HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΟι αλυσίδες, τα κολωνάκια και οι κορίνες δεν είναι παρά προσωρινά εμπόδια

Οι αλυσίδες, τα κολωνάκια και οι κορίνες δεν είναι παρά προσωρινά εμπόδια

Κολωνάκια και αλυσίδα τοποθετήθηκαν στην παραλία, στην είσοδο του πεζόδρομου αριστερά, παραμπροστά από το καφέ «Boschetto», για να αποτρέπουν προφανώς το παρκάρισμα των μηχανών. Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, μάλλον, το μήνυμα που έδωσαν, ήταν πως πρόκειται για οριοθέτηση παρκινγκ! Έτσι σήμερα το μεσημέρι, δύο, έβαλαν τις μηχανές τους μέσα, άριστα προφυλαγμένες μάλιστα!

Τα κολωνάκια στην Άγγελου Σικελιανού, οι κόκκινοι κώνοι που έχει γεμίσει η πόλη, και τώρα οι αλυσίδες στην παραλία για την αποτροπή του παρκαρίσματος, δεν έχουν φέρει, ούτε πρόκειται να φέρουν αποτέλεσμα.

Όλα αυτά είναι κάτι λιγότερο από ημίμετρα, είναι προσωρινά εμπόδια και δεν έχουν καθόλου παιδευτικό χαρακτήρα. Είναι αναποτελεσματικά. Είναι ενέργειες και έξοδα, για να δείχνουν πως κάτι γίνεται, τη στιγμή που δεν γίνεται τίποτα. Η παράβαση αν αποτραπεί από αυτό το σημείο, θα τελεστεί κάπου αλλού. Είναι μέτρα που δείχνουν ατολμία, και λαϊκισμό. Δεν θέλουμε να κακοκαρδίσουμε κανέναν αλλά δείχνουμε ότι παίρνουμε μέτρα.

Από την εποχή των σπηλαίων ακόμα οι άνθρωποι διαπίστωσαν, πως δεν μπορούσαν να επιβιώσουν, αν δεν όριζαν κάποιους κανόνες που να ρυθμίζουν τη ζωή τους.

Όλες οι πολιτισμένες πόλεις έχουν ορίσει κανόνες που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων έξω από το σπίτι. Τη συμπεριφορά που έχει επιπτώσεις στους άλλους ανθρώπους, στους κοινόχρηστους χώρους, στο περιβάλλον, ακόμα και την αισθητική του τοπίου.

Οριοθέτησαν χώρους που επιτρέπεται να αφήνουμε τα αυτοκίνητά μας και άλλους, που απαγορεύεται. Τα σήματα της τροχαίας είναι γνωστά, ευκρινή και απευθύνονται σε ενήλικες.

Όρισαν υποχρεώσεις και δικαιώματα σε πεζούς και οδηγούς.

Αυτοί οι κανόνες, όταν και εφόσον τηρούνται, κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη. Έχουμε όλοι δικαίωμα στα πεζοδρόμια και στους κοινόχρηστους χώρους. Επίσης χαρακτηρίζουν την εικόνα μιας πόλης ως πολιτισμένης ή μη. Μια πόλη που θέλει να είναι ελκυστική -σε πολιτισμένους επίσης ανθρώπους- πρέπει να προσπαθεί να μην δίνει την εικόνα της άναρχης ζούγκλας και του υποβαθμισμένου γκέτο.

Είναι επίσης οι κανόνες απόλυτα δημοκρατικοί. Έχουν δημιουργηθεί με βάσει διεθνή στάνταρτ και συνήθως αποφασίζονται από πλειοψηφίες. Κι όμως παρότι και στην πόλη μας η πλειοψηφία δείχνει να προβληματίζεται με την αναρχία, με το αυτοκίνητο δίπλα στο καφέ, με την ασυδοσία, ζούμε κάτω από τη δικτατορία μια μικρής μερίδας ατόμων. Κλείνουν με τα αυτοκίνητά τους δρόμους, πεζοδρόμια, ιστορικά μνημεία και κάνουν τη ζωή δύσκολη σε όλους του υπόλοιπους.

Η συμπεριφορά μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, η τήρηση των κανόνων πολιτισμένης διαβίωσης μαθαίνεται μέσα στην οικογένεια και στο σχολείο. Για όσους είτε δεν έμαθαν είτε γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους κανόνες, υπάρχουν πρόστιμα. Έχει αποδειχτεί, πως και η «ποινή», το πρόστιμο, έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα για τους αδιαφορούντες για το κοινωνικό σύνολο. Όταν βάζουμε το χέρι στη τσέπη, μας «πονάει» περισσότερο και συνετιζόμαστε. Δεν υπάρχουν -σε όλο τον κόσμο- άλλες μέθοδοι για την τήρηση των κανόνων πολιτισμένης διαβίωσης.

Βασική προϋπόθεση, η όποια κατασταλτική εφαρμογή να έχει συνέπεια και συνέχεια. Η αποσπασματική εφαρμογή φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Η παρούσα δημοτική Αρχή στα χρόνια που ήταν στην αντιπολίτευση, βοήθησε πολύ στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας απέναντι στα δικαιώματα των πεζών, τη χρήση των πεζοδρομίων. Στα χρόνια που διοικεί, τοποθετεί κολωνάκια, κόκκινες κορίνες και αλυσίδες, αντί να δίνει αγώνα για την εφαρμογή των κανόνων. Οι δικαιολογίες άφθονες: Δεν υπάρχουν αρκετοί υπάλληλοι στη Δημοτική Αστυνομία, εκεί είναι υπεύθυνο το Λιμενικό, αλλού είναι υπεύθυνη η Αστυνομία και πάει λέγοντας. Οι άρχοντες της πόλης δίνουν την εντύπωση ότι είναι περιορισμένων αρμοδιοτήτων!

Το βέβαιο είναι πως η αυστηρή τήρηση των κανόνων, στην αρχή, θα δημιουργήσει διαμαρτυρόμενους, που θα τους «πνίγει το δίκιο». Εκεί ακριβώς χρειάζεται η αποφασιστικότητα και το ενδιαφέρον, όχι για τους παρανομούντες και φωνασκούντες αλλά για το σιωπηλό κοινωνικό σύνολο.

Ο Δημοτικός Σχολιαστής

ΥΓ: Αναφέρομαι στη ζωή της πόλης για τους εννέα μήνες που μας… ανήκει. Τους υπόλοιπους τρεις χάνεται κάθε έλεγχος.

Προηγουμενο αρθρο
«Μια ημέρα για τους γονείς» της Κατασκήνωση» και όχι μόνο!
Επομενο αρθρο
Αντιεμβολιαστικό κίνημα: «Κοίταξα τα παιδιά μου και ένιωσα εγκληματίας»

8 Σχόλια

  1. Κοινός Νους
    13 Οκτωβρίου 2017 at 18:28 — Απάντηση

    Υπάρχει χώρος στάθμευσης πίσω από το πνευματικό κέντρο και απέναντι από τη μαρίνα, άσε δε που οι θέσεις στάθμευσης στην παραλία, στο πάρκο των ποιητών, Μαργαρίτα και εκεί τριγύρω είναι πάμπολες.

    Τώρα βέβαια θα πει κανείς ότι θέλει το όχημά του ει δυνατόν δίπλα στο τραπεζάκι που πίνει τον υπέροχο καφέ του, ή μπροστά από την πόρτα της δουλειάς του. Κατανοητό. Το επίπεδο πολιτισμού μας όμως δεν ορίζεται από κανένα μουσείο Σικελιανού, ή φεστιβάλ φολκλόρ, ή ακόμη κι από το θερινό καρναβάλι: Ορίζεται από το σεβασμό μας στο συνάνθρωπο και “την καλή οργάνωση του αστικού μας χώρου”, όχι όμως εννοούμενη ως την ελευθερία στάθμευσης (όπως υποψιάζομαι ότι εννοεί ο -κάθε- λευκαδίτης), αλλά την προτεραιότητα κυκλοφορίας σε ομάδες που ούτε μας πάει στο μυαλό (τυχαίως αναφέρω: πεζοί, παιδιά, μητέρες με καροτσάκια, συνάνθρωποι με κινητικές δυσκολίες).

    Δεν υπάρχει πρόβλημα στάθμευσης, υπάρχει πρόβλημα πολιτισμού: ο χώρος στάθμευσης πίσω από το πνευματικό κέντρο δεν απέχει ούτε 5 λεπτά περπάτημα από το εν λόγω μέρος- δεν διανοήθηκε ποτέ κανείς να παρκάρει κανείς εκεί και να πάει να πιεί τον καφέ του, ή και να κάνει το σερβιτόρο, στον περί ου ο λόγος χώρο. Νομίζω ότι αυτό είναι μια αποκάλυψη!

    Επίσης, ο χώρος στην είσοδο της πόλης, ένας απέραντος χώρος στάθμευσης, είναι συνεχώς γεμάτος. Δεν διανοήθηκε κανείς να βάλει τέλη στάθμευσης, ώστε αφού η ζήτηση είναι μεγαλύτερη της προσφοράς, να υπάρχει μια ρύθμιση, ώστε να υπάρχει ένα κίνητρο να πάρεις το όχημά σου κάποια στιγμή και όλοι να βρίσκουν θέση στάθμευσης. Άλλη μια αποκάλυψη!

    Γιαυτό μας κάνουν εντύπωση λιγότερο ευλογημένοι τόποι από το δικό μας (βορειότερα ενδεχομένως), που όμως οι άνθρωποι σέβονται αλλήλους και έχουν αυτό που λέμε “πολιτιζμό” (παρότι δεν έχουν καρναβάλια στο κατακαλόκαιρο…).

    Δεν τολμώ να πω δε για τραπεζάκια και καταπάτηση δημόσιου χώρου: περιμένω να προκηρυχθεί εργολαβία για αερογέφυρες, ώστε και οι μη εποχούμενοι να μπορούν ασφαλώς να περπατούν στην πόλη τους, και να χαίρονται οι εραστές της “καλής οργάνωσης του αστικού μας χώρου” (δηλαδή τραπεζάκι για τρεις κι λενα παπί).

    Στην Ύδρα που απαγορεύονται γενικώς τα οχήματα δεν είδα να ταλαιπωρείται κανείς…

  2. Lefkaditis
    11 Οκτωβρίου 2017 at 19:07 — Απάντηση

    Μιας και γίνεται αυτή η κουβέντα θα ήθελα να εκφράσω μια απορία. Η υπηρεσία που ασχολήθηκε με την παραπάνω εργασία για την απαγόρευση της στάθμευσης προνόησε για την οριοθέτηση χώρου όπου θα επιτρέπεται η στάθμευση για τα δίκυκλα;
    Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι το σημείο που βλέπουμε στις φωτογραφίες είναι η μια από τις εισόδους του ιστορικού κέντρου της πόλης και του κεντρικού πεζόδρομου όπου εισέρχονται οι κάτοικοι και οι καταναλωτές. Που προβλέπεται να αφήσουν τα δίκυκλα προκειμένου να είναι νομοταγείς;
    Και εν τέλει, νομίζω ότι πρώτα πρέπει να φροντίζουμε για την καλή οργάνωση του αστικού μας χώρου και μετά να ορίζουμε τις απαγορεύσεις και όχι το αντίθετο.
    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

  3. Μητέρα με παιδικό καροτσάκι
    11 Οκτωβρίου 2017 at 17:59 — Απάντηση

    Ο τίτλος του άρθρου σας με βρίσκει σύμφωνη. Θα προσέθετα μόνο τη φράση “εμπόδια για τους πεζούς”. Μια μητέρα με μωρό σε καρότσι που κινείται από την “Μαργαρίτα” προς την κεντρική αγορά νομίζω ότι θα δυσκολευτεί με την αλυσίδα μπροστά από το πεζοδρόμιο. Αλήθεια κανείς δε σκέφτηκε ότι υπάρχει κίνδυνος να μην προσέξει κάποιος πεζός την αλυσίδα (παιδιά, άτομα τρίτης ηλικίας κ.α.), ειδικά τις βραδινές ώρες και να προκληθεί κάποιο ατύχημα;
    Φυσικά ούτε λόγος για πρόσβαση στο πεζοδρόμιο από τους συμπολίτες μας που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο. Και αυτοί θα πρέπει να βγουν κυριολεκτικά στη μέση του δρόμου, να περάσουν την αλυσίδα για να μπουν στην αγορά από τον κεντρικό πεζόδρομο.
    Ας το δεχτούμε κι αυτό, αν είναι να λυθεί το πρόβλημα της άναρχης στάθμευσης μ’ αυτόν τον τρόπο. Βάλτε αλυσίδες παντού.

    • Ο Δημοτικός Σχολιαστής
      11 Οκτωβρίου 2017 at 19:34 — Απάντηση

      Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Βάλατε ακόμα μια παράμετρο στο θέμα. Αυτή η κατασκευή αποτελεί κίνδυνο -όπως πολύ σωστά αναφέρετε- σ’ αυτές τις κατηγορίες των πολιτών. Αποτελεί όμως και εμπόδιο σε κάθε πεζό, αφού τον υποχρεώνει να βαδίσει μέσα στο δρόμο προκειμένου να φτάσει στον πεζόδρομο. Κι εδω γεννάται το ερώτημα. Με ποιο σκεπτικό κάποιοι εγκέφαλοι αποφάσισαν να κλείσουν το χώρο; Ως τι τον αντιμετώπισαν; Ως πεζοδρόμιο; Μας δεν φράζουμε τα πεζοδρόμια. Αντίθετα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά ώστε να τα χρησιμοποιούν ανεμπόδιστα οι πεζοί.

      Έτσι όπως πάμε θα χάσουμε κι εκείνα που ξέρουμε μ’ αυτούς που έχουμε μπλέξει. Οι κίτρινες γραμμές και η απαγορευτική πινακίδα ήταν ο καλύτερος τρόπος απαγόρευσης του παρκαρίσματος. Εμείς λοιπόν προκειμένου να μην χαλάμε καρδιές, προκειμένου να μην κακοκαρδίζουμε πολίτες-πελάτες με την εφαρμογή των νόμων, σκαρφιζόμαστε κάθε τι απίθανο. Οι άρχοντες που οφείλουν να εκπαιδεύουν και να παραδειγματίζουν, γίνονται πρώτοι στην στρεψοδικία. Σκαρφίζονται διάφορα κατασκευάσματα για να αποφύγουν το απλό: Να διδάξουν με κάθε τρόπο τους δημότες να αγαπούν και να σέβονται την πόλη και τους συμπολίτες τους.

  4. Ένας Δημότης
    11 Οκτωβρίου 2017 at 17:42 — Απάντηση

    Μου κάνει πολύ εντύπωση ότι σας ενοχλεί το θέαμα των δίκυκλων και δεν στέκεστε στην αντιαισθητική εικόνα των αλυσίδων. Προσωπικά με ενοχλεί περισσότερο. Η επίθεση, δε, μοιάζει και προσωπική μιας και στην πρώτη εικόνα φαίνεται ξεκάθαρα ότι το άσπρο μηχανάκι δεν εμποδίζει την είσοδο του πεζοδρομίου ενώ φαίνεται να εμποδίζει η απαγορευτική αλυσίδα.
    Στο τέλος, υπάρχει η αρμόδια υπηρεσία για να επιβάλλει πρόστιμα στους παραβάτες…

  5. anwnimos
    11 Οκτωβρίου 2017 at 12:03 — Απάντηση

    Άσε μας που κόπτεσαι και για την εγκυρότητα. Σε πείραξε και δικαιολογείσαι ότι έγινε η τοποθέτηση της αλυσίδας εν αγνοία σου… Κίτρινες κραμμές κάτω και απαγορευτική σήμανση είναι κι αυτά εν αγνοία σου? Για να μην πούμε ότι αν το μηχανάκι σου είναι το άσπρο τότε κλείνεις και είσοδο σε πεζόδρομο. Καμία ειλικρινής ευθιξία δεν υπάρχει. Θράσος υπάρχει και παραλογισμός δικαιολογιών και επιχειρημάτων.

  6. ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ
    10 Οκτωβρίου 2017 at 13:43 — Απάντηση

    Επειδή το ένα μηχανάκι που έχετε στη φωτογραφία είναι δικό μου θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι το πάρκαρα εκεί στις 7:30 π.μ. και το πήρα στο τέλος της εργασίας μου στις 3:30 μ.μ. Προφανώς στο διάστημα αυτό έγινε, εν’ αγνοία μου, η τοποθέτηση της αλυσίδας, με αποτέλεσμα το μηχανάκι να βρεθεί εντός του περιφραγμένου χώρου.
    Σας παρακαλώ την επόμενη φορά να είστε πιο προσεκτικοί με τις δημοσιεύσεις των φωτογραφιών σας, ώστε η ιστοσελίδας σας να έχει την εγκυρότητα που επιθυμούν όλοι οι συμπολίτες μας.

    • Ο Δημοτικός Σχολιαστής
      10 Οκτωβρίου 2017 at 20:13 — Απάντηση

      Φίλε μου, όλα τα μηχανάκια μοιάζουν. Αυτό που τα ξεχωρίζει, είναι η πινακίδα. Κάτι τέτοιο στην εικόνα δεν φαίνεται. Εξάλλου το δικό σας μηχανάκι δεν ήταν το θέμα το άρθρου. Χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα.

      Δέχομαι, ότι έγινε, όπως λέτε. Αλλά και πριν τοποθετούν τα κολωνάκια και οι αλυσίδες, υπήρχαν -φαίνονται και στη φωτογραφία- κίτρινες γραμμές στο έδαφος. Μάλλον, δεν παρκάρουμε όπου υπάρχουν κίτρινες γραμμές…

      Ειλικρινής η «ευθιξία» σας. Δηλώνει πως κι εσείς, όπως και οι περισσότεροι, ελλείψει κατασταλτικών μέτρων, δεν μπαίνουμε στον κόπο να ελέγξουμε που θα παρκάρουμε, ακόμα κι αν είμαστε εκ πεποιθήσεως νομοταγείς.

Γράψτε απάντηση στο Ένας Δημότης Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.