Ο «δικός» μας Λιμενικός που δίδαξε ανθρωπιά στις θάλασσες του Αιγαίου

 Ο Χρήστος Βούρβαχης είναι από το Μεσολόγγι. Υπηρετεί στο Λιμενικό Σώμα της Λευκάδας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Συγκίνηση προκάλεσε η φωτογραφία του Λιμενικού Χρήστου Βούρβαχη, που τον δείχνει να κρατά στην αγκαλιά του ένα κοριτσάκι άρτι αφιχθέν από τη Συρία στη Λέρο μαζί με τους γονείς του.

Πρόκειται για μια βαθιά ανθρώπινη στιγμή, η οποία δείχνει την ευαισθησία και την ανθρώπινη πλευρά των ανδρών του Λιμενικού Σώματος που αυτό τον καιρό καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλές δυσάρεστες καταστάσεις με τον πόνο των ξεριζωμένων Σύριων προσφύγων.

Ο Χρήστος Βούρβαχης είναι από το Μεσολόγγι, υπηρετεί στο Λιμεναρχείο Λευκάδας, όμως αυτό το διάστημα βρίσκεται με απόσπαση στο Ανατολικό Αιγαίο. Ο ίδιος μιλώντας στην ΑΙΧΜΗ διηγείται την ιστορία της φωτογραφίας που πραγματικά δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.

«Ξημέρωνε μια πολύ βασανιστική μέρα, σε ένα μικρό νησάκι κοντά στη Λέρο, το Φαρμακονήσι. Οι βάρκες έβγαιναν η μια πίσω απ την άλλη, παρόλο που ο καιρός ήταν επικίνδυνος. Οι άνεμοι ήταν έντασης 7 με 8 μποφόρ και η θάλασσα είχε πολύ κύμα. Όλα τα σκάφη του Λιμενικού πήγαιναν και έρχονταν μεταφέροντας τους πρόσφυγες. Εθελοντές, Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, απλοί πολίτες και Αστυνομία ήταν επί ποδός όλη τη νύχτα για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες (γάλα, φαγητό, κουβέρτες, ρούχα). Λιμενικό και Αστυνομία καταγράφαμε τους πρόσφυγες έναν έναν (αποτυπώματα, φωτογραφίες, κλπ). Δεν είχαμε που να τους βάλουμε. Ήταν ο ένας πάνω στον άλλον. Μιλάμε για 1500 άτομα.

»Το κοριτσάκι της φωτογραφίας ήρθε με τους γονείς του. Ήταν βρεγμένο και ταλαιπωρημένο και είχε να φάει μιάμιση μέρα. Το πρόσωπο του ήταν κάτασπρο. Όλοι οι εθελοντές έλλειπαν γιατί είχαν τελειώσει οι προμήθειες και έτρεχαν να βρουν καινούργια πράγματα για να προσφέρουν. Κάποια στιγμή με πλησιάζει μια Σύρια μετανάστρια (η μαμά του κοριτσιού) και μου λέει: «milk, milk, my child is unwell» (γάλα , γάλα, το παιδί μου δεν είναι καλά.)

»Ταυτόχρονα η Αστυνομία φώναξε αυτή και τον άνδρα της για αποτυπώματα και χωρίς να το σκεφτεί μου δίνει το μωρό στην αγκαλιά και μου λέει: « please do something» (παρακαλώ κάντε κάτι). Τότε μη έχοντας άλλη επιλογή πήρα το παιδί, πήγα και πήρα ένα γάλα, το έδωσα σε μια γιαγιά να μου το ετοιμάσει, γιατί δεν ήξερα και άρχισα να το ταΐζω. Φοβερή στιγμή! Ένοιωσα περίεργα γιατί πρώτη φορά τάιζα μωρό. Το ήπιε σε δευτερόλεπτα και με το που τελείωσε έγειρε το κεφάλι πίσω που νόμισα πως λιποθύμησε. Αλλά τελικά το πήρε ο ύπνος. Ένοιωσα απίστευτη ικανοποίηση. Είναι σα να μου έδωσαν τον κόσμο όλο!

»Ένας άλλος μετανάστης που στεκόταν λίγο πιο πέρα, του έκανε εντύπωση όλο αυτό και απαθανάτισε τη στιγμή και μου έδωσε τη φωτογραφία για ενθύμιο. «Είστε η καλύτερη αστυνομία του κόσμου», μου είπε χαρακτηριστικά και μου έσφιξε το χέρι.»

Ο Χρήστος Βούρβαχης εκτός από επαγγελματίας είναι και εθελοντής διότι ο ίδιος θέλησε να μετακινηθεί στο Ανατολικό Αιγαίο και να βοηθήσει τους ανθρώπους αυτούς. «Κάθε μέρα οι Λιμενικοί στο Ανατολικό Αιγαίο δίνουν μάχη με το χρόνο για να προλάβουν όλη αυτή την ασταμάτητη ροή και να μην αφήσουν ούτε λεπτό να πάει χαμένο, γιατί μπορεί να στοιχήσει ζωές. Υπερβάλουν εαυτόν, παραμερίζουν συναισθήματα και προσωπικά προβλήματα για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του επαγγέλματος».

Πηγή: www.aixmi-news.gr