Ιούδες και Πιλάτοι

Γράφει ο Πάνος Ροντογιάννης

Ιούδες και Πιλάτοι

Η εβδομάδα των παθών του Ιησού σαν φτάνει,
ο νους μας πάει για μια στιγμή στα χρόνια τα παλιά,
που οι Ρωμαίοι του’βαλαν ακάνθινο στεφάνι
και θρήνο επιτάφιο θρηνούσε η Παναγιά.

Και τον Ιούδα μια φορά θυμούμαστε το χρόνο
που αφού τον Κύριο πρόδωσε για μια φούχτα ευρώ,
τα πέταξε… και σε συκιάς κρεμάστηκε τον κλώνο,
μετανοιωμένος βλέποντας Εκείνον στο σταυρό.

Μα όλο το χρόνο βλέπουμε Ιούδες και Πιλάτους
που συνεχώς ένα λαό ολόκληρο σταυρώνουν,
τη νεολαία ρήμαξαν και τα λεφτά του κράτους,
που το’πραξαν συνειδητά και δεν το μετανοιώνουν.

Δεν επιστρέφουν ένα ευρώ, συγγνώμη δε ζητούν,
και αν δε βρίσκουνε συκιά να παν να κουνηθούν,
κοντά τους είν’ η θάλασσα…ας παν’ να δροσιστούν