Μην σας «παραπλανήσει» η εικόνα, διαβάστε και τη συνέχεια

Όσοι έχουν ταξιδέψει οδικώς στα χωριά της Αυστρίας ή της Ελβετίας έχουν στο μυαλό τους μια ειδυλλιακή εικόνα: Πανέμορφα ξύλινα Αλπικά σπιτάκια περιβάλλονται από καταπράσινο χορτάρι και καλοθρεμμένες αγελαδίτσες βόσκουν τριγύρω αμέριμνες.

Η δική μας περίπτωση είναι διαφορετική. Τα βοοειδή που εικονίζονται -δυο από τα 100 και πάνω, που κυκλοφορούν- είναι αδέσποτα και για πολλά χρόνια καταστρέφουν περιουσίες στο πέρασμά τους. Όλοι οι αρμόδιοι φορείς του νησιού δηλώνουν αδυναμία να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Τα άτυχα ζώα ήταν ένα «πιασάρικο» θέμα για τους αιρετούς μας όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Σήμερα αντίθετα έχει γίνει ένα κουβάρι χωρίς άκρη.

Η δική μας εικόνα είναι κάπου στον κάμπο της Καρυάς. Για μας που θυμόμαστε την περιοχή από τα μικρά μας χρόνια, δεν υπήρχαν ποτέ περιφράξεις μεταξύ των ιδιοκτησιών. Μια χαρά οι άνθρωποι έκαναν κουμάντο στις περιουσίες τους χωρίς περιφράξεις. Σήμερα με τον φόβο των βοοειδών έχουν τοποθετηθεί πανύψηλες περιφράξεις αλλά κι αυτές αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο πέρασμα του βάρους των καλοθρεμμένων ζώων.

Η γκρεμισμένη λιθιά θα μπορούσε να πει κάποιος πως δεν είναι εκ πρώτης όψεως άμεση υλική ζημία για τον ιδιοκτήτη. Αν σκεφτούμε όμως με τι κόπο έγιναν αυτές οι ξερολιθιές από τους προγόνους μας, είναι ντροπή να αφήνουμε να καταστρέφονται. Είναι μνημεία του ανθρώπινου μόχθου και αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα της παράδοσης μας.

Το πέρασμα από ένα αμπέλι. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους.

Εδω υπήρχε φυτεμένο κριθάρι. Κοιτάξτε τι απόμεινε.

Εδω είναι φυτεμένες πατάτες.

Ελάτε τώρα στη θέση αυτών των ανθρώπων να αντικρίζουν κάθε μέρα και σε διαφορετικό σημείο αυτή την κατάσταση στο βιός τους. Ύστερα θυμηθείτε και τα κροκοδείλια δάκρια που χύνουν κάποιοι αιρετοί μας στο Δημοτικό Συμβούλιο, για την εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα στο νησί μας!