Ματιές στο παρελθόν…
Ας ανασυνθέσουμε νοητικά τον ιστό της παλιάς πόλης, καταγράφοντας, εντοπίζοντας και τοποθετώντας μέσα σ’ αυτόν ορισμένα βασικά κύτταρά του…
Ας ιχνηλατήσουμε πάλι το τοπίο της πόλης και του περίγυρού της, που ή έχει χαθεί οριστικά ή έχει αφήσει λίγα και δυσδιάκριτα ίχνη, ορατά μόνο στο υποψιασμένο μάτι.*
Στο δρόμο που οδηγεί στο Κάστρο, στη Φανερωμένη, στην αμμόγλωσσα, στην κεντρική Πλατεία, στην Κουζούντελη, στον παλιό Πόντε, στην γειτονία της Αγίας Παρασκευής…
Εικονίζονται με τυχαία σειρά: Νιόνιος και Φωφώ Βλάχου, Πέτρος και Φροσούλα Μασμανίδη, Βικτώρια Καράμπαλη, Σπύρος Αργύρης, Νίκος Μαυρείδης, Οδυσσέας Σταματέλος, Θεοδώρα Γιαννουλάτου, Λευτέρης Κοτής, Ρουμπίνα Μαυρομάτη, Σταύρος και Παρασκευή Τριφωνίδη, Βασιλική και Χρύσανθος Χατζηγεωργίου, Βαλέριος και Βασιλική Χατζηγεωργίου, Ανθή Μουχαγιαρίδου, Ευανθία και Κατίνα Ιασωνίδη, Κάρμεν Γαζή, Πανος Δαφαράνας.
* Δημήτρης Τσερές
The Author All posts
4 Σχόλια
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΑΡΧΙΣΑ ΝΟΕΡΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΣΕ ΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΒΓΕΙ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΝΤΟ ΤΡΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ.
ΦΩΤ.4-ΣΤΟ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΟΥΖΟΥΝΤΕΛΗΣ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΔΑΚΙ ΤΟΥ ΠΑΠΙΟΥ.
ΦΩΤ.5-ΝΕΑΡΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΣΤΟ ΣΟΚΑΚΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ). Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΧΕΙ ΤΡΑΒΗΧΤΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΚΥΡ ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΤΩΠΟΔΗ (ΠΙΠΙΝΟΥ).
ΦΩΤ.11-ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΠΟΝΤΕ, ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ, ΤΟ ΜΙΚΡΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΜΟΥΤΡΟΥΚΑΛΗ (ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΩΡΑ),ΤΟ ΨΗΛΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΚΕΦΑΛΛΩΝΙΤΗ,(ΤΩΡΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΝΗΡΙΚΟΣ) ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΩΝ ΛΙΜΕΝΑΡΓΑΤΩΝ (ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΩΡΑ).
ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΒΟΥΖΑΛΗ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ( ΑΡΧΟΝΤΙΑ). ΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΕΙΧΑΝ ΜΙΑ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ, ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΕΤΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΤΗ ΠΛΑΤΙΑ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΑΡΧΟΝΤΙΑ .
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ
Καλή χρονιά!!
Αυτό ακριβώς παρατηρησα κι εγώ …το ωραίο στυλ την ενδυμασία και την αστική αυρα των περισσότερων. Τόσο που αναρωτιέμαι τι έγινε στη συνέχεια και η σημερινή εικόνα απέχει τόσο πολύ από τα παραπάνω….
Σε άλλα νησιά όπως πχ η Κέρκυρα οι διαφορές είναι εμφανείς …
Πολύ καλό το μικρό άρθρο της κ. Β. Σάντα και πολύ καλές οι φωτογραφίες από το Αρχείο του κ. Π. Βλάχου. Μας ταξιδεύουν στην Λευκάδα, σε κάποια μακρινή εποχή, που δεν υπάρχει πλέον. Εκεί βλέπεις – μέσα από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, που μου αρέσουν πάρα πολύ – διάφορα σημεία της μεταπολεμικής πόλης, με τα μικρά σπιτάκια της και προπάντων τους πρωταγωνιστές της, τους κατοίκους της, ντυμένους με την μόδα της εποχής. Αυτό όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η αρχοντιά των ανθρώπων. Οι άνδρες φαίνονται μορφωμένοι και μοιάζουν πολύ με διανοούμενους.
Ιδιαίτερη εντύπωση όμως, μου έκανε η ξεχωριστή ομορφιά των έφηβων κορασίδων και των γυναικών. Κάποιες από τα επίθετα, φαίνεται ότι είναι προσφυγοπούλες, από γονείς Μικρασιατών που πήγαν στην Λευκάδα.
Πριν 35 χρόνια ήμουν στην Λευκάδα και οπωσδήποτε κάποιους/ες θα τους είχα δει. Οι περισσότεροι σήμερα θα μας έχουν αφήσει για πάντα. Ζούνε όμως μέσα από τις φωτογραφίες τους και νομίζει κανείς ότι θα του μιλήσουν. Ξεχώρισα από αυτές, το ζεύγος Χρύσανθου και Βασιλικής Χατζηγεωργίου καθώς και τα παιδιά τους (τον αείμνηστο Βαλέριο και την αδελφή του Σοφία – Φωφώ).
Καλή χρονιά!!!