Ιστορία δίχως τέλος

Γράφει ο Πάνος Ροντογιάννης

Ιστορία δίχως τέλος

(Αποθεματικά, συντάξεις, περικοπές και έχει ο Θεός,
μα δεν έχει ο υπουργός)

Κουμπάροι:Οι γέροντες που ως γνωστόν αδυνατούν να τρέχουν,
έν’αμπελάκι ξέφραγο στη ρεμματιά κατέχουν
για να’χουνε τη χειμωνιά λίγο κρασί να πίνουν,
αλλά ακαλλιέργητο πολύ καιρό τ’αφήνουν.
Εμείς λοιπόν που είμαστε σε όλα ειδικοί
αφού είμαστε πολιτικών κουμπάροι και δικοί,
δε πάμε να ζητήσουμε την άδεια του υπουργού
να πάμε να εκτελέσουμε δουλειές του γεωργού
και όλη τη σοφία μας να ρίξουμε στ’αμπέλι
για ν’αυξηθεί η ποιότητα να βγάνει κρασί μέλι;

Ο υπουργός τους άκουσε και τσ’έκανε τη χάρη
γιατί τους γνώριζε καλά μια κι ήτανε κουμπάροι.
Και πήγανε και είδανε πως τ’αμπελάκι εκείνο
θέλει και χρόνο και δουλειά να κάμει καλόν οίνο.
Δια ταύτα αποφάσιαν δια γλώσσης ομοφώνου
να ξεπουλήσουν το μισό και άνευ προσυμφώνου.

Στ’άλλο μισό εφόρμησε η Τρόικα με κοράκια
κι άειντε να κάμεις πια κρασί να πιουν τα γεροντάκια.
Όσοι είδαν πως θα έχαναν και τη λειψή κανάτα
τον καναπέ παράτησαν και βγήκανε στη στράτα.
Μπουλούκια σχηματίζουνε κι όσο βαστάν τα πόδια
ορμούν στην εθνική οδό περνώντας τα διόδια.
Ο αρμόδιος, για κάθοδο ακούει των μυρίων
κι έχοντας έλλειμμα πολλών… δισεκατομμυρίων,
προτού να δούνε θάλαττα κι οι μύριοι εκείνοι
βγαίνει στην αντεπίθεση και ό.τι θέλει ας γίνει.
Διοικητής ταμείου:-Πολύχρονοι, πολύπονοι παλιοί πολεμιστάδες
τα παραμύθια τέλειωσαν δεν έχει πια παράδες.
Με τα πυρά σας άσφαιρα κι ουδέ καν καπνογόνα
πώς βγαίνετε σ’ατέλειωτο και άδοξον αγώνα;
Το τι ισχύει σήμερα δε μάθατε ακόμη;
Σας δέσαν χειροπόδαρα ανδρός σοφού οι νόμοι.

Γέροι:-Εμείς όμως πιστεύουμε σ’ανάσταση… του Γένους,
κι ορμούμε κι ας μας κυνηγούν ακόμα και δεμένους.