Οι οφειλές στην ύδρευση και ο προϋπολογισμός του Δήμου

Θα αντιμετωπίσουμε τον προϋπολογισμό του Δήμου χαλαρά και από άλλη σκοπιά. Για να καταλάβουν όλοι θα ξεκινήσουμε τελείως απλοϊκά.

Ας φανταστούμε λοιπόν τον προϋπολογισμό σαν ένα μεγάλο λευκό χαρτί. Αν το χωρίσουμε στη μέση, δημιουργούμε 2 στήλες. Στα αριστερά υπάρχει η στήλη με τα έσοδα και στα δεξιά η στήλη με τα έξοδα. Και οι 2 στήλες, έσοδα –έξοδα σε κάθε προϋπολογισμό πρέπει να είναι ισοσκελισμένες. Όπως κάνουμε στο σπίτι με τον οικογενειακό μας προϋπολογισμό. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, σαν φιλοσοφία.

Στον προϋπολογισμό του σπιτιού μας ξεκινάμε πάντα από την αριστερή στήλη, δηλαδή τι θα εισπράξουμε πάγια, πλην της περίπτωσης να κερδίσουμε το λαχείο. Φροντίζουμε πάντα η στήλη των εσόδων να είναι όση και η στήλη των εξόδων, αλλιώς θα πέσουμε έξω.

Μέχρι πριν κάμποσα χρόνια οι προϋπολογισμοί των Δήμων συντάσσονταν κατά το «Αραβικό σύστημα»!

Ξεκινούσαν δηλαδή από τη δεξιά στήλη, τα έξοδα. Εκεί λοιπόν ο κάθε δήμαρχος έβαζε ότι τραβούσε η ψυχή του…όλα τα καλά του κόσμου. Δεν χαλούσε χατίρι σε κανέναν. Μετά συμπλήρωνε τη αριστερή στήλη αυτή των εσόδων. Αυτή συμπληρωνόταν τελείως στην τύχη. Μπορούσε ο κάθε δήμος να γράψει o,τι θέλει, χωρίς να ελεγχθεί πως θα ισοσκελίσει τα έξοδα. Μπορούσε π.χ. να γράψει ότι θα εισπράξει από την ύδρευση 1 εκατομμύριο, ανεξαρτήτως αν την προηγούμενη χρονιά, είχε εισπράξει μόλις 300 χιλιάδες.

Κανένας δεν ήλεγχε τι έγραφαν οι Δήμαρχοι στους προϋπολογισμούς τους. Σαν φυσική συνέπεια κανένας δεν ήλεγχε αν τηρούνταν. Μετά την ψήφιση τους, ξεχνιόνταν. Δεν ξαναμιλούσε γι’ αυτούς κανένας.

Εδώ και κάποια χρόνια λόγω έλλειψης χρημάτων, κάποιοι σκέφτηκαν να αφήσουν τον «Αραβικό τρόπο» σύνταξης του προϋπολογισμού κατά μέρος, και να έρθουν εγγύτερα στον προϋπολογισμό όπως συντάσσεται διεθνώς, με βάση πάντα αυτό που γίνεται μέσα στις οικογένειες.

Άγνωστα πράγματα δηλαδή για το Ελληνικό Δημόσιο και τη νοοτροπία όλου του πολιτικού συστήματος.

Τι δήμαρχος θα είναι κάποιος αν δεν μπορεί να κάνει τις σπατάλες του;

Κανένας δεν ήθελε την αλλαγή. Έβγαζε όλους τους εμπλεκόμενους έξω από τα νερά τους και τις παγειωμένες συνήθειες δεκαετιών.

Το πολιτικό σύστημα δεν άλλαξε γνώμη, αναγνωρίζοντας το «μπάτε σκύλοι αλέστε» που ίσχυε, ούτε μετάνιωσε για τα χρήματα που άχρηστα σκόρπισε. Η αλλαγή στη σύνταξη των προϋπολογισμών των Δήμων δεν έγινε ούτε από επιθυμία που πολιτικού συστήματος, ούτε από απαίτηση του εκλογικού σώματος, αλλά από έξωθεν παρέμβαση. Η οικονομική κρίση ήταν αυτή που επέβαλε την αλλαγή.

Τώρα λοιπόν σε κάθε δαπάνη που προϋπολογίζει ο Δήμος, πρέπει αμέσως στην άλλη στήλη των εσόδων, να δικαιολογήσει που θα βρει τα χρήματα. Στενός κορσές δηλαδή… Και όλα αυτά ελέγχονται σε καθημερινή βάση και μάλιστα ηλεκτρονικά, σχεδόν online! Αυτό το ονομάσαμε Παρατηρητήριο.

Άντε τώρα να πουλήσει εκδούλευση ο κάθε Δήμαρχος… πάνε και τα «δικά» τους τα παιδιά… περασμένα μεγαλεία…

Αυτό, όπως προανέφερα, δεν έγινε από ωριμότητα του πολιτισμού συστήματος αλλά από έλλειψη χρημάτων. Συνοδεύτηκε από τρομερές περικοπές κονδυλίων, σχεδόν κάτω από τα μισά. Σε μια εποχή που ο Δήμος χρειάζεται όσο ποτέ χρήματα, να κάνει κοινωνική πολιτική, δεν υπάρχουν. Σταμάτησαν οι χρηματοδοτήσεις. Χοντρικά κάθε 1η του μηνός ο Δήμος χρειάζεται για τόκους δανείων και μισθοδοσία υπαλλήλων 400χιλαδες ευρώ.

Είναι δεμένα τα χεριά μας φωνάζουν στο Δημοτικό συμβούλιο! Δεν έχουμε χρήματα! Και δεν έχουν άδικο.

Αν και σε όποιον έχει διάθεση να δουλέψει και να συγκρουστεί θα έλεγα το: «λεφτά υπάρχουν»!

Ο φετινός προϋπολογισμός του Δήμου είναι χωρίς τα έργα 20 εκατομμύρια. Υπάρχει όμως ένα κονδύλι βόμβα σε σχεση με το ύψος του προϋπολογισμού. Οι οφειλές από την ύδρευση είναι πάνω από 4 εκατομμύρια! Αν ψάξετε, δεν θα βρείτε το κονδύλι ατόφιο στον προϋπολογισμό. Καταγράφονται ως βεβαιωμένες ή μη βεβαιωμένες οφειλές κατά χρόνο. Το ποσό όμως, είναι ακριβώς 4.600.000!

Η ύδρευση είναι το μεγαλύτερο διαχρονικά σκάνδαλο του νησιού μας. Κανένας μέχρι σήμερα δεν το έχει αγγίξει. Απλώς το διαχειρίζονται για να περνάει ο καιρός. Έχει γιγαντωθεί μαζί με το νησί, έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και ειλικρινά δεν ξέρω αν με τις παρούσες συνθήκες μπορεί να συμμαζευτεί.

Είναι σκάνδαλο κοινωνικό και οικονομικό. Αφορά την ποιότητα, την ποσότητα, την επάρκεια του νερού, τη διαχείριση, τη συντήρηση του δικτύου, και τους απλήρωτους λογαριασμούς. Είναι επίσης θέμα δημοκρατίας και ισονομίας. Καθένα από αυτά περικλείει και ένα επί μέρους σκάνδαλο και όλα μαζί, συντελούν ώστε να λείπουν από το Δήμο τόσα εκατομμύρια.

Αυτό το τεράστιο ποσό δεν προήλθε μόνο από την οικονομική κρίση. Το φαινόμενο των κακοπληρωτών προηγείται τις οικονομικής κρίσης, πάει πολύ πίσω. Υπάρχουν οι εκ συστήματος κακοπληρωτές, που δεν πλήρωναν ούτε πριν. Η προσωπική μου εμπειρία –δούλευα σε τράπεζα 33 χρόνια- είναι πως το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που δεν πληρώνουν, δεν είναι ο φτωχός κοσμάκης που τα φέρνει δύσκολα βόλτα, αλλά, οι έχοντες και κατέχοντες.

Να λοιπόν ένα μεγάλο στοίχημα για το Δήμο! Να μια πηγή εσόδων !

Βιολέττα Σάντα