Η μάνα μου, Κατίνα Καββαδά, παντρεύτηκε με την παραδοσιακή νυφιάτικη φορεσιά

…Η μάνα μου, Κατίνα Καββαδά, το γένος Κοντογεώργη (1930-1987), έφυγε πολύ νωρίς απ’ την ζωή. Στον σύντομο, όμως βίο της υπήρξε πρότυπο μητέρας, μέσα απ’ τον πολλαπλό ρόλο, που επέβαλε η εποχή που έζησε, αφού στα πρόσωπα αυτών των άγιων γυναικών συγκεντρώνονταν μαζί τόσοι ρόλοι στην σκληρή τους ζωή! Στήριζε με όλες τις δυνάμεις την οικογένειά της, συγγενείς και φίλους, και ήταν πάντα πρόθυμη με το χαμόγελο στα χείλη να βοηθήσει, να συμπονέσει, να παρηγορήσει, να συμπαρασταθεί και να χαρεί από καρδιάς με τη χαρά και την ευτυχία του άλλου. Η καλή κουβέντα για όλους περίσσευε από τα χείλη της και είναι παρήγορο που, ακόμα και σήμερα, όσοι την έζησαν μιλούν με σεβασμό και αγάπη στη μνήμη της.

Πάντα καλοσυνάτη, έζησε ταπεινά και παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, πάσχιζε και κατάφερνε να προσφέρει το καλύτερο στα παιδιά της και στην οικογένειά της. Η μητέρα μου μπορεί να μην είχε τη δυνατότητα να μας αφήσει υλικά αγαθά που θα έκαναν τη ζωή μας πιο εύκολη. Το μόνο που μας άφησε, όπως κάθε Λευκαδίτισσα άγια Μάνα, το μόνο που μας έδωκε ήταν η ευχή της. Την ευχή της να πορευόμαστε σε αυτή τη ζωή με ευγένεια, καλοσύνη, αξιοπρέπεια και πάνω απ΄ όλα με ανθρωπιά.

Θανάσης Καββαδάς

Φωτογραφία και κείμενο από το βιβλίο του Θοδωρή Γεωργάκη: «Ο Λευκαδίτικος Γάμος»