HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΚαρυά, το Κεφαλοχώρι της Λευκάδας

Καρυά, το Κεφαλοχώρι της Λευκάδας

Καρυά, το Κεφαλοχώρι της Λευκάδας, πρωτεύουσα άλλοτε του ομώνυμου Δήμου.

Ο πληθυσμός του Δήμου Καρυάς κατά τον 19ο αιώνα ξεπέρασε τους 5. 000 κατοίκους. Αποτελούνταν από   τους κατοίκους της Έγκλουβής, Βαυκερής, Πλατυστόμων, Αλεξάνδρου και Εξάνθειας. Και αργοτερα προστεθηκαν: Κολυβάτα, Νυδρί, Πηγαδισάνοι και οι Μονές Αγίου Γεωργίου, Ασωμάτων, Κόκκινης Εκκλησιάς, Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Λειβάδι και ο παλαιός συνοικισμός Ρεκατσινάτα. Η καρυα υπηρξε πρωτευουσα του ομώνυμου Δήμου.

Σφοδρό ενδιαφέρον προκαλούσε η έκβαση της εκλογικής μάχης στο Δήμο Καρυάς, τα πρώτα χρόνια της Ενώσεως, για τα μεγάλα κόμματα της εποχής.

Έδρα Πταισματοδικείου, Ειρηνοδικείου, Συμβολαιογραφείου, Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου. Κύρια προϊόντα ο οίνος, το έλαιο, τα δημητριακά καλλιεργούμενα στο ονομαστό Λειβάδι και τα φημισμένα Κεντήματα μοναδικής και αξεπέραστης Τέχνης.

Έδρα Θεατρικής Σκηνής, η οποία ανέβαζε έως και έργα του Εθνικού Ποιητή Α. Βαλαωρίτη και άλλα πολλά. Στον εκπολιτισμό της κωμοπόλεως, που είδε μέρες δόξης και προόδου, συνετέλεσαν ο Σχολάρχης του εκεί Ελληνικού Σχολείου Ιωαννίδης, ο ιατρός της κωμοπόλεως και μετέπειτα Δήμαρχος Λευκαδίων Βερροιώτης και ο δημοτικός άρχων αυτής Ξενοφών Κουκουλιώτης, ιατρός. Τέκνον της Καρυάς υπήρξε ο σοφός, ενάρετος και αδαμάντινος χαρακτήρ, Αρχιεπίσκοπος Λευκάδος, αείμνηστος Γρηγόριος Αραβανής ο και προσωρινός Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Ελλάδος.

Η Καρυά, τα παλαιότερα χρόνια με 2.000 κατοίκους και άνω, προσέλκυε τη θερινή περίοδο παραθεριστές, οι οποίοι ετέρποντο με τη δροσιά της, το κλίμα και το ψυχρό, ωραίο, νερό της. Στην Πλατεία της, δε, με τα αιωνόβια πλατάνια, μέχρι βαθυτάτης νυχτός, εκυριαρχούσαν ο γέλως, οι συζητήσεις και οι εκδηλώσεις των κατοίκων και των παραθεριστών.

Οι πρώτες παρεμβάσεις στην πλατεία έγιναν το 1950, όταν ο Γεώργιος Κατωπόδης – Κωσταρέλος, μετανάστης στην Αμερική, έστειλε χρήματα για την ανακατασκευή της, στη μνήμη των γονιών του Νικολάκη και Ευδοκίας. Για το λόγο αυτό υπάρχει και σχετική μαρμάρινη επιγραφή μπροστά από τον πλάτανο που βρίσκεται απέναντι από το καφενείο του Γαρ. Έτσι από το 1950 και έπειτα η πλατεία αποκτά τσιμεντένιο δάπεδο, τα δύο επίπεδα πλέον ισοπεδώνονται και χτίζονται εξ΄αρχής νέα πεζούλια στις άκρες της.

Στα τέλη της δεκαετίας του 60 τοποθετούνται τετράγωνες πλάκες επί του δαπέδου της.  Στο μέσα της δεκαετίας του 90 αποξηλώνονται οι πλάκες και στη θέση τους μπαίνουν νέες μαρμάρινες, ενώ γύρω από τους κορμούς των πλατάνων κατασκευάσθηκαν πέτρινες λιθιές, στο επάνω μέρος των οποίων τοποθετήθηκαν ξύλινες σανίδες, ώστε να χρησιμοποιούνται ως καθίσματα για τους περαστικούς.

Με τον ανεκτίμητο ίσκιο τους για τις καυτές μέρες του καλοκαιριού,
με τους πάντα ασπρισμένους κορμούς των πλατάνων,
με τα τραπεζάκια για την εξυπηρέτηση επισκεπτών και ντόπιων,
με τις παρέες μας για το καφεδάκι ή το κρασί μας,
με το τάβλι ή την τράπουλα για να περάσει η ώρα,
με τις μανάδες να αποχαιρετούν,
με την αναμονή του πρώτου λεωφορείου για το μεροκάματο,
με τις ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού,
με τους καυγάδες μας, με το φλερτ μας για ρομαντικό ραντεβού,
με τους συγχωριανούς μας για κουβεντούλα,
με τα χειροκροτήματα στις παρελάσεις,
με το αντάμωμα των ξενιτεμένων τα καλοκαίρια,
με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και τις αναμνήσεις τους,
με τον «Απόλλωνα» να χορεύει,
με όσα περάσαμε και άλλα τόσα που έρχονται…
 …. τούτη δω η πλατεία θα αποτελεί πάντα το σημείο αναφορά της Καρυάς και της καρδιάς μας…

Μαγική εικόνα, οι γυναίκες που έρχονταν για νερό στη Βρύση του χωριού, που δέσποζε μπροστά στην Πλατεία. Ισορροπούσαν στην κορυφή του κεφαλιού τους τη Τέντζερη ή τη Βαρέλα και, με τα χέρια στη μέση, ανάλαφρες και περήφανες προχωρούσαν στο λιθόστρωτο, σύγχρονες Καρυάτιδες.

 «Μοναδική εκδήλωση – αναπαράσταση πτυχών της καθημερινής ζωής, που εκφεύγει από την κοινωνική της λειτουργικότητα και θεατροποιείται στη φολκλορική της εκδοχή, είναι για την Καρυά, η «Βαρελοφορία». Κατά τη διάρκεια του ’50 θα πάρει τη μορφή επίδειξης, διαγωνισμού με αθλοθετημένα χρηματικά βραβεία.

Από το πρόγραμμα Γιορτών Λόγου και Τέχνης του 1958: «ώρα 9.30: Αγών Βαρελοφορίας, του γραφικού αυτού τρόπου με τον οποίον τα κορίτσια των χωριών της Λευκάδος μεταφέρουν το νερό από τη βρύση – θα εκτιμηθούν η χάρις, το βάρος του βαρελιού στο κεφάλι.»

Σχετικά άρθρα: Εικόνες απο έκθεση φωτογραφίας που έγινε στην Καρυά
Οι κεντήστρες της Καρυάς…
Τα «Ευρωπαϊκά και τα Χωριάτικα»
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα χωριό που το έλεγαν Ρεκατσινάτα
Ο Χωριάτικος Γάμος στην Καρυά το 1962
Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος στο Λιβάδι της Καρυάς

Προηγουμενο αρθρο
Προτεινόμενα  μέσα πυρόσβεσης για κατοικίες και ενοικιαζόμενα  δωμάτια
Επομενο αρθρο
Μικρής έκτασης φωτιά στο Καλαμίτσι

1 Σχόλιο

  1. Ένας από την Καρυά
    9 Οκτωβρίου 2014 at 22:51 — Απάντηση

    Κατ΄αρχάς η φωτογραφία με τον ανεμόμυλο δεν είναι από την Καρυά, αλλά από το οροπέδιο της Εγκλουβής. Θα έπρεπε ρητά να διευκρινίζεται αυτό. Και φυσικά για πολλούς αποτελεί έκπληξη ο αρθρογράφος ενός τέτοιου κειμένου!
    Άραγες, που λέμε και στην Καρυά, πόσα από τα παραπάνω σταμάτησαν τη λειτουργία τους επί των ημερών της πρώην διοικήσεως, της οποίας μέλος ήτο και ο κύριος Αραβανής;; Το Δημοτικό Σχολείο;; Το Λύκειο;; Το ταχυδρομείο;;;
    Προς τι τώρα τα μελιστάλακτα λόγια για την παλιά Καρυά;; Γιατί φυσικά το σήμερα διαφέρει κατά πολύ.
    Καημένη περιστέρα…. στέκεσαι σκυθρωπή στα πολυδιαφημιζόμενα αιωνόβια πλατάνια της πλατείας, γιατί μόνο αυτά σου έχουν απομείνει, και μετράς αντίστροφα το χρόνο που το πάλαι ποτέ κεφαλοχώρι της Λευκάδας… αργοσβήνει….
    Με τις ευλογίες όλων αυτών που τάχα γνοιάστηκαν για σένα…..
    Λίγη τσίπα….. αν μη τι άλλο…..

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.