HomeΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΟταν ο Αλέξης Τσίπρας παζάρευε με τον Σταύρο Ψυχάρη

Οταν ο Αλέξης Τσίπρας παζάρευε με τον Σταύρο Ψυχάρη

Το Βήμα της Κυριακής αποκαλύπτει τις μυστικές συναντήσεις και τα παζάρια του Πρωθυπουργού με τον Σταύρο Ψυχάρη – ραντεβού που επιβεβαίωσε ότι έγιναν το Μαξίμου απαντώντας στο δημοσίευμα με μια ανακοίνωση. Σε ποια σπίτια τα είπαν οι δύο άντρες. Τι ζήτησε ο ένας και τι απάντησε ο άλλος; Ποιος ήταν «παρών» και τι έγινε στο γκαράζ πολυκατοικίας στο Κολωνάκι;

Υπήρχε εποχή, όχι μακρινή, να, μόλις πριν από 19 μήνες, που ο Αλέξης Τσίπρας συναντούσε τον πιο γνωστό παράγοντα του εκδοτικού κόσμου και παζάρευε μαζί του – πολιτική στήριξη, τηλεοπτικές άδειες, δανεια, αυτά που τώρα έχει κάνει σημαία του στον πολυδιαφημισμένο «πόλεμο κατά της διαπλοκής». Είναι μια εποχή στην οποία επιλέγει να ρίξει φως το Βήμα της Κυριακής, σε μια κίνηση που έχει σημασία από μόνη της.

Με ένα δημοσίευμα που ήδη από νωρίς το βράδυ του Σαββάτου προκάλεσε αντιδράσεις στον πολιτικό κόσμο, η εφημερίδα αποκαλύπτει σειρά μυστικών συναντήσεων του κ. Τσίπρα με τον πρόεδρο του Δημοσιογραφικου Οργανισμού Λαμπράκη Σταύρο Ψυχάρη το 2014, λίγο προτού δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ έλθει στην εξουσία – και είναι συναντήσεις που το Μέγαρο Μαξίμου παραδέχτηκε εμμέσως πλην σαφώς ότι όντως έγιναν, μολονότι στο επίμαχο κείμενο γίνεται αναφορά απλά σε συναντήσεις μεταξύ ενός «πολιτικού» και ενός «εκδότη», χωρίς να αναφέρονται ονόματα.

Οπως γίνεται γνωστό μέσα από το μακροσκελές και λεπτομερές ρεπορτάζ της κυριακάτικης εφημερίδας, ο Πρωθυπουργός όχι μόνο είχε συναντηθεί κατ’ ιδίαν με τον κ. Ψυχάρη, αλλά αυτό είχε γίνει κατ’ επανάληψη. Κι όχι δημόσια, όχι στο Μέγαρο Μαξίμου όπως είχε συμβεί παλαιότερα με άλλους πρωθυπουργούς, αλλά σε σπίτια τρίτων προσώπων. Σε σπίτια τόσο στο κέντρο της Αθήνας, όσο και στα Βόρεια Προάστια.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όπως τουλάχιστον προκύπτουν από το ρεπορτάζ στο Βήμα της Κυριακής.

Το καλοκαίρι του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη στην αντιπολίτευση. Η Νέα Δημοκρατία έχει μόλις χάσει τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές και ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται πως το μόνο που τον χωρίζει από το Μέγαρο Μαξίμου είναι ο χρόνος. Είναι θέμα χρόνου να γίνει Πρωθυπουργός. Εκείνες τις ημέρες, ωστόσο, γίνεται κάτι ασυνήθιστο. Γίνεται κάτι που αλλάζει πολλά.

Ο Αλέξης Τσίπρας συναντάται με τον Σταύρο Ψυχάρη. Κι όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, ο γνωστός εκδότης δεν ζητά τίποτα από τον μετέπειτα Πρωθυπουργό. Αντίθετα, είναι ο κ. Τσίπρας που ζητά από τον κ. Ψυχάρη. Ζητά πολιτική στήριξη μέσω των εφημερίδων του και των site του. Και όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και σε αυτή τη… διαπραγμάτευση κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις. Και με βάση τα γραφόμενα στο Βήμα της Κυριακής, ο Τσίπρας για να λάβει πολιτική στήριξη, ήταν πρόθυμος να δώσει λεφτά – για την ακρίβεια, να μην πάρει λεφτά, αφού πρότεινε να χαριστούν τα δάνεια του εκδοτικού οργανισμού, αλλά και να παραχωρηθεί στον εκδότη και ολόκληρη η άδεια του καναλιού στο οποίο συμμετέχει!

Η κρίσιμη 4η Ιουλίου 2014

Η συνάντηση λαμβάνει χώρα στις 4 Ιουλίου του 2014. Τόπος; Το κέντρο της Αθήνας, σε διαμέρισμα κοντά στην αμερικανική πρεσβεία. «Το διαμέρισμα της συνάντησης, νεόδμητο, σε πολυκατοικία του 2011, ανήκε σε στενή φίλη του ηγέτη. Του το παραχωρούσε για τις επαφές του με προσωπικότητες της δημόσιας ζωής», αναφέρει το ρεπορτάζ του Παύλου Παπαδόπουλου, ο οποίος αποκαλύπτει πως οι δύο άνδρες είχαν συναντηθεί ξανά στο παρελθόν. Συνολικά, από την ώρα που στις ζωές μας είχε μπει το 2014 μέχρι το καλοκαίρι του ίδιου έτους είχαν συναντηθεί τέσσερις φορές!

Οι άλλες τρεις συναντήσεις είχαν γίνει απογευματινές ώρες, μετά τις 18:00, σε σπίτι στα Βόρεια Προάστια της Αθήνας, τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Μάλιστα, το κλίμα φαίνεται πως ήταν τόσο καλό που και οι δύο πλευρές είχαν εκφραστεί με τα καλύτερα λόγια στο στενό τους περιβάλλον.

Το παρασκήνιο στο γκαράζ και στο… ασανσέρ

Αν στις άλλες τρεις συναντήσεις υπήρχε κι άλλος κόσμος μπροστά, στην τέταρτη συνάντηση ήταν οι δυο τους. Ο εκδότης ζήτησε ραντεβού από τον πολιτικό, ο τελευταίος δεν του το αρνήθηκε και ζήτησε από την πλευρά του να τηρηθεί άκρα μυστικότητα. Πώς; Μα με τον… αμερικανικό πατροπαράδοτο τρόπο. Το υπόγειο γκαράζ της πολυκατοικίας χρησιμοποιείται ως καμουφλάζ και το ασανσέρ μεταφέρει τον εκδότη απευθείας στο διαμέρισμα, χωρίς να τον δει… κανένα μάτι.

Η συνάντηση γίνεται μετά κόπων και βασάνων, όπως περιγράφει το Βήμα της Κυριακής, αφού ένα απρόβλεπτο περιστατικό στο γκαράζ παραλίγο να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Γράφει το Βήμα της Κυριακής:

«Η τέταρτη συνάντηση έγινε και αυτή έπειτα από αίτημα του εκδότη. «Θέλω να τον συναντήσω για να συζητήσουμε όσα συμβαίνουν, αλλά αυτή τη φορά θα ήθελα να είμαστε οι δυο μας» ζήτησε ο εκδότης να διαμηνυθεί στον πολιτικό. Ο πολιτικός ασφαλώς δέχθηκε και πρότεινε ως τόπο συνάντησης το φιλικό διαμέρισμα. «Η πολυκατοικία στην οποία βρίσκεται το διαμέρισμα διαθέτει υπόγειο γκαράζ. Το αυτοκίνητο του εκδότη θα κατέβει στο υπόγειο γκαράζ και ο εκδότης θα ανέβει με το ασανσέρ στον όροφο του διαμερίσματος» ήταν η ευγενική παράκληση του πολιτικού. «Ετσι δεν θα αναγκαστεί να παρκάρει στον δρόμο και δεν θα τον δει κανείς». Στη μία το μεσημέρι ακριβώς η θωρακισμένη λιμουζίνα του εκδότη έφθασε στη συμφωνημένη διεύθυνση και οι φρουροί του πολιτικού, ο οποίος βρισκόταν ήδη στο διαμέρισμα, έσπευσαν να ανοίξουν την αυτόματη πόρτα του γκαράζ. Εκείνη τη στιγμή όμως ο επικεφαλής της ασφαλείας του εκδότη που βρισκόταν μέσα στη λιμουζίνα μαζί με τον εκδότη, μόλις είδε την πόρτα του γκαράζ να ανοίγει, διέταξε αμέσως τον οδηγό να σταματήσει. «Δεν είναι ράμπα γκαράζ, είναι ασανσέρ αυτοκινήτων» είπε. «Αυτά τα ασανσέρ αντέχουν αυτοκίνητα μέχρι δύο τόνων. Η λιμουζίνα είναι θωρακισμένη και ζυγίζει πεντέμισι τόνους. Αν μπούμε θα εγκλωβιστούμε στο ασανσέρ». Και έτσι το αυτοκίνητο δεν προχώρησε. Σταμάτησε στην πιλοτή. «Αν μπαίναμε θα παγιδευόμασταν και θα χρειάζονταν δύο μέρες για να μας απεγκλωβίσουν» είπε ο επικεφαλής της ασφαλείας του εκδότη που μόλις είχε αποτρέψει ένα απροσδόκητο και ατυχέστατο περιστατικό, που αν γινόταν θα… έμενε στην Ιστορία»…

Η γάτα των Ιμαλαΐων και ο εσπρέσο

Η συνάντηση τελικά έγινε και ήταν μόνοι τους οι δύο άνδρες – ή μάλλον σχεδόν μόνοι. Και πάλι με γλαφυρό τρόπο το ρεπορτάζ του Βήματος της Κυριακής περιγράφει το σκηνικό:

«Ο ιστορικός εκδότης, που φορούσε πουκάμισο με λεπτή κόκκινη ρίγα, τιράντες, κόκκινη γραβάτα και μπλε κοστούμι, κατέβηκε, περπάτησε με γρήγορα βήματα προς την γκρίζα μεταλλική είσοδο, την οποία ξεκλείδωσε ένας φρουρός του πολιτικού. Κατευθύνθηκαν στο ασανσέρ και πάτησαν το κουμπί του πρώτου ορόφου. Βγήκαν σε έναν σκοτεινό διάδρομο. Ο φρουρός χτύπησε ένα κουδούνι χωρίς όνομα δίπλα σε μια γκρίζα πόρτα. Ο πολιτικός άνοιξε την πόρτα ο ίδιος. “Καλώς ήλθατε”. Ηταν ευδιάθετος, ευγενικός και φιλόξενος, όπως πάντα. Φορούσε λευκό πουκάμισο και μπλε κοστούμι. Δεν ήταν όμως μόνος του στο μικρό αυτό ευήλιο διαμέρισμα με τους φρεσκοβαμμένους γκρίζους και βαθυπράσινους τοίχους, την καλαίσθητη διακόσμηση και τα όμορφα έπιπλα σε απλή σχεδίαση. Μετά την εγκάρδια και ζεστή χειραψία, οδήγησε τον επισκέπτη προς το μικρό σαλόνι. Αλλά ο εκδότης κοντοστάθηκε για λίγο γιατί παρατήρησε μια γάτα. Μια γάτα των Ιμαλαΐων, με μακρύ εντυπωσιακό τρίχωμα, ελαφρώς εύσωμη, με μάτια γαλάζια, αυστηρή και μεγαλοπρεπής. Καθόταν επάνω σε ένα ευμέγεθες μαξιλάρι και παρατηρούσε έντονα τον εκδότη χωρίς να κουνηθεί από τη θέση της. “Ανήκει στη φίλη μου που έχει αυτό το σπίτ” εξήγησε ο πολιτικός χαμογελώντας. “Θέλετε έναν εσπρέσο;” ρώτησε. “Θα τον φτιάξω ο ίδιος γιατί δεν υπάρχει κανένας άλλος στο σπίτι”.

» Μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά ο πολιτικός και ο εκδότης απολάμβαναν τον καφέ τους στο μικρό και όμορφο καθιστικό» γράφει το Βήμα της Κυριακής, «και άρχισαν να μιλούν σχεδόν σαν να ήταν πατέρας και γιος, που είχαν χαθεί για χρόνια και “ανακάλυψαν” τυχαία ο ένας τον άλλον. “Συγχαρητήρια για τη νίκη σου. Θα κερδίσεις σίγουρα και τις εθνικές εκλογές” είπε ο εκδότης. “Ευχαριστώ πολύ. Θα ήταν σημαντικό να έχω την υποστήριξη του πιο ιστορικού συγκροτήματος Τύπου” απάντησε ο πολιτικός»…

Τι απαντά το Μαξίμου

Από την πλευρά του, το Μέγαρ Μαξίμου δεν έχασε λεπτό και πέρασε στην αντεπίθεση.

«Το κεντρικό δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ είναι άκρως αποκαλυπτικό και φανερώνει ότι ο εκδότης, Σταύρος Ψυχάρης ζητούσε επίμονα από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, τη διαγραφή των δανείων του, καθώς και πολιτική διαμεσολάβηση για την απόκτηση της συνολικής ιδιοκτησίας του MEGA. Οπως άπαντες αντιλαμβάνονται, κανένα από τα δυο αιτήματα δεν έγινε δεκτό. Ο Πρωθυπουργός δεσμεύθηκε στον ελληνικό λαό να μην χαριστεί σε κανέναν και δεν χαρίζεται σε κανέναν. Η δικαιοσύνη ενεργεί απερίσπαστη και τα τηλεοπτικά Μέσα θα αδειοθοτηθούν για πρώτη φορά με ανοιχτό και αδιάβλητο διεθνή διαγωνισμό», αναφέρει η ανακοίνωση του γραφείου του Πρωθυπουργού.

Και αντεπίθεση από το ΔΟΛ

Η συνέχεια ανήκει στον ΔΟΛ. «Δεν προκαλεί έκπληξη ότι το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να κάνει το “άσπρο – μαύρο”. Είναι η συνήθης πρακτική που εσχάτως ακολουθείται. Καλούμε τους ιθύνοντες του Γραφείου Πρωθυπουργού να ξαναδιαβάσουν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για να κατανοήσουν, να συνειδητοποιήσουν (και να θυμηθούν…) ποιος προσέφερε, πότε και τι, ποιος ζητούσε πολιτική υποστήριξη με κάθε ευκαιρία χωρίς τίποτα και ποτέ να του έχει ζητηθεί. Πέραν τούτων, το Μέγαρο Μαξίμου λησμονεί το νόμο της δημοσιογραφίας περί χρυσών εφεδρειών. Θα έχουν την ευκαιρία να τον πληροφορηθούν», αναφέρει η ανακοίνωση της εφημερίδας.

Πηγή: www.protagon.gr

Προηγουμενο αρθρο
Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας: Ρώσικη Λογοτεχνία
Επομενο αρθρο
Η παραλία Γιαλού Σκάλα στους Τσουκαλάδες

5 Σχόλια

  1. Byron
    1 Μαρτίου 2016 at 00:29 — Απάντηση

    Ο κ. Τσίπρας και η Δημοκρατία
    ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 29/02/2016 22:29

    Δεν χρειαζόταν ο πανικός και ο εκνευρισμός που προκάλεσαν στο Μέγαρο Μαξίμου, οι αποκαλύψεις του «Βήματος» για να μάθουμε την αυταρχική νοοτροπία και τις ολοκληρωτικές αντιλήψεις που επικρατούν στην ηγεσία του Σύριζα. Τα απωθημένα τους για τον Τύπο, την ελευθερία της έκφρασης και την κριτική τα γνωρίζουμε εδώ και καιρό. Όπως τα γνωρίζουν πολύ καλά και οι σύντροφοι τους που έτυχε κατά καιρούς να διαφωνήσουν με τις πολιτικές επιλογές του αρχηγού και της παρέας του.

    Το εξώδικο του εξ απορρήτων του Πρωθυπουργού κ. Παππά, αποτελεί κυριολεκτικά μνημείο για το πώς αντιλαμβάνονται την κριτική, τη δημοσιογραφία,το ρεπορτάζ. Είναι υπόδειγμα προληπτικής λογοκρισίας, που θέλει να υποκαταστήσει τη δημοσιογραφική έρευνα και την κριτική με ύμνους και ψαλμωδίες προς το θεάρεστο έργο της εξουσίας. Αντιστοίχως οι επιλεκτικές διαρροές και οι απειλές από κύκλους του Μαξίμου, με αφορμή τα όσα περιλαμβάνονται στο ρεπορτάζ του «Βήματος της Κυριακής» αποκαλύπτουν αφενός τα ψεύδη τους και αφετέρου την αποτυχημένη προσπάθεια τους να τρομοκρατήσουν, όσους δεν υποτάσσονται στις απαιτήσεις τους.

    Ας μην τρέφουν ψευδαισθήσεις οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου.Ο φόβος και ο πανικός είναι κακός σύμβουλος για τους ίδιους και όχι για όσους εδώ και δεκαετίες δίνουν μάχες για τη Δημοκρατία. Πολλοί στο παρελθόν προσπάθησαν να υποτάξουν τον Τύπο, να φιμώσουν όσους έκαναν το καθήκον τους αποκαλύπτοντας τις υπόγειες μεθοδεύσεις της εξουσίας,αλλά απέτυχαν.

    Ας το έχει υπόψη του ο κ.Τσίπρας, που εμπνεόμενος από τις χειρότερες παραδόσεις της Αριστεράς, προσπαθεί αξιοποιώντας τους μηχανισμούς της εξουσίας να αλώσει κι αυτός τα μέσα ενημέρωσης, καθιστώντας τα φερέφωνα της εξουσίας του.

    Η ιστορία έχει αποδείξει ότι αυτές οι προσπάθειες είναι καταδικασμένες στην αποτυχία. Πολύ περισσότερο από ένα ηγέτη που έχει πλέον καταχωρηθεί στην αντίληψη των πολιτών ως ο Πρωθυπουργός που παραπλάνησε και συνεχίζει να παραπλανεί τον ελληνικό λαό για να διατηρηθεί στην εξουσία.

    ΤΟ ΒΗΜΑ

  2. Byron
    29 Φεβρουαρίου 2016 at 21:49 — Απάντηση

    Στα μανταλάκια ………….
    ……………………………………………………….
    Ενίοτε ,στα μανταλάκια κρεμούν τα άπλυτα …………….
    Ενίοτε ,όταν στην πολιτική σε κρεμούν στα μανταλάκια …..σου απομένει χρόνος ………ελάχιστος…..

  3. ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ
    29 Φεβρουαρίου 2016 at 12:20 — Απάντηση

    Είναι βέβαιο ότι και έγιναν οι συναντήσεις αυτές και ότι κατέλιξαν σε συμφωνία μεταξύ Τσίπρα-Ψυχάρη. Μπορεί να το διαπιστώσει εύκολα κανείς αυτό, αν κάτσει και διαβάσει το ΒΗΜΑ τη χρονική περίοδο Φθινόπωρο 2014 και τους πρώτους μήνες του 2015, όπως το διάβαζα εγώ. Θα δει ότι το ΒΗΜΑ έχει γίνει η ναυαρχίδα του ΣΥΡΙΖΑ! Εκείνο που δεν ξέρουμε ακριβώς είναι γιατί τελείωσε ο μήνας του μέλιτος αλλά και αυτό μπορούμε εύκολα να το καταλάβομε πάνω-κάτω. Άμα συνεταιριστούνε δυο “κατεργαραίοι” (για να μην πω τη λέξη που ταιριάζει και μου βάλετε πιπέρι στο στόμα) σαν το Τσίπρα και το Ψυχάρη, θα κυτάζει ο ένας να ρίξει τον άλλον, όποτε μπορέσει! Αλλά, υπομονή, θα το μάθομε ακριβώς όπου ναναι. Ο Ψυχάρης σαν παλιά καραβάνα το κρατάει για το δεύτερο ημίχρονο! Πάντως έχουμε την ευκαιρία και σε αυτό το σήριαλ να απολάυσομε για μια ακόμα φορά το “ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς”!!! Μόνο που πρέπει να κρατάς τη μύτη σου, γιατί αλλιώς δεν θα αντέξεις!!!

  4. Byron
    28 Φεβρουαρίου 2016 at 21:37 — Απάντηση

    Sic transit gloria mundi
    ……………………………………………………………….
    Αυτή η χώρα δεν ανήκει σε κανέναν κύριο Τσίπρα. Ούτε στον κύριο Μητσοτάκη ή άλλον τινά. Ολοι τους εντολή λαμβάνουν ορισμένης διαρκείας. Και το μόνο βέβαιο είναι ότι κάποια ημέρα γίνονται τέως. Ολίγοι γράφουν Ιστορία. Οι πλείστοι των πρώην πρωθυπουργών μένουν ξεχασμένοι στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

    Στη δική μας Ιστορία, ο περασμένος αιώνας δύο έως τρεις ηγέτες ανέδειξε: ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι οι μόνοι ένοικοι της ιστορικής μνήμης. Εν τούτοις και οι τρεις εγκατέλειψαν πριν την ώρα τους κακήν κακώς την εξουσία.

    Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο δημιουργός της Ελλάδας «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», έφυγε από την Ελλάδα κυνηγημένος για ν’ αφήσει την τελευταία του πνοή μακριά από τον τόπο του.

    Ο Κ. Καραμανλής κυβέρνησε (1955-1963) ως γνήσιος εκπρόσωπος της Δεξιάς. Για να αναδειχθεί όμως πρωταγωνιστής στον αγώνα για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας όταν το 1974 κατέρρευσε η χούντα. Ο ίδιος έλεγε ότι «εγώ δεν θα φύγω με αεροπλάνο κυνηγημένος όπως ο Βενιζέλος».

    Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που κατά κοινή εκτίμηση απoκατέστησε την εθνική και λαϊκή ενότητα, είδε την πόρτα της εξόδου απ’ την εξουσία. Είναι γνωστά τα γεγονότα κατά τα οποία παρά την κλονισμένη υγεία του τερμάτισε την πρωθυπουργική θητεία του, για να επανέλθει όμως μετά από μερικά χρόνια με εκλογικό θρίαμβο το 1993.

    Οι κανόνες της Δημοκρατίας είναι διαχρονικοί ως προς την εφαρμογή και αναντικατάστατοι και αυστηροί. Ιδίως ως προς το προσωρινό της ηγεσίας.

    Εν ολίγοις, επειδή πάμε και στην εκκλησία, ουαί σ’ εκείνους που «εκίνησαν την πτέρναν κατά του ευεργέτου».

    Και λατινιστί: Sic transit gloria mundi.

    Πηγή :ΤΟ ΒΗΜΑ

  5. Byron
    28 Φεβρουαρίου 2016 at 16:40 — Απάντηση

    Ερωτήματα………..&……3+1…ερωτήσεις………..
    Ερωτήματα έχει προκαλέσει στη ΝΔ η «παραδοχή των επαναλαμβανόμενων κρυφών συναντήσεών του πρωθυπουργού με εκδότη», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο εκπρόσωπος του κόμματος Γιώργος Κουμουτσάκος και καλεί τον «μοιραίο», όπως τον χαρακτηρίζει, πρωθυπουργό να απαντήσει σε 3+1 απλές ερωτήσεις:
    «1. Γιατί ο “αδέκαστος πολέμαρχος” κατά της διαπλοκής, συναντάται κρυφά, όχι μία αλλά τέσσερις φορές με γνωστό μεγάλο εκδότη; Τι συζήτησαν;
    2.Εάν του ζητήθηκε μια φορά ευνοϊκή ρύθμιση δανείων και εκείνος την απέρριψε, προς τι οι ακόμα τρεις συναντήσεις;
    3. Εκείνος τι ζήτησε και έναντι ποιου ανταλλάγματος;
    Και μία τελευταία ερώτηση: Όποια απάντηση και να δώσει περιμένει να την πιστέψει κανείς», διερωτάται ο κ. Κουμουτσάκος, επισημαίνοντας πως ….
    «ο κ. Τσίπρας έχει απωλέσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας».

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.