HomeΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑΚόντρα στο ρεύμα

Κόντρα στο ρεύμα

Κόντρα στο ρεύμα, που θέλει τη Λευκάδα να ασχολείται με το ποιος φωστήρας θα μας εκπροσωπήσει στον επόμενο δημαρχιακό θώκο, η καθημερινότητα συνεχίζεται. Δίπλα μας άλλοι πετούν τα σκουπίδια τους όπου λάχει και άλλοι τα μαζεύουν…

Και παραδίπλα άνθρωποι απλοί και αθόρυβοι αφιερώνουν καθημερινά στο γενικό σύνολο λίγο από τον χρόνο τους. Χωρίς κανένας να το ξέρει, με εκ πρώτης όψεως μικρές και ασήμαντες ενέργειες ξεχωρίζουν στα δικά μας μάτια και στην δική μας φιλοσοφία ζωής.

Οι ίδιοι δεν έχουν καμία πρεμούρα να γίνουν γνωστοί. Αν ήθελαν θα το είχαν κάνει από χρόνια, μια και η μικρή καθημερινή τους προσφορά συνεχίζεται αδιάλειπτα.

Όχι δεν ανεβάζουν φωτογραφίες στο facebook με δήθεν έξυπνα τσιτάτα. Ούτε κραυγάζουν ότι είναι λευκαδολάτρεις. Η λατρεία είναι ύποπτη και αυτοί έμαθαν να αγαπούν τον τόπο τους. Η μικρή τους προσφορά είναι τρόπος ζωής.

Όλος αυτός ο πρόλογος γίνεται εξαιτίας της δυσκολίας που έχουμε να μιλήσουμε για κάποιον συμπολίτη μας, χωρίς να έχουμε την εξουσιοδότησή του. Θα τον φέρουμε σε δύσκολη θέση, είμαστε σίγουροι γι΄ αυτό. Θα αναφέρουμε το όνομά του όμως, γιατί όσα χρόνια ασχολούμαστε με το διαδίκτυο, είδαμε και ακούσαμε πολλά λόγια, αλλά πράξεις συνέπειας έργων και λόγων, συναντήσαμε ελάχιστες.

Σημείωση: ο καλός μας συμπολίτης δεν σκοπεύει να πολιτευτεί…

Ο Ανδρέας είναι πιστός φίλος της παραλίας του Κάστρου. Από μικρό παιδί μέχρι σήμερα, χειμώνα καλοκαίρι κολυμπά εκεί. Πηγαίνει στη θάλασσα νωρίς το πρωί, είτε με ποδήλατο είτε με μηχανάκι. Όσο καιρό γίνονταν οι εργασίες στην αμμόγλωσσα μετακόμισε λίγο παραπέρα. Φέτος όμως επέστρεψε. Στην αμμόγλωσσα και στις «καμπίνες» πηγαίνει.

Κάθε χρόνο στην αρχή του καλοκαιριού έχει μια έγνοια: πότε θα τοποθετήσουν τους κάδους για τα σκουπίδια. Ρωτά την σελίδα αν ξέρουμε, και αν κάποια χρονιά καθυστερήσουν, μας ζητά, να θίξουμε το θέμα για να επισπευστεί η τοποθέτηση κάδων απορριμμάτων στην περιοχή.

Ο Ανδρέας κάθε μέρα μαζεύει τα σκουπίδια από όλη την ακτίνα της παραλίας που βρίσκεται κοντά του αλλά και στο διάβα του. Έτσι όπως υπάρχει πλήρης αδιαφορία από τους  περισσότερους κολυμβητές, αυτός πρέπει να είναι ο μεγαλύτερος «τροφοδότης» του κάδου.

Στο χώρο μετά τα σκαλοπάτια του Περιπτέρου, περιφέρονται τρεις γατούλες. Είναι καλοθρεμμένες πράγμα παράξενο για το ακατοίκητο της περιοχής. Νωρίς το πρωί, μαζεύονται στα σκαλοπάτια και περιμένουν. Μόλις ακούσουν το μηχανάκι τρέχουν όλο χαρά. Είναι ο Ανδρέας που τους φέρνει κροκέτες και νερό.

Όσοι διασχίζουμε τις «καμπίνες» του Περιπτέρου για να φτάσουμε στη θάλασσα φέτος περνάμε πατώντας τις πλάκες. Ήταν εξαφανισμένες για χρόνια κάτω από την άμμο. Φέτος λοιπόν ο Ανδρέας ανακάλυψε στην περιοχή μια ξεχασμένη σκούπα. Κάθε τόσο μεριάζει την άμμο με την σκούπα και ανοίγει ο διάδρομος πέρασμα. Τελευταία είναι καταστενοχωρημένος γιατί η σκούπα εξαφανίστηκε!

Το ξεκίνημα της μέρας ενός συμπολίτη μας. Έτσι έμαθε από την οικογένειά του και έτσι πορεύεται στη ζωή. Όχι δεν μας εκμυστηρεύτηκε τα παραπάνω. Και ούτε όσα αναφέραμε είναι τα μοναδικά. Τα τελευταία χρόνια έχουμε επαφή με τον Ανδρέα. Μας θέτει ερωτήματα, μοιράζεται μαζί μας τις αγωνίες του για την πόλη μας. Είναι σεμνός παραπάνω από όσο χρειάζεται, ειλικρινής και το κυριότερο τα κίνητρά του -σε ότι κάνει και σε ότι δηλώνει- είναι η αγάπη για την μικρή μας πατρίδα. Αυτές και άλλες μικρές προσφορές του, έπεσαν στην αντίληψή μας διαχρονικά μέσα από συναντήσεις, συζητήσεις και παρατήρηση.

Αυτές οι μικρές οάσεις είναι τόσο απαραίτητες στις μέρες μας. Γέμισε ο τόπος άδειους και θορυβώδεις ντενεκέδες…

Στην παραλία του Κάστρου, καλοκαίρι 1956. Εικονίζονται από αριστερά: Ο Θεοφύλακτος Γεωργάκης με την σύζυγό του Μαρία και η Χρυσούλα Χαλκιοπούλου. Μπροστά τα παιδιά Ανδρέας και Δημήτρης Γεωργάκης.

Η ασπρόμαυρη φωτογραφία του 1956, είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο του Νίκου Βαγενά: «Πάτρια Ίχνη – ψηφίδες από την Λευκάδα του χθες», που κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις fagotto books.

Προηγουμενο αρθρο
Έξω από την αίθουσα Τέχνης «Θ. Στάμος» στο Μαρκά
Επομενο αρθρο
Έλεγος -(άσμα θρηνητικόν)- και ο πολίτης του αύριο

1 Σχόλιο

  1. Κατερίνα Γεωργάκη
    8 Σεπτεμβρίου 2018 at 09:59 — Απάντηση

    Ευχαριστούμε για αυτήν την αναγνώριση της προσφοράς του μπαμπά μας !
    Είναι η ψυχή της Λευκάδας, όπου πάει για αυτήν μιλάει και ψάχνει! Παρόλο που η Λευκάδα είναι ο λόγος που εμείς τον στερηθήκαμε από την καθημερινότητα μας, ήμαστε τόσο περήφανοι για όλη αυτήν την αγάπη που μας προσφέρει όπως ακριβώς και την αγάπη που προσφέρει στον τόπο του. Μέσα από αυτόν την έχουμε λατρέψει και δεν πρόκειται να την αποχωριστούμε ποτέ!
    Σ’ αγαπάμε πολύ!

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.