγε;

Πολλά είναι τα θέματα, που απασχολούν τη συγγραφέα στο μυθιστόρημα: Η πολύτεκνη οικογένεια, που αδυνατεί να μεγαλώσει τα πολλά παιδιά που αποκτά χωρίς προγραμματισμό, καταλήγει πολλές φορές να τα δώσει σε ιδρύματα ή να τα αφήσει κάπου. Μεταξύ των μελών της δημιουργούνται διαφωνίες, που ιδιαίτερα τη μητέρα οδηγούν σε άσχημες καταστάσεις και ψυχολογικά προβλήματα. Εκείνα μεγαλώνουν σε οικογένειες ή σε ιδρύματα, χωρίς την αγάπη και τη θαλπωρή των γονιών τους, ειδικά τα κορίτσια παντρεύονται συντρόφους, που τα εκμεταλλεύονται και τα κακοποιούν. Εάν δεν αποκτήσουν παιδιά, τα πράγματα είναι χειρότερα. Η φυγή είναι η έσχατη λύση για αναζήτηση νέας ζωής, που σε ορισμένες περιπτώσεις τους χαρίζει τον αληθινό έρωτα, ενώ ο εγκαταλελειμμένος σύζυγος διψάει για εκδίκηση. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι φιλόξενοι και με ευαισθησίες, που σέβονται το γυναικείο φύλο και βοηθούν με τον τρόπο τους τους κατατρεγμένους του δρόμου, όπως υπάρχουν και άλλοι, που πιστεύουν σε μαντικές, σε προφητείες και σε μύθους και πληρώνουν τους μελλοντολόγους ή κάνουν τα πάντα , να πραγματοποιήσουν τις συμβουλές τους.

Άλλοτε πάλι οικογενειάρχες μπλέκουν σε πλεκτάνες και διαλύουν τις οικογένειές τους με αναπάντεχα διαζύγια, αδυνατώντας να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους. Κι άλλοι που πιστεύουν σε όνειρα, διακατέχονται από παραισθήσεις και οραματίζονται ή φαντασιώνονται όσα τους λείπουν. Η εγκυμοσύνη είναι για τη γυναίκα θείο δώρο, ιδιαίτερα όταν αργεί να έρθει, με την ευτυχία να κορυφώνεται με τη γέννηση του μωρού της, που παλιότερα είχε σημασία αν ήταν αγόρι ή κορίτσι. Κάποιες στιγμές είναι καθοριστικές για τη ζωή του καθενός, που όταν τελειώνει με τραγικό τρόπο, στοιχείο που κυριαρχεί είναι το μοιρολόι. Η γειτονιά με τους απλούς ανθρώπους της, άνδρες ή γυναίκες , έχει το ρόλο της, ειδικά στην επαρχία. Τα μοναστήρια αποτελούν τρόπους λατρείας, αλλά και καταφύγιο κάποιων, που η ζωή δεν τους χάρισε κάτι που σφοδρά επιθυμούσαν ή ταύτισαν την πορεία τους με προσφορά στο θεό. Η αγάπη τους στο συνάνθρωπο, τους οδηγεί κάποτε και σε θυσίες. Η προσφυγιά κάνει τον άνθρωπο να χάνει τα πάντα και φυσικά την αξιοπρέπειά του και να αναζητά μια νέα καλύτερη ζωή. Εάν δεν αντιμετωπίσει το ρατσισμό και βρει μπροστά του τον κατάλληλο σύντροφο, γίνεται ο καλύτερος με την ελπίδα να ξαναχτίσει έναν δικό του κόσμο και να μεγαλουργήσει. Ένας δυνατός έρωτας δεν προδίδεται και δεν ξεχνιέται ποτέ. Και φυσικά, όταν τα εναπομείναντα μέλη μιας διαλυμένης οικογένειας ξαναβρίσκονται μετά από χρόνια, η συγκίνηση και η ευτυχία είναι απροσδιόριστα μεγάλη.

Διάβασα το βιβλίο αμέσως, συνεπαρμένη από ποικίλα συναισθήματα, στεναχωρήθηκα όμως, που το ταξίδι τέλειωσε τόσο γρήγορα. Μπήκα ύστερα στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου «πνοή» και ενημερώθηκα για τα καλαίσθητα βιβλία του και τις εκδηλώσεις του. Σήμερα γνώρισα και την εκδότριά του κ. Κάκια Ξύδη και τη συγχαίρω για το έργο της. Όσο για τη φίλη Ιουλία, της εύχομαι να είναι γερή και ευτυχισμένη με την όμορφη οικογένειά της, να είναι καλοτάξιδο το νέο της βιβλίο και να συνεχίσει να μας εκπλήσσει με τη φαντασία και τη γραφή της . Την ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και για τη φιλοξενία των κειμένων μου στο vivlio-life.gr.

Τέλος, ευχαριστώ πολύ όλους εσάς για την υπομονή και το χρόνο σας και σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να διαβάσετε οπωσδήποτε τα «ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΜΑΤΙΑ».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ – ΝΤΑΝΟΥ/φιλόλογος

Προηγουμενο αρθρο
«Εγώ δεν είμαι ποιητής»: παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Αντώνη Ρουπακιώτη
Επομενο αρθρο
Κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Επιμελητηρίου στο παγοδρόμιο

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.