Μόλις δυο βήματα από το Δημαρχείο και χιλιάδες μακριά από τον πολιτισμό

Ο δρόμος που εικονίζεται στη φωτογραφία είναι η οδός Φιλοσόφων. Δίπλα από το σταθμευμένο αυτοκίνητο είναι το ΚΤΕΛ, και λίγο πιο πίσω το σούπερ μάρκετ, Μαρινόπουλος. Ο δρόμος οδηγεί στη θάλασσα και στο τέλος του είναι περιφραγμένος.

Τα τελευταία δυο χρόνια προχώρησα το κομμάτι του δρόμου που οδηγεί στη θάλασσα δυο μόλις φορές. Η τελευταία φορά ήταν στις 14/1, όταν διέσχισα υποχρεωτικά το δρόμο για να βρεθώ στα δυο κομμάτια των πρώην σκουπιδότοπων που έχουν αναπλαστεί –βρίσκονται αριστερά και δεξιά του δρόμου- για να τραβήξω φωτογραφίες. Είναι το μοναδικό σημείο που υπάρχει πρόσβαση επειδή οι χώροι είναι περιφραγμένοι.

Στο τέλος λοιπόν του δρόμου υπάρχουν δυο παραπήγματα. Μέσα σ’ αυτά ζουν, δεν γνωρίζω τον αριθμό, αλλά αν κρίνω από τους συγκεντρωμένους, τουλάχιστον 10 άτομα. Τα περισσότερα είναι παιδιά. Η εγκατάσταση τους στην περιοχή πρέπει να έγινε μεταγενέστερα από τους υπόλοιπους Ρομά που ζουν ακριβώς στα δεξιά, στο δρόμο που οδηγεί στη χωματερή.

Οι εικόνες που αντίκρισα ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Μπροστά από τα παραπήγματα και ακριβώς δίπλα στη θάλασσα αντίκρισα τέτοια ποσότητα σκουπιδιών πρωτοφανή για τα μάτια μου. Τα περισσότερα μάλιστα ήταν ακριβώς δίπλα στο νερό. Με τις βροχές, η θάλασσα είναι η φυσική τους κατάληξη. Η θάλασσα στο συγκεκριμένο σημείο είναι ιδιαίτερα βεβαρημένη λόγω της ύπαρξης των παλιότερων χωματερών όσο και της γειτνίασης με τον εν ενεργεία σκουπιδότοπο.

Δεν είμαι ιδιαίτερα τολμηρή και μπροστά σε τέτοιες εικόνες βρίσκομαι συνήθως σε αμηχανία. Προχώρησα χωρίς να μιλήσω σε κανέναν ούτε να τραβήξω φωτογραφίες. Μια κάπως ηλικιωμένη Ρομά μου άνοιξε κουβέντα λέγοντας μου «βλέπεις που μένουμε;» Βρήκα την ευκαιρία και τη ρώτησα πως μεγαλώνουν παιδιά μέσα σε τόσα σκουπίδια;

Μου απάντησε πως δεν έχουν που να τα πετάξουν, ότι κάποια μέρα πήραν έναν κάδο απορριμμάτων από αυτούς που είναι μπροστά από το σούπερ μάρκετ, αλλά τους τον πήραν πίσω. Κάναμε λοιπόν μια προφορική «συμφωνία»! Εγώ θα αναλάμβανα να ειδοποιήσω το Δήμο να μεταφέρει στο σημείο που μένουν έναν κάδο και αυτοί από τη μεριά τους, δεν θα ξαναπέταγαν σκουπίδια έξω. Όσο για αυτά που υπάρχουν –τεράστια ποσότητα- δεν μαζεύονται από ανθρώπινα χέρια, να στείλει ο Δήμος μια τσάπα και θα βοηθούσαν και οι ίδιοι για το καθάρισμα, ώστε να μην καταλήξουν στη θάλασσα.

Οι φωτογραφίες τραβηχτηκαν από μακριά και με προφύλαξη από τη μεριά μου. Μόλις επέστρεψα στο σπίτι τηλεφώνησα στο Δήμαρχο και του ανέφερα και το πρόβλημα και τη «συμφωνία». Γνώριζε το πρόβλημα, έχουν γίνει καταγγελίες. Μου έδωσε να καταλάβω πως το να μεταφερθεί ένας κάδος απορριμμάτων και να χρησιμοποιηθεί μια τσάπα του Δήμου για το καθάρισμα του χώρου, ήταν εφικτά. Μέχρι την Τρίτη 20/1 που ξαναπέρασα δεν είχε γίνει τίποτα. Ελπίζω στις δυο μέρες που μεσολάβησαν από την Τρίτη μέχρι σήμερα, να έγινε κάποια ενέργεια από τη μεριά του Δήμου.

Βιολέττα Σάντα